Forbidden

7

Haar vingers gleden langzaam over het toetsenbord. Het duurde haar daarom ook even voordat ze na lang twijfelen zijn naam intikte. Ze keek nog op naar haar prof en liet haar blik toen nogmaals op haar scherm vallen. Adam Benali, een 27-jarige zakenman die een imperium runde. Haar handen begonnen opeens te trillen. Ze wist oprecht niet met wie ze op dit moment te maken had. Het zinde haar zelfs niet dat hij zich in een machtspositie bevond. Haar positie was niets in vergelijking met dat van hem. Ze was niets minder dan een miezerig 20-jarige rechtenstudente dat zich nu als een schoonmaakster bij hem thuis bevond. Ze klikte op zijn foto en zoemde vervolgens in op zijn gezicht. Dezelfde koude blik in zijn ogen besefte zich.

Was hij altijd zo, afgesloten en in zichzelf gekeerd? Ze keek naar haar arm en klemde haar kiezen meteen verbitterd op elkaar toen ze zijn vingerafdrukken zag. 'Schoft.' Siste ze hardop waarop ze in een waas van razernij haar laptop dicht klapte. Issam keek verward op. 'Wie? Ik?' Vroeg hij beledigd. Haar wangen gloeiden meteen roze toen ze in zijn honingbruine ogen keek. Ze schudde langzaam haar hoofd. 'Ik had het tegen mezelf.' Ze zag nog de vreemde blik in zijn ogen voordat hij zijn aandacht weer op de les vestigde. Ze slaakte nogmaals een geïrriteerde zucht en besefte zich maar al te goed dat haar beste vriend haar nu ook voor gestoord verklaarde. En dat alles was nog eens Adams schuld! Ze vervloekte de grote boze wolf die haar deze ochtend had pijn gedaan.

-

'Laat haar binnen.' Zei Adam geïrriteerd tegen David die zojuist bijna omvergeduwd werd door Selma dat zijn kantoor woest binnenliep. Davids kaken gloeiden vernedert rood waarop hij in stilte de deur achter zich sloot. Het tweetal keek elkaar vernietigend aan. Selma kwakte haar handtas op zijn dressoir en liep toen op haar belachelijke hoge hakken zijn kant op. Haar bruine ogen stonden op onweer. 'Wat kom je hier doen?' Vroeg Adam geïrriteerd. Ze lachte zonder franje vreugde en schudde toen bitter haar hoofd. 'Wanneer was je van plan om het me te vertellen?' Het zinde haar niet dat hij dingen achter haar rug om deed. Vooral niet als het ging om een andere vrouw dat zich nu bij hem thuis bevond! Ze was woedend en kon nu wel een vaas kapot gooien.

'Je roept me ter verantwoording?' Vroeg Adam bespottelijk. Hij sloeg zijn dossier dicht en stond toen verveeld op uit zijn stoel. Zijn houding dreef haar tot waanzin. Ze kon er niet tegen dat hij haar voor niets minder aanzag dan een minnares. 'Wie ben jij zelfs?' Vroeg hij bot. Ze liet haar armen verbluft langs haar lijf hangen. Haar kaken gloeiden rood door zijn vernederende woorden. Ze voelde hoe hij haar trots en eer vermorzelde en deze zonder blikken of blozen op het vuilnisbelt gooide. 'Serieus?' Vroeg ze beledigd. 'Je haalt een andere vrouw in je huis en nam niet eens de moeite om het te melden?' Haar bos krullen dansten gefrustreerd, bij elke beweging die ze maakte, over haar schouders. Ze kon op elk moment losbarsten.

'Heb je ook het gedeelte meegekregen dat Anna hulp tekortschiet en daarvoor Safia in huis haalde? Die toon sla je voortaan tegen iemand anders aan. Als het je niet bevalt stroop je maar zelf je mouwen op en kom je de boel maar zelf boenen.' Emotieloos keek hij haar aan. Zijn ogen fonkelden door pure woede. Het laatste waar hij op zat wachten was een Selma die haar neus in zijn zaken kwam steken. 'Geloof je jezelf?' Vroeg ze verbeten. Adam trok zijn wenkbrauw op. 'Ik ken je lang genoeg om te weten dat er meer schuilt achter dat wicht dan dat je nu wil loslaten.'
'Adam Benali doet niets zonder dat het hem geen voordelen biedt. Maak de kat maar wijs dat je haar uit barmhartigheid bij je liet schuilen.' Siste ze verzuurd. Adam liet een cynisch lachje vrij.

'Je bent hopeloos Selma, maar dat heb je ondertussen zelf ook wel door. Kan je weer vertrekken? Ik heb namelijk werk te doen.' Ze perste haar rood gestifte lippen op elkaar en knikte toen vol afschuw. Ze keerde zich om, greep haar handtas vast en stopte meteen met lopen toen Adam haar riep. 'De volgende keer dat je onbeschoft binnenvalt gooi ik je er eigenhandig uit. Regel voortaan eerst een afspraak.' En met die woorden scheurde ze haar blik moordend van hem af. Ze liep zijn deur uit en rolde vervolgens geïrriteerd haar ogen toen ze David weer zag.

Hi mensen

Komende dagen heb ik examens. Updates zullen daardoor minder regelmatig zijn. Vergeet geen sterretje achter te laten.