epiphany

23

Hayatında hiç böyle hissetmediğinden emindi.

Yoluna çıkan her şeyi yok etmekten, belirli bir kişiyle ilgili olmayan her türlü düşünce veya fikri ortadan kaldırmaktan ve bunun yerine onu tek bir hedefe odaklanmaya zorlamaktan sorumlu, göğsünün derinliklerinden gelen

amansız bir duygu fırtınası.

San yaptığı ajansın ortasında bir anda hissettiğinde kendini buldu. Zihninin derinliklerinden yankılanan, fazlasıyla ızdıraplı ve hatta acılı bir inilti. Ve her şey gerçek bir kaosa dönüştüğünde o olayı işleyemedi bile.

San arabayı savurmak ve beklenmedik bir şekilde park etmek zorunda kaldı, aniden ona saldıran titremeler nedeniyle kendi ellerini kontrol edemediğini hissetti. Adrenalin vücudunun her köşesinde dolaşıp onu tamamen farkında olmadığı bir tehdide hazırlarken nefesi kısa sürede kesildi.

Parmakları bile sanki her an pençelerinden fırlayabilirmiş gibi acıyordu ve köpek dişleri beklentiyle ağrıyordu, düşmanı olarak gördüğü herkesin derisini şişirmeye hazırdı.

Tıpkı atalarının yeteneği zamanla kaybolmadan önce yaptığı gibi, neredeyse kurt şeklini almak üzere olduğunu söylemeye cüret edecekti.

"Omeganın bize ihtiyacı var!" diye kükredi kurdu, olması gerektiği gibi tepki vermediğini fark edince," Omega korkuyor!"

San'ın bunu işlemesi ve sonunda neler olduğunu anlaması belli bir zaman aldı. Wooyoung'un kurdu onu arıyordu ama hastanede duyduğu gibi normal bir çağrı değildi, çok daha derin bir çağrıydı. Gerçek bir yardım çığlığı, buna gerçekten ihtiyacı olduğunun açık bir işareti ve her zaman uzak durmaya çabaladığı o ilkel içgüdülerini doğrudan etkilediğinin açık bir işareti.

Wooyoung omega sesini kullanmıştı.

Ve şartlar ne olursa olsun, San ona gelmeli.

Alfa, kurduna boyun eğmemek ve bazı sebepleri elinde tutmak için berbat bir çabayla, iletişime geçmek niyetiyle telefonunu aldı. Ona birkaç mesaj gönderdi, ancak hemen bir yanıt alamayınca onu aramaya karar verdi.

Cevap alamamış olması da kurdunu daha da çileden çıkardı ve iyice endişelenmeye başladı. Aklı çok geçmeden neler olduğunu açıklayabilecek, ne olacağını tahmin edebilecek senaryolar uyduruyordu. Ay tarafından, taburcu edilmeden önce onu hastanede en son gördüğünden bu yana üç saat geçmemişti.

Wooyoung evde rahat ve sakin olmalı, böyle korkmamalı.

Sonunda cevap verdiğinde çocuğun sesindeki kızgınlık çok barizdi. Bunu görmezden gelmeye ve önceki geceki gibi aptalca bir şey söylememek için sabırlı olmaya çalıştı, ancak San'ın erdemleri arasında sabırlı biri olmadığı açıktı.

Her neyse, Wooyoung'un bir sonraki sözlerini duyduğunda her türlü sıkıntı eriyip gitti. Yuvası nedeniyle böyle tepki vereceğini anlamıştı ve omega için ne kadar zor olsa da San, bunun daha ciddi bir şey değil, sadece bu olduğunu bilmek için biraz rahatladı.

San, en iyisinin, olanları görmezden gelmek ve istediği gibi onu yalnız bırakmak olacağını biliyordu, çünkü o sadece işleri karmaşıklaştırıyordu. Ancak, aksini kanıtlama girişimlerine rağmen Wooyoung'un ne kadar savunmasız hissetmesi gerektiğinin de farkındaydı ve o zaman en az birkaç dakika onu görmeye gitmesi gerektiğini biliyordu.

Bu nedenle motoru tekrar çalıştırdı ve küçüğün evinin bulunduğu yöne doğru döndü.

Bunu onu sinirlendirmek için ya da kafasını karıştırmaktan ve onu incitmekten zevk aldığı için yapmadı, aslında bu istediği son şeydi ama bu görmezden gelinemeyecek bir şeydi. Seonghwa, bunun ayrıntılarını Hong Joong'a açıklamıştı ve sonra alfayı bilgilendirmeyi kendine görev edinmişti.