Forbidden

16

Verkrompen keek ze naar de deur die ze maar niet open kreeg. Haar handen beefden van de zenuwen die paniekerig door haar lijf gierden. Ze wist niet eens wat haar bezielde of wat haar er zelfs van weerhield de deur te openen waar haar geliefde tante Fadoua achter lag. Issam plaatste zijn hand bemoedigend op haar schouder. 'Weet je het zeker dat je alleen naar binnen wil?' Vroeg hij bezorgt. Safia keerde zich over haar schouder naar hem om. Haar glazige ogen vonden zijn honingbruine kijkers die haar vertedert aankeken. Ze was niets minder dan een zoete kwelling, haar onschuldige grote ogen hielpen daarbij niet echt. Safia glimlachte zwak en knikte vervolgens uiterst langzaam. 'Bedankt om mee te komen Issam, ik ga wel alleen naar binnen. Ik zadel je al genoeg op met mijn problemen.'

Issam liet zijn hand van haar schouder afglijden en wierp voor kort een blik op de deur waar de nummer 40 op stond. 'Je hoeft me niet te bedanken Safia. Als je wat nodig hebt, weet je me te vinden. Ik zie je morgen dan maar.' Hij schonk haar nog een glimlach en draaide zichzelf vervolgens teleurgesteld om. Hij wou nu op dit moment haar steun en toeverlaat zijn alleen brak hij maar niet door de muur die Safia had opgetrokken. Safia keek toe hoe Issam met zware passen de gang uitholde en vervolgens uit haar zicht verdween. Zuchtend keerde ze zich om naar de deur die ze voorzichtig open duwde. Ze kreeg daarbij meteen zicht op haar tante Fadoua dat aan het infuus hing. Haar hart kromp ineen bij het weerzien van haar toestand dat haar keer op keer van haar stuk bracht.

Ze liet de deur achter haar in het slot vallen en keek opeens overdondert op toen ze een vrouw bij het raam zag staan. Ze was gehuld in een wit mantelpakje met daarover een lange bruine manteljas. Haar gitzwarte lokken zaten hoog in een knot gebonden wat haar een strenge uitstraling gaf. De lucht leek wel uit Safia's longen geslagen te worden toen de dame zich omkeerde en ze daarbij oog in oog kwam te staan met haar moeder dat haar rechtermondhoek denigrerend optrok. 'Je beantwoord mijn telefoontjes niet meer?' Vroeg Leyla met samengeknepen ogen wetende dat Safia haar nummer geblokkeerd had na hun laatste ontmoeting die met een sisser afliep. Waarom zelfs niet nadat Leyla haar een sneer gaf toen ze besloot om Fadoua's woorden om te zetten tot daden.

Safia negeerde haar volkomen en stapte op Fadoua af. Ze greep meteen naar haar ijskoude hand en keek vervolgens strak op naar haar moeder. Alsof ze daarmee het signaal afdreef dat ze het niet eens moest trachten om in de buurt te komen. 'Wat kom je hier doen?' Vroeg Safia kalm in een poging haar moeder te doorgronden. Haar komst betekende alleen maar dat ze haar naam had lopen besmeuren. Leyla stond er bekend mee haar status hoog te hebben zitten en dat gegeven schuilde ze niet bepaald onder banken of stoelen. 'We weten beiden waarvoor ik hier ben.' Zei Leyla indringend. Haar ijzige blik schoot vervolgens naar Fadoua dat ze duizendmaal vervloekte. Ze had er niet op gerekend dat haar kennis deze streek met haar zou uithalen nadat ze bijna de pijp uitging.

'Je weet dat ik het niet verkrop dat een Amrani de boel loopt te boenen voor God mag ik weten wie. Ironisch om te zien hoe je dat verkiest boven het leven dat ik jou kan bieden.' Leyla rechtte arrogant haar schouders. Safia trok haar wenkbrauw bespottelijk op na het aanhoren van haar woorden. Ze bezat niet eens over een klein beetje schaamte om haar gezicht niet meer in haar bijzijn te vertonen. 'Het leven dat je mij kan bieden? Biedt me dat leven wanneer je Adil laat vallen. We weten beiden dat je zonder hem geen poot hebt waar je op kunt staan.' Safia lachte zonder franje vreugde. 'Je koos voor hem en zijn rijkdom. Leg je neer bij je laffe daad en blijf vooral uit mijn buurt.' Leyla's perfect geëpileerde wenkbrauwen schoten moordend omhoog.

