Forbidden

8

'Stuur je je notities door?' Vroeg Safia uiterst lief aan Issam die zijn fiets van het slot haalde. Hij keek haar aan en dwaalde even weg in haar schoonheid en kinderlijke onschuld. Het was geen geheim meer dat hij haar stiekem voor meer aanzag dan alleen een goede vriendin. Alleen was Safia hier blind voor. Hij glimlachte haar toe en knikte vervolgens instemmend. 'Wanneer kom je trouwens nog eens langs? Mijn moeder vroeg laatst achter je.' Zei hij. Safia moest glimlachen bij de gedachte aan zijn lieve moeder dat haar nauw bij het hart stond. Het was een vrouw dat haar hart op de juiste plek had zitten en haar nooit het gevoel gaf dat ze haar tot last was. Ze had haar altijd het gevoel gegeven dat ze het recht had op genegenheid, iets dat Safia alleen maar waardeerde. Ze voelde zich geliefd, alleen kwam dat gevoel jammer genoeg van een buitenstaander en niet van haar familie dat haar de indruk gaf dat ze niets minder dan een blok aan hun been was. 'Ik weet het niet Issam. Alleen wil ik je op het hart drukken om haar te vertellen dat ik haar net zo hard mis. Vergeet haar niet de groetjes te doen.' Zei ze opgewekt, de teleurstelling in Issams ogen had ze niet opgemerkt. Dit speelde hij ook snel weg met een brede glimlach. Hij mistte haar, hij mistte simpelweg de dagen waarin ze dichtbij was en ze met elkaar optrokken. Alleen bleek daar verandering in te komen toen ze noodgedwongen weg moest. Fadoua's toestand verslechterde. De dame die haar opving en haar onderdak bood werd ernstig ziek en voelde zich noodgedwongen om de verantwoordelijkheid van Safia over te laten aan Anna. Dat gegeven zinde hem niet. 'Bevalt het je in dat huis?' Vroeg hij voorzichtig. Dit onderwerp kwam eerder ter sprake alleen liep dat af met een onenigheid. Safia keek hem aan en knikte tegen haar wil. De grote boze wolf liet ze achterwege. Ze was immers nog steeds niet vergeten dat hij de oorzaak was van de blauwe plek op haar arm, de hufter! 'Prima, ik kom niets tekort. Anna is een schat.' Wuifde ze weg in een poging zo snel mogelijk van onderwerp te veranderen alleen dacht Issam daar voor nu anders over. Het was geen onbekend gegeven dat ze zich in het huis van een alleenstaande man bevond. Hij zal nooit vergeten hoe hij haar had proberen te overtuigen bij hem en zijn moeder in te trekken alleen weigerde ze volmondig. 'Safia-.' Issam stopte opeens met lopen. Safia volgde daarbij zijn voorbeeld en keek hem strak aan. Hetgeen ze vreesde zat er aan te komen. 'Heb je goed nagedacht over je beslissing?' Vroeg hij indringend. Safia verstijfde en knikte vervolgens uiterst langzaam. Ze had bij zichzelf de illusie gewekt dat ze het prima stelde bij Adam. Ze wist daarbovenop ook dat die illusie niet voor lang zou werken. Alleen besloot ze voor nu uit pure wanhoop oogkleppen op te zetten, het was veiliger om te doen alsof ze het prima met hem stelde. Het was veiliger om te doen alsof ze niet twijfelde aan de beslissing van Fadoua. Ze twijfelde niet had ze zichzelf wijsgemaakt alleen wist ze diep van binnen beter. Haar gedachtes spraken haar gevoel tegen, vooral nadat ze de meedogenloze hufter ontmoet had. 'Je verblijft bij een man.' Deze woorden verlieten sneller zijn mond dan dat hij erop gerekend had. Twijfelde hij aan haar? Ze werd nijdig bij die gedachte. 'Anna, ik behoor tot Anna Issam.' Wees ze hem beledigd toe. Het zinde haar niet dat ze geassocieerd werd met dat harteloze figuur. Ze leefde niet onder zijn genade maar werkte voor hetgeen dat ze verdiende! 'Ik-.'
'Het is al goed.' Kapte Safia hem geïrriteerd af. Het zinde haar niet dat Adam bij alles ter sprake kwam, noch zinde haar het feit dat hij constant haar gedachtes leek te dwarsbomen. Issam merkte haar veranderde houding op en besloot voor nu te zwijgen. Het werd ongemakkelijk stil tussen hen. Iets dat Safia niet gewend was. Ze stak nogmaals de schuld op Adam die zich bewust was van elke beweging die ze maakte. 'Ik ga dan maar?' Zei Safia wijzend naar de andere kant van de weg. Issam knikte en schonk haar nog stijfjes een glimlach waarop Safia zich omkeerde en met een versnelde pas wegliep. Het enige dat haar nu bezighield waren haar vooruitzichten in het huis van Adam Benali. De man die op de hoogte werd gesteld van haar doen en laten door David die zojuist met de auto wegreed.

Hi mensen

Scrol door deel 9 staat er ook al op.

:)