Orman Perisi [DÜZENLENECEK]

32. Bölüm

MÜZİK - (G)I-DLE - Allergy

****

MAYA

Bizim odamıza çıkıp Alice ve getireceği kişileri beklemeye başlamıştık. Odanın içinde durmadan turluyor geziniyor düşünüyordum. Çıkılmaz bir vaziyyetdeydik. Napabilirdik bilmiyorduk. Çarezizce hep birilerine umut bağlıyorduk ve bu benim canımı sıkıyordu. Elimizden bir şey gelmiyor yapamıyorduk.

Daldığım duvardan belime sarılan kollar sayesinde irkilerek kendime geldiğimde boynumda hiss ettiğim yumuşak, sıcak güç veren dudaklarla gülümsedim. Aron beni kendine çevirip yüzüme doğru eğildi ve dudaklarını dudaklarıma bastırıp geri çekildi.

Gözlerime bakarak yanaklarımı okşadığında gözlerimi kapattıp sadece onu hiss etmek istedim. O dudakları şimdi alnımda hiss ettiğimde tüm gerginliğim gitmişti. İçimi bürüyen huzur hissi ile gülümsedim.

Yanağımdaki eli saçıma çıktı ve saçımı okşayıp beni kendine çekti. Kafamı göğüsüne koyup belindeki kollarımı sıklaştırdım. Fısıldayarak kulağıma doğru konuştu.

"Herşey bitecek çok güzel olacak bebeğim"

Kafamı kaldırıp yüzüne baktım. Uzanıp dudaklarını öpüp tekrar kafamı göğüsüne koydum.

"İyi olacak"

Diye onu tekararladığımda daha sıkı sarıldı bana. Bu an ani açılan kapıyla irkildiğimde hızla kapıya baktım. Nefes nefese kızarmış ve endişe her bir zeresinde dolaşan Alice gördüğümde yanına koşup kolundan tuttum.

Onu yatağa oturttum ve Sam'ın verdiği bir bardak suyu kafasına dikip korkuyla bize baktı.

"Y-yoklar. Büyücüde o kadında yoklar."

"Nalet olsun!!"

Aron çekmeceyi tekmeleyerek isyan ederken bu sefer ben onu sakinleştirmek için ona doğru adımladım.

Git-gide çoğalan siniriyle etraftaki eşyakarı tekmeliyordu.

"Ne yaparsak elimizde kalıyor nalet olasıca!!"

Onun beline arkadan hızla sarıldığımda derin nefes alıp verip sakinleşmeye çalıştı.

"şşştt sakin ol. İyi olacak"

Derin bir nefes alma sesi duydum ve kollarımda bana doğru dönüp sım-sıkı sarıldı bana. Burnunu saçlarıma daldırıp uzunca kokumu içine çekti ve bir öpücük kondurdu.

"Eğer sakinsen bir plan kurmaya çalışalım"

O da sinirliydi ama kendini dizginlemeye çalışıyordu. Herkes bıkmıştı bu durumdan. Aron derin nefes alıp verdi ve Brian'ı kafasıyla onayladı.

"Alice sen büyüyle nerede olduklarını görebilirsin."

"Nasıl yapacağım onu?"

"Sihirli kesem sende değil mi?"

Alice kafasıyla Brian'ı onayladı ve cebinden Brian'ın sihirli keseini çıkartıp ona uzattı. Brian keseyi alıp içinden bir kitap çıkarttı. Kitap koyu yeşil renkteyken sadece ortasında parlak yeşil renginde bir taş vardı.

Brian taşa dokunur dokunmaz kitap açıldı. Brian sayfaları çevirip en sonunda bir sayfada durdu ve okumaya başladı.

"Bir büyücü eğer ki kanlı ayda doğmuşsa kurdu ile kolaylıkla istediği kişini büyü sayesinde bula bilir. Tek yapması gerek kurdu ile birlikte bulamk istedikleri kişileri hayal etmektir"

Brian sözünü bitirir bitirmez kapı nazikce açıldı ve Alice'in kurdu içeri girip Alice'in yanına gelip oturdu. Brian bunu söylemeye başladığında Alice kurdunu çağırmıştı bile.