Korsan Prenses

Buradayım

Kıyıya yaklaştığımızda kaptan odasından çıkıp kıyıya baktım.

Yaklaşan korsan gemileri kıyıdakileri harekete geçirmişti. 

"Beyaz bayrak sallayın. Ben güvertede beni görmelerini bekleyeceğim." dedim ve dürbünle bakacak kişi beni görsün diye en öne geçtim.

Bercis, "Asena'yı duydunuz, haydi!" diye bağırdığında mürettebat onu dinleyerek harekete geçti.

Sonrasında yanıma gelen Dilhan ve Bercis'e "Dürbününüz var mı?" diye sordum.

"Bunu bir korsana soruyorsun kardeşim." diyen Bercis bana dürbün uzattığında gülerek dürbünü aldım. 

"Bilmem, belki gözün tekrar morarmasın diye yanında taşımıyorsundur sanmıştım."

Bercis, "Dilhan ile daha konuşmana izin vermeyeceğim." derken Dilhan gülüyordu.

Dürbünü açıp karaya baktım.

İlk gözüme çarpan dürbünle bize bakan Gencer olmuştu.

Gülümseyerek ona el salladım.

Bana bakıyor olmalı ki o da karşılık olarak el salladı.

Beni görmesi iyiydi, artık sorun olmazdı.

Kıyıya yanaştığımızda Gencer koşarak gemiye çıktı.

Gözleri beni arıyordu.

"Gencer." dedim, hızlıca.

Beni görüp sarıldığında tebessüm ettim.

"Askerlerim ile sen de öldün sandım. Kahretsin."

"Ben iyiyim ama bir yaralı var. Onu kurtarmamız lazım."

Gencer benden bir adım uzaklaşıp "Kim?" diye sordu.

"Yarkın. Beni kurtarırken yaralandı. Durumu ciddi."

Gencer karadaki askerlere "Çabuk sedye getirin, yaralı var!" diye bağırdı.

Askerler onun emrini uygularken "Kraliyet doktorlarının ilgilenmesin istiyorum." dedim.

"Emrederseniz prenses." 

Askerler, kaptan odasından Yarkın'ı alırken neden bir korsanı kurtardığımızı anlamaya çalışıyorlardı.

Gencer'e döndüm. 

"Babamın ölümünü bilmiyorlar, değil mi?"

"En son konuştuğumuz gibi kralımızın ölümünü gizledim. Halk onun ölümünü ve senin durumunu bilseydi ülkede durmazdı."

"Şu an ülkedeler mi ki?" diye sordum.

"Deniz kıyısından çoğu köylere kaçtı. Her gün başka bir saldırı oluyor ve bu korsanlara yardım ettiğimiz duyulursa ayaklanma çıkar." 

"Duyulmaması imkansız. Baksanıza şuna." diyerek bize kıyıyı gösteren Tuluğ ile kafamızı bizi izleyen halka çevirdik. 

Hepsi korsan gemilerinin burada oluş sebebini merak ediyordu.

"O ne olduğu belirsiz korsanlar çok can aldı. Halk korsanlara iyi gözle bakmayacak." dedi Gencer.

Sedye ile götürülen Yarkın'a baktım.

"Soranlara Yarkınlar ile anlaşma yaptığımızı söyle. O lanetli korsanları Yarkınlar sayesinde halledeceğiz." dedim.

"Lanetli korsanlar? Adları bu mu?"

"Evet."

Gencer anladığını belli ederken Gazal ve Tuluğ'u askerler ile tartışırken gördüm. 

Askerler onların bu tarafa geçmesine izin vermiyordu.

Askerlere "Bırakın geçsinler!" diye bağırdığımda Gazalların yolundan çekilmişlerdi.

Gazal önde olmak üzere gemiye çıktıklarında Gazal sıkıca bana sarıldı.

"Gencer senin öldüğünü söylemişti!"

Gazal'ın bu dediği beni şaşırtırken ona sarıldım. 

"Sakinleş, buradayım." 

Gazal benden ayrıldığında Gencer'e baktım.

"Bunu neden söyledin?"

"Onlar senin arkadaşların olduğu için söylemekte sakınca görmedim. Yoksa başkası olanları bilmiyor."

İkisinin bu yakınlığı garip gelirken "Ben iyiyim, endişelenmeyin." dedim.

Tuluğ, "Bu korsan gemileri nereden geldi?" diye sordu.

"Biz ittifağız. Sorun yok." diyen Bercis ile tüm gözler ona dönmüştü

Gencer kaşlarını çatarak Bercis'e "Tanışıyor muyuz?" diye sordu.

Babanın katili, Gencer. Babanın katili...

Bercis, elini Gencer'e uzattı ve "Kralın ilk kızı Preses Bercis." dedi.

Gencer şok içinde Bercis'in elini tutarken "Prenses... Siz..." dedi.

"Kaptan Dilhan ileyim. Gittiğim günden beri."

"Anlıyorum." dedi, Gencer.

Derin bir nefes aldım. 

"Halk ile konuşmam lazım, şu an olanların sebebini merak ediyor olmalılar." dedim.

"Çok iyi olur." diyen Gencer ile gemiden indim. 

Askerleri geçip meraklı gözler ile bana bakan halka ulaştım.

Hepsi ben gelince saygıyla selam vermişlerdi.

"Hepiniz şu an yaşananların nedenini merak ediyorsunuzdur, uzun ve asıl açıklamayı yarın sabah yapacağım ama şimdilik şunu bilin, benimle gelen bu korsanlar ile amacımız bir. Bize saldıran o korsanların sonunu getirmemize yardım edecek. Onlar ile sorun yaşamayacağınızı düşünüyorum."

Hepsinin kafası karışmıştı. Neden korsanlar ile işbirliği yapıyorduk?

Buna ihtiyaç duyacak kadar güçsüz müydük?

Bunları düşündüklerine emindim ama şu an aklım Yarkındaydı.

Onu göremeyeceğimi biliyordum ama ona yakın olmaya ihtiyacım vardı. 

Arkamdan gelen Bercislere baktım.

"Ben Yarkın'ın yanına gideceğim. Her türlü gelişmeyi yakından takip etmek istiyorum."