Forbidden

3

Ze haalde de stofdoek over de spiegel en wou zichzelf zo snel als ze kon weer uit de voeten maken. De slaapkamer waarin ze zich bevond bracht haar meermaals van haar stuk. Niet alleen door het donker interieur maar ook door het opgezette beest dat haar constant leek aan te kijken via de spiegel. Ze draaide zich om richting het balkon waar het opgezette luipaard stond. Haar nieuwsgierigheid zwol aan en voordat ze er erg in had stond ze oog in oog met het beest dat haar niet koud hield. Ze vond dit gegeven maar eng. Ze keek in twee woeste ogen en dacht daarmee indirect aan de onbekende man die haar de stuipen op het lijf joeg. Ze haalde onrustig diep adem en probeerde bij zinnen te blijven. Haar vingers vonden hun weg over het zachte vacht en vervolgens raakte ze het kop van het beest aan. Ze vernauwde haar ogen en kon het buikgevoel dat aanzwol maar niet onderdrukken. Ze kreeg weer de neiging om te vluchten maar bleef ondanks alles vastgenageld aan de vloer recht in twee kille ogen kijken.

Haar nekharen stonden fier overeind toen zijn donkerblauwe ogen weer over haar netvlies zoefden. Ze was bang voor hem en dit liet ze haast ook merken toen ze in zijn klauwen viel. Hij was brutaal en bracht het maar niet op om haar weer los te laten. Safia voelde zich op dat moment een prooi, een prooi dat gekneld zat tegen de man die ze diep van binnen verafschuwde. 'Safia-.' Ze schrok op en draaide haar gezicht overrompeld naar de deur waar Anna stond. Ze herstelde meteen haar houding en stapte weg van het wild beest. Anna schonk haar een warme glimlach en stapte vervolgens naar binnen.

'Ik schrok je toch niet af?' Vroeg ze toen ze de angst in haar grote ogen had gelezen. Safia schudde langzaam haar hoofd. 'Sorry dat ik zo lang wegbleef, ik-.' Haar kaken gloeiden meteen rood. Ze wist niet waar dit vandaan kwam maar ergens voelde ze zich betrapt. Alsof ze zojuist iets onmiskenbaars verkeerds had gedaan. Ergens zag ze de fout in het binnentreden van de slaapkamer die haar de indruk gaf dat die verboden voor haar was. 'Safia, het is beter als je hier niet meer binnenkomt.' Zei Anna voorzichtig. Ze wou hoe dan ook Adam niet op haar donder krijgen noch wou ze hem een reden geven het onschuldig meisje voor haar neus af te branden.

'Adam is erg gesteld op zijn privacy.' Safia knikte langzaam en keek toen weer naar het opgezette beest. Ergens voelde ze hoe meedogenloos hij wel niet was. Ze kon zich maar geen aardige man voorstellen die vrijwillig in deze kamer zou willen verblijven. Anna kwam dichterbij en greep toen Safia's handen vast. 'Hij is binnenkort weer terug. Ik wil je alleen vragen om hem zo vaak mogelijk te ontwijken. Geef hem geen reden om boos te worden.' Safia knikte langzaam en glimlachte toen stijfjes naar Anna dat het beest naast haar weer in zich opnam. 'Laten we gaan.' Zei ze uiteindelijk waarop Safia haar meteen volgde richting de deur. Ze keerde zich voor de laatste keer om en keek nogmaals in de woeste ogen van het beest dat haar de slaapkamer sneller deed verlaten.

Hi beautiful

Laat aub een sterretje achter. Zou ik erg op prijs stellen.