Forbidden

15

'Kom binnen.' David stapte met knikkende knieën Adams kantoor binnen. Zijn blik viel op Adam die niet eens de moeite nam om op te kijken van zijn jaarcijfers. 'Ik heb slecht nieuws.' Adams blik schoot als een speer naar David die over zijn woorden begon te struikelen bij het weerzien van de donkere schaduw die over zijn ogen gleed. 'Adil Amrani komt niet opdagen.' Zei David vervolgens terwijl hij de reactie van Adam probeerde te pijlen. Het had Adam immers veel moeite gekost om hem in zijn bedrijf te krijgen alleen bleek dat plan voor nu in duigen te vallen. Adam lachte zonder humor wetende dat de Amrani's hun tol bij hem bogonnen te eisen. Safia alleen al hield hem al lang genoeg bezig dacht hij. 'Prima.' Zei Adam koel alsof Adil nu niet zijn ruiten had ingeslagen. David hield zijn hart vast voor zijn kalme houding. Hij had liever één van zijn uitbarstingen waarin hij tenminste te kennen gaf wat hem dwarszat. Stilte en Adam vormden samen slechts de stilte voor een storm.

'Als hij niet komt opdagen dan zorg ik er wel voor dat hij binnen een aantal dagen met slappe poten voor mijn deur staat.' Zei Adam koelbloedig denkend aan zijn ultieme wapen waarmee hij Adil zonder twijfel manieren zou bijbrengen. 'Staat dat aanbod van Sander nog open?' Vroeg Adam aan David die een aantal keren vol ongeloof knipperde. 'J-ja.' Adam stond voldaan op uit zijn bureaustoel en knikte vervolgens bedachtzaam goedkeurend. 'Prima, dan weet je wat je te doen staat David. Ik wil een samenwerking met hem sluiten op voorwaarde dat hij Adil als een blok laat vallen. Ik moet namelijk op zijn loyaliteit kunnen rekenen en dat gaat niet zolang de hopeloze Sander aanpapt met een Amrani.' Zei Adam vol afschuw. Zijn gedachtes schoten nogmaals naar Safia. Hij balde zijn vuisten, haar oom was dan ook nog eens geen lieverdje dacht hij bitter. Hij vervloekte hun voor de wijze waarop ze hem van zijn tijd beroofden. 'Begrepen?' Vroeg Adam geïrriteerd aan David die wel vastgenageld leek te zijn aan de vloer. Hij wist dat hij met een simpele handtekening onder een contract een oorlog zou doen losbarsten.

Sander was immers al jaren een belangrijke klant voor het bedrijf van de Amrani's waar het al een tijdje niet goed liep. Als Adam die pion te grazen zou nemen dan zou dat bedrijf zonder twijfel als een kaartenhuis ineen storten. Het kostte Adam daarbovenop ook nog eens bar weinig moeite om hun in een ondergang te slepen dacht hij bespottelijk. David knikte nogmaals naar Adam en vond zijn weg compleet aangeslagen naar buiten. Adam slaakte een zucht. 'Als ik Safia aankan dan kan ik die hufter ook wel aan.' Grijnsde hij bruut bij de gedachte aan het meisje dat zijn gedachtes bleek te dwarsbomen. Het vuur in haar ogen hield hem niet onberoerd. Hij wou zich aan haar branden en begon steeds meer te verlangen naar het verboden vrucht dat steeds aanlokkelijker werd. 'Safia Amrani.' Haar naam rolde als een scheldwoord over zijn lippen.