"Peki. Sen bilirsin. Madem doğruyu söylememek konusunda ısrarcısın o zaman kalk kucağımdan ve çık bu odadan."
"Ama daha yatmadık bile?"
"İlgimi çekmeyi başaramadın ki yatalım. Çık dışarı ve patronuna paramı iade etmesini söyle."
"Efendim, lütfen."
"...
Sınır: 300 vote, 300 yorum. (20 Ocak'a kadar bölüm yok çünkü yarın sözlü tekrarına başlıyorum. Şans dileyin ki 20 Ocak'tan sonra gönül rahatlığıyla gelebileyim buraya. İyi okumalarrrr.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Bazı bedenler birbirine yasaktır. Bazı gözyaşları sadece insanın kendi görebileceği kadardır ve bazı aşklar sadece bir kişiyi yakacak kadar ateşe sahiptir...'
🌗
Pars'tan...
"Viski var mı?" Simge'nin evine girdiğim ilk andan beri içime yerleşmiş olan tuhaf duyguya daha fazla katlanamayarak o duygudan kurtulmak için Simge'ye yönelik konuşurken Simge koyu mavi gözlerini dikkatli bir şekilde gözlerime çevirip göz bebeklerimi gizleme gereği görmediği bir merakla incelemeye başladı. Saniyeler boyunca koyu mavi gözleriyle kehribar rengi gözlerimi inceledikten sonra da kehribar rengi gözlerimde aradığı cevabı bulamadığını görmemi sağlayacak bir şekilde omuzlarını düşürdü ve aradan geçen onca zamana rağmen sorumu yanıtlama kararı alarak başını yavaşça aşağı yukarı salladı.
"Mutfakta. Sağdan ikinci dolapta." eve girdiğim andan beri onunla gereğinden fazla muhabbete girmediğim için bana nasıl yaklaşması gerektiğini bilemeyen Simge bana karşı takınabileceği en iyi tavrın mesafeli tavır olduğuna karar vererek gayet ciddi bir şekilde sorduğum sorunun cevabını bana verirken yavaşça onu başımla onaylayıp oturduğum yerden kalktım. Ardından da normal hızdaki adımlarımla mutfağa geçip yerini bildiğim viski bardaklarından birini çıkarıp tezgahının üzerine bıraktım ve o bardağı doldurabilmek için Simge'nin dediği dolabı açıp içerisinde bulduğum viski şişesini alarak o şişeyi de tezgahın üzerine bıraktım.
"Sormayayım dedim ama dayanamadım senin canın bir şeye mi sıkkın Pars?" dolaptan aldığım viski şişesini tezgahın üzerine bırakmamla birlikte mutfağın kapısından içeriye giren Simge dakikalardır içinde tuttuğu sorusunu sonunda bana yöneltme cesaretinde bulunurken ona bir yanıt vermeden önce viski şişesini açıp bardağıma gereğinden fazla miktarda içki doldurarak bardağı dudaklarıma götürdüm. Daha sonra da gözlerimi Simge'nin gözlerine çevirip sorusuna bir cevap verircesine viskiden gereğinden fazla yudum alıp kehribar rengi sıvıyı boğazımdan aşağıya yuvarladım ve yeterince sıvının mideme gittiğine kanaat getirerek viski bardağını yavaşça dudaklarımdan uzaklaştırdım.
"Hayır." bardağı tezgahın üzerine bırakma şeklimden bile bir sorunumun olduğunun belli olmasına rağmen Simge'nin gözünün içine baka baka yalan söylerken Simge hafifçe kaşlarını çatıp adım adım yanıma gelerek sağ elini sol kolumun üzerine koydu.
"Emin misin?" uzun parmaklarıyla yavaşça tenimi okşayan Simge bu şekilde beni yumuşatıp ona derdimi söylememi sağlamaya çalışırken yavaşça kolumu geriye çekip benimle ten teması kurmasını engelleyerek gözlerimi bir kaç saniyeliğine yüzünde gezdirdim.
