23. Bölüm

61 23 9
                                    

Herkese merhaba nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

İyi, güzel ve eğlenceli okumalarr.

MÜZİK: Rosellas - Slowdance

*****

                   Geçmişten kesintiler

"Karar verildi!"

Baş hakim çekicini masaya vurdu. Fısıldaşmalar susmuştu, şimdi herkes açıklanacak kararı bekliyordu. Hayatlarını etkileyecek kararı bekleyen üç kişi karşılarındaki hakime baktılar.

"Tanrıların verdiği karara göre. Siz üçünüzün hayatına son verilecek ve yeniden yep yeni başka hayatlarla doğacaksınız. Ama asla bir-birinizi hatırlamayacaksınız."

Aralarından iki kişi acı ile bir birlerine baktılar. Ama üçüncü kişi biliyordu sevdiğini bulacağını. Sadece onu sevecekti. Tanrıların gazabına uğrayacak  planı kurmuştu.

O asla sevdiğinden vaz geçmeyecek elde edecekti. O gün üçününde hayatına son verildi ve ayrı-ayrı yerlerde başka hayatlarla yeniden doğdular.

******

BRİAN

Yüzüme değen ıslaklıkla ve soğuk bir şeyle yavaşca gözlerimi açtım. Gördüğüm şeyle hızla doğruldum, çadırımda bir deniz kızı vardı ve bana bakıyordu. Korkmam onuda korkutmuş olacak ki hızla çadırımdan sürünerek çıktı.

Bende hızla çadırdan çıkım. Deniz kızı yakında olan göle atlayarak ortadan kaybolmuştu. Acaba ne istiyordu, yada bana bir şey mi yapacaktı ki sudan çıkıp çadırıma gelmişti. Kiyafetlerime baktım, ıslaktı yeni gelmiş olamalıydı.

Geri dönüp içi ıslak olan çadıra baktım. Çadırı sökmeye başladım. Bu ıslaklık güneş ışıklarıda kuruya bilirdi. Çadırı söküp ıslak yerlerini kuruması için yere serdim. Cebimdeki keseyi alıp içinden gerekli kiyafetlerimi çıkarttım.

Kiyafetlerimi giyinip tekrar keseyi cebime koydum. Gözlerim beni suda izleyen denizkızına kayınca öylece durdum. Sadece gözleri ve kafasının bir hissesi görünüyordu, geri kalanı suyun içindeydi.

Yavaşca ona doğru adımladım. Fazla yaklaşmadan sadece beni duyabileceği yere kadar geldim. Oda çok yakında değildi. Boğazımı temizledim ve onunla  konuşmaya çalıştım.

"Hanımefendi uyuyan bir adamın çadırına izinsiz girilmez ve o giyinirken öyle izlenilmez"

Konuşmadı ama kafasını sudan çıkarttı. Şimdi boğazından yukarısı suyun yüzeyindeydi. Gözlerini kırpıp beni izledi ve biraz yaklaştı ve durdu. Ben hiç haraket etmeden onu izliyordum.

Acaba derdi neydi ve ne istiyordu.  Sesizce durmuş ne yapacak diye bekliyordum. Konuşmayacağını anlayıp ben konuşmaya karar verdim.

"Neden konuş muyorsunuz?"

Yine cevap bekledim ama cevap gelmedi. Burda olmamdan mı rahatsızdı acaba istemiyor muydu?

"Burada olmam sizi rahatsız mı etti?"

Yine cevap yoktu. Yavaş yavaş sinirlenmeye başladığımı fark ediyordum ama kendimi sakinleştirip bir adım daha yaklaştım ve yavaşca çimenlerin üzerine oturdum.

Orman  Perisi [DÜZENLENECEK] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin