භූමි ලුණු මිරිසක් හදා ගත්තේ වෙන එළවළුවක් මතක් කරද්දීත් දැනෙන අප්පිරියා සහගත බව නිසාය.
"ආශ්..මට ඒක එක්කවත් කන්න බෑනේ.."
බත් කටක් කටට ගත් භූමි පිඟානය පැත්තකට තල්ලු කලේ කෝපයෙනි.
"චොකලට් එකක් තිබ්බා නම් හොඳයි වගේ..."
ෆ්‍රිජ් එක ඇරිය භූමි ඉන් චොකලට් එකක් ගෙන පෙත්තක් කටට දා ගත්තේ ආසාවෙනි.
"ම්ම්...බත් එක්කත් රසවෙයි හැබැයි...සේනුටත් කියන්න ඕනි..මෙහේ ඒවට වඩා එහේ ඒවා රසත් ඇතිනේ.."
නැවත බත් පිඟාන අතට ගත් භූමි චොකලට් කෑලි තුන හතරක් බත් පිඟානෙට දමා ගත්තේය.
බඩ පිරෙන්නට චොකලට් එක්ක බත් කෑ භූමි නිවසින් එළියට බැස්සේ ප්‍රබෝධමත් බවිනි.
"හෙට විතරයි..අනිද්දා මහත්තයා කෝල් කරනවා..එයා england වලනේ ඒත්..ගනීවිද දන්නේ නෑ..නෑ එයා නොගෙන ඉන්නේ නෑ කීයට හරි මාව මතක් වෙනවා එයාට..." කාරයේ යන ගමන් උරුවම් බාමින් භූමි මුමුණ ගත්තේ සතුටිනි.
කාර්යාලයට ගොස් අසුනට බර වූ භූමි නිමන්ත දෙස බැලුවේ සිනාමුසු මුහුණිනි.
"සර්..සර්ගේ අප්පච්චි ආයේ නිදහස් වෙලා ඇවිත්.."
"මොකක්...?"
"ඔව් සර්..ඇප පිට නිදහස් වෙලා තියෙන්නේ..සර් දන්නවද ඇප දුන්නේ කවුද කියලා..?"
"කවුද..?"
"ජනාධිපතියාගේ ලොකු පුතා.."
"ඌට අහවල් එකේ කැසිල්ලක් ඇවිත් ද..?"
"හොඳම දේ තමා සර්...මේ කම්පැණි එක..ඒක සර්ගේ අප්පච්චි උගේ නමට හරවලා.."
"මොක..." භූමි ඇසුණින් නැගී සිටියේ අවසිහියෙන් මෙනි.
" අනිත් දේ සර්..සර්වත් ඒ තිරිසනා ඌට විකුණලා..."
"මො..ක...කව..කවද්ද..?කො..කොහොමද..ඒ ඒ..."
"සර්ගේ අප්පච්චි ඇප ගත්තා කියලා මුළු රටම දන්නවා..සර් ඉතින් නෙදර්ලන්තේ බලාගෙන ඉන්නවා මිසක් වෙන දෙයක් ගැන හිතනවද..?"
"ම..මං දැන්...මො...මොකද...?"
වීදුරු බිත්තියෙන් පිටත බලන් උන් නිමන්ත ඉක්මනින් භූමි අසළට විත් ඔහුව ඇදගෙන ඔෆිස් කාමරයෙන් එළියට ආවේ හදිස්සියෙන් මෙනි.
YOU ARE READING
රජෙකුගේ ප්‍රේමය
Fanfictionමෙහි එන සියළු චරිත මනකල්පිත වන අතර කිසිවෙකුගේ පෞද්ගලික ජීවිතයට සම්බන්ද නොවේ.කිසිවෙකුගේ චරිතයට හානි කිරීමේ අදහසින් නොලියමි. මෙය සම්පූර්ණයෙන්ම මාගේ නිර්මාණයක් වන අතර උපුටා ගැනීමෙන් වළකින්න. 🔞🔴 අතිශයින් වැඩිහිටියන්ට පමණි ⚠️️ පොඩිහිටියන් කියෙව්වාට වග...
