Orman Perisi [DÜZENLENECEK]

25. Bölüm

Herkese merhaba, nasılsınız luna'larım?

Herkese eğlenceli okumalarrr

MÜZİK : Three days grace - fallen angel

****

MAYA

Başımdaki şiddetli ağrıyla yavaş-yavaş uyanıyordum. Elimi kafama götürdüm ve iki elimle kafama baskı uyguladım. Gözlerimi açtım gözümün önünü bulanık görüyordum. Yavas-yavaş bulanıklık gidince kafamı yana çevirdim.

Alice de kendine gelmeye başlamıştı. En son bizi götürmek istediklerinde karşı geldiğimiz için bizi bayıltmış olmalılar.

"Kafam çatlıyor, nalet olsu! Tüm eşyalarımızı almışlar"

Hızla doğrulduğumda vücuduma giren ani şiddetli ağrıyla dudaklarımdan acı dolu bir inleme çıkmıştı.

"Sihirli kesemide almışlar..."

Diyen Brian'a baktım. Bize üzgün, sinirli yüz ifadesiyle bakıyordu. Konuşmaya çalıştığımda boğazım kuruduğu için karıncalanma hissi yaratmıştı. Öksürüp yutkunmaya çalıştım.

"Ne yapacağız şimdi biz? Zaman tozunuda almışlardır"

"Bilmiyorum.."

"İyisiniz değil mi?"

"İyiyiz, ya sen?"

"Bende iyiyim"

Öylece durmuştuk. Ne olacağından, ne yapacağımızdan hiç bir fikrim yoktu.

"Umarım diğerleri kurtulmuştur"

"Kurtulmadık"

Öksürerek gelen sesle hepimiz demir parmaklıklara doğru ireliledik. Karşmızdaki mahzende Sam'ın sesi geliyordu ve karanlık olduğu için göremiyorduk. Bizim taraf aydınlıktı ama o taraf karanlıktı.

"İyi misiniz?"

Endişeyle sorduğumuzda cevap verem Daisy'di

"Evet iyiyiz, ya siz?"

"Bizde iyiyiz"

"Aron nerde?"

Endişeyle sormuştum. Çünkü onun sesi gelmiyordu.

"Burdayım güzelim. Merak etme"

Gelen sesiyle rahatladım. Hepimiz iyiydik. Bu bana yeterdi. Nefesimi verip parmaklıklara yaslandım. Mahzenin karalık tarafından çıkıp öne gelen üçlüye baktım. Yaraları yoktu. Bu beni rahatlatmıştı.

"Sizinde eşyalarınızı aldılar mı?"

Brian'ın sorusuyla üçüde hızla üzerilerini kontrol ettiler. Sinirle parmaklıklara vuran Aron'la anlamıştık onlarında eşyalarını aldıklarını.

"Şimdi ne yapacağız?"

"Bilmiyorum ama mutlaka kurtulacağız."

Demir parmaklık kapının açılma sesiyle o tarafa döndük. Merdivenlerden adım sesi geliyordu. Gelen adamın kölgesi meşalelerin verdiği ışıkla büyük görünüyordu. Git gide kölge küçüldü ve bir muhafız görüldü. Bize yaklaştı ve konuşmaya başladı.

"Kral'ın verdiği karara göre, bu gün gün batımında idam edileceksiniz"

Dedi ve geri dönüp gitmeye başladı. Kimseden ses çıkmıyordu Daisy'nin fısıltısı gelen kadar.

"Benim aklıma bir plan geldi"

Hepimiz susmuş dikkatle onu dinlemeye başlamıştık. Kapı sesi geldiğinde muhafızın gittiğini anlamıştık. Daisy hemen kurumuş boğazını temizleyip konuştu.