Tainted Series # 9 : The Billionaire's Regret (KNIGHT WHARTON SARMIENTO)

Chapter 20

"C'mon, Knight! Don't be a loser! Catch me!"

Malayo pa lang dinig ko na ang malakas na boses ng anak ko. Natigilan pa ako saglit pagkarinig ko sa pangalang nabanggit niya pero agad din napawi ng marinig ko ang malakas na kahol ng alaga naming aso. 

Yes! We have a dog, a Giant Schnauzer. The only gift my son, Rook Ashton, wanted on his 6th birthday. And since sa kanya yung dog wala akong nagawa nung yun ang gusto niyang ipangalan sa alaga niyang aso. 

Knight. He named his dog Knight to match his name, Rook. Sinubukan ko pang papalitan sa kanya ang pangalan ng aso niya pero wala naman akong maibigay na rason nung tinanong niya ako kung bakit. So, I let him be. 

"Agh! You're a loser, Knight! See you can't even beat me." The dog barked at him, nagpapaawa ang tingin na tila ba naiintindihan nito ang sinasabi ni Rook sa kanya. Then, Rook patted his head gently.

 "It's okay buddy, we'll train again next time. Come here hug me." I smiled when the dog wiggled his tail and jump into him. They wrestled on the floor. Malakas ang tawa ni Rook habang si Knight naman ay tumatahol habang dinadaganan siya. 

Knight the dog and Rook my son became instant bestfriends. Yun nga lang minsan naiilang akong banggitin ang pangalan nang aso especially that I had a bad past with someone who owned the same name. 

Pero hindi ko rin naman pwedeng ipabura ang pangalang yun sa buong diksyonaryo. Maganda lang ako at gold pero hindi ako magic-kira.

"RA." Tawag ko sa anak ko, nakita kong tumingin din ang aso. Pagkarinig ni Rook  sa boses ko agad itong bumangon at nakikipag-unaha sa aso niyang tumakbo papunta sa akin. 

"Mommy!" He exclaimed cheerfully and welcomed me with a tight hug. "I miss you, Mom. How's work?"

This what makes my long and tiring day awesome. Coming home with a warm welcome from my sweet and loving son. Lahat ng pagod ko buong araw nawawala isang yakap lang mula sa anak ko. 

"Work is fine, anak." I said, giving him a sweet smile. I can't tell him what transpired today. He's too young to be involved in my problem. 

"How are you here, RA? Do you like our new place?" I looked at him lovingly and he smiled at me before nodding his head.

 Nitong huling uwi ko sa Pilipinas napagdesisyonan ko na dalhin na ilipat na din siya dito. He's growing and I can't keep him forever. I want him to experience a normal childhood. Yung malaya siyang gawin kung ano ang gusto niyang gawin.

Gusto ko ring maranasan niya ang buhay ng mga batang may kalaro na kaedaran niya. I want Ashton to experience and enjoy a happy childhood. Well sa states naman may mga nakakalaro siyang mga kaibigan at kaklase pero iba pa rin talaga yung dito sa Pilipinas.

Ewan ko lang pero para kasi sa akin, there's no place like home. Years that I've been away from my family is so much different. Iba pa rin yung may pamilya kang malalapitan kapag nalulungkot ka, may pamilya kang nakakausap ng personal, nakakakwentuhan.

In my case kasi ako yung lumayo at nagtago sa pamilya ko. And I don't want Rook to grow not knowing his lolo and lola and his uncles. He may have not asked me yet pero alam kong nako-curious din siya. He's just respecting my silence kaya hindi ito nagtatanong sa akin. 

"Nagustuhan mo ba dito, nak?" muli kong tanong sa kanya. 

"Anywhere with you is fine with me, Mom." He answered smiling. My heart melted at his answer without him knowing. Rook's words really touches my heart. He speak so mature for his age. 

Alam na alam nito kung paano pagaanin ang loob ko. Sa mga panahong pagod ako alam niya kung paano ako e-comfort. Si Rook ang aking pahinga at siya ang aking lakas. Kung siguro pati siya kinuha sa akin mas pipiliin ko nalang din ang wag ng lumaban.