Korsan Prenses

Anlamıyorsun

Dilhan olduğunu tahmin ettiğim adam ile Bercis, gemiye çıktığında onları merdivenlerin arkasından izliyordum.

Gemiler arasında kurulan tahta, köprü niyetiyle kullanılmıştı.

Sessizce Bercis'i izledim.

Giyinişi, tavırları, konuşması tam bir korsana benziyordu.

Prenseslikten eser kalmamıştı.

Dilhan olduğunu kesinleştirdiğim adam, "Acil buluşma isteğinin sebebi neydi?" diye sordu.

"Aslında bunu açıklayan kişi başkası olmalı." diyen Yarkın, bana gizliden mesaj veriyordu.

"Ne diyorsun Yarkın? Açıkça söyle." dedi, Bercis.

Yarkın saklandığım yerden çıkmam için zaman tanıyınca kendimi zorlayarak dışarıya çıktım.

"Bercis."

Bercis adını duyduğunda duraksayarak gözlerini yumdu.

"Yarkın tahmin ettiğim kişiyi gemine aldıysan seni öldürürüm."

Gözleri kapalı söylediği cümle korkmama neden olurken "Kızman gereken biri varsa o da benim." dedim.

Bercis sinirle bana baktı ve "Bunca korsanın içinde ne halt ediyorsun?" diye sordu.

"Senin burada olduğunu öğrendim."

"Öğrenmek ile kalmalıydın Asena."

"Yıllardır görüşmüyoruz. Seni özledim."

"Asena anlamıyorsun."

Kendimi tutamayarak "Neyi anlamıyorum abla? Bizi terk etmeni mi? Yoksa bir korsan olmanı mı? Neyi?" diye bağırdım.

"Bana bağırma Asena!"

"Öyleyse sen de açıklama yap! Annemin ölümünden sonra bizi terk etmeni açıkla!"

"En iyi sen biliyorsun yaşadıklarımızı. Her şeyi geride bıraktığım için beni suçlayamazsın."

"Seni kararından dolayı asla suçlamam abla. Ama annemin kaybı yetmezmiş gibi babamla beni yalnız bırakmanın hesabını sorarım."

Bercis derin bir nefes verdi ve "Babamıza ne söyleyecektim Asena? Ben korsanım artık, gemide yaşayacağım. Yılda bir iki kez karaya inince sizi ziyaret ederim falan mı?" diye sordu.

Gözlerim dolarken "Babamla senden sonra neler yaşadık biliyor musun?" diye sordum.

"En büyük çocuk olduğum için üzerimde olan baskıyı bilemezsin."

"Peki sen gittikten sonra benim yaşadığım baskı ne olacak? Yaşadıklarımı anlayan tek kişi gitmişti. Babam ile bir başımıza kaldım ve hem ona destek çıkmak için hem de görevlerimi yerine getirmek için kendi arzularımdan vazgeçtim."

"Ama şu an karşımdasın."

"Burada nasıl bulunduğumu merak etmiyor musun?" diye sordum.

Bercis cevap vermeyince konuşmaya devam ettim.

"Bir komutan ile nişanlandım. Buraya da sırf seni görebilmek için babama yalan söyleyerek geldim. Evlilik için bir kursa gideceğimi söyledim."

Bercis derin bir nefes verdi.

"Gel buraya velet."

Dayanamayarak ablama sarıldığımda ablam saçlarımı yavaşça geriye attırdı.

"Herkesin önünde tartışmayı bırakıp özel olarak konuşalım, olur mu?" diye sordu, Bercis.

Başımla onu onayladım.

Ablam benden ayrıldıktan sonra Dilhan'a baktı.

"Dilhan..."

"Biliyorum, sevgilin."

Dilhan, "Hakkımda bilgi toplanmış." dediğinde tebessüm ettim.

"Kısaca ben yırttım mı?" diye soran Yarkın'a Bercis, "Senin hesabını sonra soracağım." dedi.

"Kardeşin başıma silah dayadı. Eğer yardım etmezsem gemimi vurdurtacağını söyledi."

"Ne? Yola çıkacağımız sabah gelip beni gemiye götürmek için almasaydın."

"Asenacığım neler diyorsun sen?" diyen Yarkın'a "Yalan mı? Sen getirdin beni buraya." dedim.

"Ulan sen niye beni satıyorsun?"

"Kaptancığım herkes kendi bacağından asılır."

"Ne güzel şeyler diyorsun sen?"

Gülümseyerek "Sussak mı ki?" diye sordum.

"Çok mantıklı."

Dilhan, "Kendi hallerine bırakıp gidemez miyiz?" diye Bercis'e sorduğunda Bercis, "Bunların hesabını almam gerekiyor." dedi.

Yarkın ile birbirimize bakarken Bercis aramıza girdi.

İkimizin de kulağından tutup çektiğinde acıyla bağırdım.

"Mürettebatımın önünde yapma bari." diye sızlanan Yarkın'a Bercis, "Sus ve seni öldürmediğime şükret." dedi.

"Ama Bercis."

"Sus."

Bercis ikimizi de kulaklarımızdan çekerek Yarkın'ın odasına yürürken Dilhan arkamızdan yürüdü.

Yarkın'ın odasına vardığımızda Bercis kulaklarımızı bıraktı ve "Oturun karşıma." dedi.

Yarkın ile yatağına yan yana oturduğumuzda Bercis kapıyı örttü.