Aramızda Kalsın! (Büyük Sırlar Serisi I)

🤫Bölüm 12🤫

Cumartesi günü çantamı hazırlarken çok heyecanlıydım. Abim ilk defa arkadaşlarımla sahile gitmeme izin vermişti. Ama öğlenden sonra onlarında bize katılacağını da açık açık belirtmişti. Bu yüzden hic vakit kaybetmeden güneş gözlüğümü takıp çantayı kaptığım gibi aşağı indim. Abimler salonda duruyorlardı ve beni görünce kaşlarını çattı. Üstüme baktım. Kısacık bir şort ve askılı badi giymiştim ama sahile gidiyordum ve herkes böyle olacaktı. Bu çok normal bir durumdu. Boynumdan bağladığım kırmızı siyah bikinimin üst kısmı görünüyordu. Arda’nın bakışları öfkeyle bana dikilince sırıttım.

“Hadi ama sahile gidiyorum. Unuttunuz mu?” saate baktım on buçuktu. “Hem birkaç saat sonra bana eşlik etmeyecek misiniz?”

“Edeceğiz.” Dedi abim ve cebinden anahtarı çıkıp salladı. “Al hadi. Biz gelmeden bir durum olurda oradan gitmen gerekirse arabasız kalmanı istemem.”

Anında çantamı yere bırakıp elinden anahtarı kapıp yanağına upuzun bir öpücük kondurdum. “Sen bir tanesin be abi! Seni seviyorum. Spor arabanın anahtarını bana verdiğine inanamıyorum ve kesinlikle fikrini değiştirmeden evden çıkıyorum.” Sahil çantamı yerden alıp koşarak evden çıktım. Naz’a hızlı bir mesaj attım.

Beste:
Sahilin otoparkında buluşuruz. Abimin bebeğiyle geliyorum!

Çantayı yolcu koltuğuna atıp arabaya bindim. Arabayı garajdan çıkarıp ayağımı gaza dayadım. Vay canına! Bu bebek gerçekten harikaydı. Düğmeye basıp üst kapağını açtım. Saçlarımın uçuşmasına izin verdim. Bu harika bir duyguydu. Kendimi ilk defa değerli hissediyordum. Abimin kendisi bile bu arabaya binerken bir şey olacak diye ödü patlıyordu ve şimdi arabasını bana vermişti. Bu harika bir duyguydu.

Sahil otoparkına geldiğimde beni tanıyan vale koşarak yanıma geldi. Anahtarı ona uzattım ve arabaya binip özel otoparka doğru gitti. Bende etrafıma bakındım. Naz’ın arabasını otoparka girerken görünce park etmesini bekledim. Arabadan iki kızla indi. Bunlar okuldan grup arkadaşlarımızdan olan iki kızdı. Başka bir araba daha gelip Naz’ın arabasının yanına park etti ve işte bu da okulun popüler olan çocuğuydu. Abim öğrenince çok kızacaktı ama umurumda değildi. hepsi önümde durunca Naz sırıtmaya başladı.

“Harika olmuşsun!” dedi beni süzerek. “Abin seni böyle gördü mü?”

Onları abimlerin satın aldığı bölmeye doğru yönlendirdim. “Evet, arabasını bana verdi. Sanırım bu aralar iyi tarafı su üstünde ve o kısım batana kadar faydalanacağımdan emin olabilirsin.”

Naz kıkırdadı ve ayakkabısını kuma sürerek önüme geçti. “Bu Doğan. Seninle tanışmayı çok istiyor. Yanındaki de Baran.”

Gülümsedim. “Özel bölmeye geçelim tanışma kısmını orada tamamlarız.” Dedim ve herkes bana şaşırarak baktı. “Bize ait. Sınırsız alkol ve sınırsız eğlence.” Dedim. “Hem bizden başka kimsede olmaz. Daha rahat takılırız.” Kapının önüne gelince kapıyı vurdum ve adam beni görünce anında kapıyı sonuna kadar açtı. Arkamdan kızların ‘çok havalı’ dediğini duyuyordum ama umursamadım. İçeri girdiğimizde bardaki barmenler anında önüme dikildiler.

“Beste Hanım, hoş geldiniz. İçeceğinizi hemen hazırlıyorum.” Kafamla onayladım ve arkadaşlarımı şezlongların olduğu tarafa doğru götürdüm. Hepsi şezlonguna yerleşirken bende çantamdan toka çıkardım ve saçımı topladım. Naz suçlu suçlu bakışıyla yanima geldi.