Dit was ze niet van Safia gewend. Ze was het niet gewend op deze manier te woord gestaan te worden. Beiden lagen elkaar niet goed. Hun ontmoetingen stonden bekend om de nodige spanningen die hun tol begonnen te eisen bij Safia. Ze stond erop haar moeder te pijnigen dat haar net zo hard pijn deed. 'Ik wou je een vader geven.' Zei Leyla gewaagd. Safia's blik leek haar wel te doorzeven met kogels. Haar bloed klopte in haar aderen. Leyla wist dat ze haar daarmee recht in de maag stompte. 'Mooie streek heb je uitgehaald. Adil vertoeft zich vast in een identiteitscrisis waarin hij niet weet of hij nu mijn oom of stiefvader is.' Siste Safia bitter. 'Van alle mannen op aarde kies je uitgerekend de broer van je voormalige echtgenoot. Vertel op waar is mijn vader en jouw schaamte?' Vroeg Safia venijnig aan haar moeder dat rood aanliep door woede.

Haar rood gelakte nagels zaten gekerfd in haar clutch waar ze ziedend in kneep. 'Let op je woorden.' Bitste Leyla met een waarschuwende toon in haar schelle stem. Safia haalde haar neus op en wendde haar gezicht van haar af. Ze kon haar niet aankijken zonder dat ze diepe haat voelde opdrijven. 'Je verkoos hem boven je bloedeigen dochter. Kies nu opnieuw voor hem en vertrek. Ik wil je niet meer zien in de buurt van Fadoua.' Zei Safia uiterst kalm. Zo kalm dat haar moeder al begreep dat ze op ontploffen stond. 'Als je je telefoon had opgenomen toen ik je belde dan zou ik hier nu niet eens staan.' Zei Leyla scherp. 'Ik heb je vaak gebeld om te vragen of je financiële steun nodig had met haar behandeling-.' 'Ik heb je geld niet nodig.' Kapte Safia haar af. Leyla zuchtte nogmaals geïrriteerd.

'Heb ik ook gemerkt nadat me vertelt werd dat dat al geregeld was.' Liet Leyla achterdochtig vallen. Safia verstarde na het aanhoren van haar woorden. Ze leek wel bevroren en ontweek bewust de nieuwsgierige blik van haar moeder. Safia kon nog steeds niet bevatten wat haar zojuist vertelt werd wetende dat ze op geen enkele manier in staat was de behandeling van Fadoua te betalen. 'Ik vraag me af waar je dat bedrag vandaan hebt gehaald.' De denigrerende ondertoon in haar stem hield Safia's vezels niet onberoerd. Haar blik vond de groene ogen van haar moeder die haar ziel doorboorden. 'Verdwijn.' Siste Safia uiterst kalm wetende dat haar moeder doelde naar vuile praktijken. Het laatste waar ze op zat te wachten was iemand die haar eer in diskrediet bracht.

'Ik zei verdwijn.' Zei Safia dit maal harder toen haar moeder nog steeds geen vin verroerde. Leyla stak haar kin hooghartig de lucht in en keerde zich vervolgens om naar de deur waar ze een poosje bleef stilstaan. 'Je zult spijt krijgen voor het binnentreden van dat huis Safia. Maar treur niet, ik zal bereid zijn om je dan wel op te vangen wanneer het zover is.' Zei Leyla zuur voordat ze de deur opende en wegliep. Het getik van haar hakken echode nog in de verte na voordat Safia in blinde paniek haar mobiel uit haar handtas griste. Er was maar een persoon die in haar opkwam. Er was maar één duivel die hier achter kon zitten. Met trillende vingers toetste ze het nummer van Anna in. Haar blik dwaalde nog snel af naar Fadoua dat nog steeds haar ogen gesloten had.

'Hallo?' Klonk er aan de andere kant van de lijn. Safia haalde vluchtig adem. 'Wie heeft de behandeling van Fadoua betaalt?' Viel ze met de deur in huis. Het bleef akelig stil aan de kant van Anna, je kon zelfs een spelt horen vallen. Safia's hart hamerde opeens als een razende in haar keel. Een ijzige koude rilling trok over haar ruggengraat toen zijn naam in haar opdoemde. 'Stuur me het adres door van zijn bedrijf. Vertel hem niet dat ik hem een bezoekje kom brengen.' Liet Safia nog fel vallen voordat ze de verbinding verbrak. Anna probeerde bijna wanhopig nog iets te zeggen maar keek slechts paniekerig naar de hoorn van de huistelefoon die ze bedrukt weglegde. Safia keek moordend weg. Haar vingers gleden langzaam door de grijze haarlokken van Fadoua.

Ze kookte van binnen. De streek van haar moeder was voldoende om haar tot het uiterste te drijven alleen was Adam goed in het geven van een natrap. 'Klootzak.' Siste ze op fluistertoon. Ze kon het maar niet verkroppen dat hij op deze wijze haar trots de grond inboorde. Ze kon het maar niet verkroppen dat hij lucht kreeg van haar doen en laten. Haar mobiel zoemde opeens voordat ze naar het opgelicht schermpje keek waar het berichtje van Anna verscheen. Safia drukte nog snel een kus op Fadoua's wang en keerde haar meteen de rug toe. Ze had niet gezien hoe Fadoua opeens haar ogen opende, alsof ze al die tijd niet sliep.

Hello diva's
Laat een sterretje en een reactie achter.
Dikke kus
writewithme_18 ❤️