Chapter 27

3.7K 546 89
                                    

කෝපයෙන් පුපුරමින් උන් රෙහානාගේ අත් වලට මාංචු දැමූ සේනාශ් ඇයව පුටුවේ ඉන්දවූවේ බලෙන් මෙනි.

ඒ සමඟම විශාල රථ පෙළපාලියක් විත් ගේ මිදුලේ නතර වෙන විට සේනාශ් ජයග්‍රාහී ලෙස සිනාසුණි.

" තමුසේ මොකද කරන්න හිතන් ඉන්නේ සේනාශ්...මට යන්න දෙනවා.."

" එහෙම යන්න දෙන්නේ කොහොමද මෙච්චර මහන්සි වෙලා..?"

" තාත්තී..." ආරක්ෂකයින් කිසිවක් නැතිව ජනාධිපතිතුමා නිවස තුළට ආවේ කලකිරුණු ස්භාවයකිනි.

ඒ සමඟම ඇතුළු වන අගමැතිතුමා දුටු භූමි සෙනාශ්ගේ පසුපස සැගවුණෙ පුංචි එකෙකු මෙනි.

" මොනවද සේනාශ් මේ..."

" ඇති දැළේ..මේකි මගේ දරුවෙක් කියන්නත් ලැජ්ජයි...ශිට්..මීට වඩා හොඳයි මාව වෙඩිතියලා මැරුවා නම්..." දෑළබණ්ඩාර කෑ ගසන්නට ගියත් ජනාධිපතිවරයා එය නැවැත්වීය.

" සොරි සර්..මගේ වැඩ නීතියට නම් නීතියට...ඒ නිසා මට බෑ ඔබතුමාගේ දුවව උනත් අතහරින්න..නීතිය පැත්තෙන් මගේ රාජකාරිය මං කලා..ඔබතුමාටත් පුළුවන් ඒවා නීතියෙන් විසද ගන්න...ඒත් ඇස් පණා පිට ඔප්පු වෙලා තියෙද්දි ටිකක් අමාරු වෙයි..."

" මට එහෙම කරන්න අවශ්‍යතාවයක් නෑ සේනාශ්..මම ම කුඩු හොයන්න ඔයාට බාරදීලා අන්තිමට මගේ ගෙදරින්ම කුඩු අහු උනාම...තෝ මාව කෑවා බැල්ලී..."

ජනාධිපතිවරයා රෙහානට බනිද්දි රෙහානා කුමක් හෝ කියන්න කට හැදුවත් දෑළබණ්ඩාර එය වලක්වන්‍ට ඇස් වලින් සංඥා කල අයුරු සේනාශ්ගේ තියුණු දෑසට හසු උනි.

" අනිත් දේ ඔබතුමාලා දෙන්නම ඉන්න එකේ මං කියන්නම්...මං දන්නවා මම කවුද කියලා ඔබතුමාලා දෙන්නම දන්නවා කියලා..ඒකයි මරණ්ණ තියා අතක් උස්සන්නවත් බැරිව අසරණ වෙලා ඉන්නේ කියලා..DIG කෙනෙක්ට තමන්ගේ දුව බන්දන්න ට්‍රයි කරන ජනාධිපති කෙනෙක් ඉන්නවද..?කොහොමත් මං කවුද කියලා දන්න එක හොඳයි..ආව හේතුවත් දන්න නිසා පරිස්සම් වෙන්න.."

තමාගේ පිටුපසට වී සිටින භූමිව තමාගේ ඉස්සරහට ගත් සේනාශ් ඔහුගේ කම්බුලක් සිප ගත්තේය.

රජෙකුගේ ප්‍රේමයWhere stories live. Discover now