Arkadaşlar öncelikle hepinize çok teşekkür ederim bana destek olduğunuz için çünkü okunmasaydı, oylamasaydınız Ada ve Arda hep içimde yarım kalmış bir heves olarak kalırdı. Bir buçuk aydır yazmama rağmen daha önce hiç almadığım kadar okunma ve oy aldım ki bunun beni nasıl mutlu ettiğini sizlere anlatamam..
Ve merak etmeyin sona gelmedik. Yani tam olarak kafamın içinde geriye kalan kısımları oturttum. 30 bölüme tamamlayacağım arada özel bölümlerde atacağım.
Yorumlarınız beni çok mutlu ediyor eğer belirtmek istediğiniz bir şey varsa bu kısıma söyleyebilirsiniz yani şöyle olursa güzel olur gibisinden çorbada sizinde tuzunuz olsun çünkü bu işi çok sevdim ve bunun açık sebeplerisinizz
Kemerleri bağlayın ve sıkıca tutunun çünkü daha yeni başlıyoruuzz!!
Televlzyonu kapatıp uyumaya gittiğimde kafamın içinde yalnızca yarın oynayacağımız final maçı vardı.
Arda mesaj attığı için sohbetimize girdim.
Arda: güzelim uykunu iyi al yarın tüm FBK senin için orada olacak.
Siz: çok heyecanlıyım içimde garip bir his var
Arda: garip hislere yer yok Ada'm. Kazanacaksın, kaptanımı yemeğe çıkaracağım.
Siz: yemeğe çıkaracaksan, kazandım say.
Yazdım ve telefonumu kilitledim.
Sabah o kadar heyecanlı bir şekilde gözlerimi açmıştım ki vakitin su gibi akıp gittiğini bile anlayamamıştım.
Spor salonunda maçın başlamadını beklerken gelen herkes benimle konuşuyor, bana inandığını güvendiğini söylüyordu.
Arda ve tüm FBK bizi seyrederken berabere devam eden bir maç vardı.
Kazanmayı isteyen bir rakibi ancak kazanmayı her şeyden çok daha isteyen bir rakip alt edebilirdi.
Son set çekişmeli ilerlesede aramız açılmıştı. Onlar öndeydi bizim 7 onların 3 sayısı kalmıştı.
Eğer o 3 sayıyı verirsek şampiyon olamıyorduk. Her şey bitiyor, tüm umutlar boşa çöpe gidiyordu. Fakat kazanacaktım.
Art arda 2 sayı aldım ve onların 2 sayısı kaldı.
Tekrar sayı aldıklarında içimden geçen cümleler dışıma çıkıyordu. "Bu defa final kaybetmeyeceğim. Bundan sonra kimseyi kaybetmeyeceğim."
Bir servis ve bir sayı.
Tekrar servis ve rakip takımdan karşılanan bir savunma. Acımadan smaçla sahamıza gelen topu Aleyna ayağıyla havaya çıkarmıştı.
Adımı aldım ve smaçı bastım. Arka köşelerde hızla çarpan top, çığıklar ve art arda 3 kere çalan düdük sesi bize son finali kaybetmediğimizi müjdelemişti.
Kendimi tutamadım. Yere oturdum ve ağladım. Bağıra bağıra ağladım.
Dün Messi dünya kupasını kazanmıştı, ve tüm arjantin taraftarları haykırıyordu. Bende onlar gibi yaptım.
"Sana anlatamam çünkü anlamazsın, yıllarca kaybettiğimiz finallere ağladım ben. Ama şimdi her şey bitti. Oynanan büyük finali Ada kazandı. FBK kazandı." dedim.
