සේනාශ්ගේ වාහනය ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට දමන හඩ භූමිට ඇසුණත් භූමිට නැගිටින්නට කම්මැලි සිතුනි.ඔහුට නැගිටීමට උවමනාවක්ද නොතිබුණි.
ඇතුල්තින් අඟුලු දැමූ දොර පිටතින් යතුරෙන් විවර කල නොහැකි බව දැන දැනත් භූමි එලෙසින්ම උන්නේය.
පස් වතාවකට වඩා සීනුව නාද විය.භූමි එය ඔහු ජීවත් වෙන නිවසේ සීනුව නොවෙනා මෙන් සිවිලිම දෙස බලා උන්නේය.ඔහු උන්නේ කෝපයෙන් හා දුකිනි.ඔහුට අවටින් එන බාධා කිරීම් ගානක්ම නැති විය.
[භූමි....]
[භූමියෝ....]
[භූමියෝ....]
[භූමි මැණික...]
[දොර ඇරපංකෝ භූමි මැණිකේ....]
[මයේ මැණිකේ....]
[භූමි...මගේ වස්තුවනේ උඹ...දොර ඇරපංකෝ...]
ඉවරයක් නැතිව සේනාශ්ගෙන් එන කෙටි පණිවිඩ දෙස භූමි බලා උන්නත් ඔහු පිළිතුරු දුන්නේ නැත.
[ආයේ යන්නේ නෑමයි..]
[සීන් කර කර යන්න එපා ඕයි...දොර ඇරපං..]
[භූමි...චොකලට් වගයකුත් ගෙනාවා සොරි කියන්න..මේ]
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Kinder joy..." මෙතෙක් වෙලා ඔහේ උන් භූමිගේ දෑස් දිලිසි කන ළඟට එනතෙක් මුවෙහි සිනහවක් ඇදුණි.
එක පිම්මට ඇදෙන් බිමට පැන්න භූමි ඉදිරි දොර වෙත දිවගියේය.
" භූමි..."
" මං පොඩි ළමයෙක්ද ඕවාට රැවටෙන්න...ආහ් සේනාශ්...ඒමද හිතන් ඉන්නේ..ඕවා පොඩි උන් කන ඒවනේ..." දොර යන්තම් ඇර එම හිඩැසෙන් එඹුන භූමි කීවේ බුම්මාගෙනය.
" එහෙනම් මොනාද ඕන...එදා ගෙනාව එකමද?ඉන්න එහෙනම් ටිකක්..මං අරන් එන්නම්..."
YOU ARE READING
රජෙකුගේ ප්‍රේමය
Fanfictionමෙහි එන සියළු චරිත මනකල්පිත වන අතර කිසිවෙකුගේ පෞද්ගලික ජීවිතයට සම්බන්ද නොවේ.කිසිවෙකුගේ චරිතයට හානි කිරීමේ අදහසින් නොලියමි. මෙය සම්පූර්ණයෙන්ම මාගේ නිර්මාණයක් වන අතර උපුටා ගැනීමෙන් වළකින්න. 🔞🔴 අතිශයින් වැඩිහිටියන්ට පමණි ⚠️️ පොඩිහිටියන් කියෙව්වාට වග...
