Classmate

37

  Jisoo'yla sevgili oyunumuzdan bir hafta geçmişti. Ve evet hâlâ sevgili gibi davranıyorduk. Kantinde aynı masaya oturuyor, birbirimize gerekli gereksiz aşk sözcükleri diyorduk. Aslında Taehyung'u özlemiştim ama o benimle konuşmayı bırak yüzüme bile bakmıyordu.

  Bugün cumaydı yani yarın okul yoktu. Bu yüzden arkadaşlarımla plan yapmıştık hafta sonuyla ilgili.

  "Çocuklar sanırım plan iptal."

  Bugün Jisoo gelmediği için kantinde arkadaşlarımla oturmuştum.

  "Neden?" Jimin sordu.

  "Namjoon beni kütüphaneye götürecek." Seokjin heyecanla dedi.

  "Bu mu sadece?" Hoseok merakla sordu.

  "Evet."

  "Ne kadar sıkıcı. Hiç kimsenin çıtını bile çıkarmadığı yerde nasıl çıkma teklifi edicek acaba?"

  "Çıkma teklif edeceğini nerden çıkardın? Sadece kitap okuyamaz mıyız?" Seokjin tek kaşını kaldırdı.

  "Madem öyle istiyorsun." Hoseok omuz silkti.

  "Bu arada Chunghee buralarda yok hiç göremedim." Etrafda gözlerimi gezdirdim.

  "Bilmiyorum, korkarım ebeveynleri evi ziyaret etmiş." Hoseok ofladı.

  Ortalığa sessizlik çöktü. Bir süre sadece yemeklerimizi yedik. Taehyung yanımıza gelene kadar.

  "Kook bir bakar mısın?" Gelen sesle ona döndüm.

  "Kook mu? Jungkook demekten yoruldun mu Taehyung?" Aramızda soğuk rüzgarlar esmeye başlamıştı.

  Sevgili planı işi daha da batırdı. Taehyung git gide benden uzaklaşıyor. Bu konuyu Jisoo'yla konuşmam gerek.

  "Tamam Jungkook bir daha Kook demem. Şimdi gelebilir misin?"

  Başımı sallayarak masadan ayrıldım.

  Peşinden gidiyordum ve neden yangın merdivenlerine doğru gidiyordu ki?

  Siktir.

  Yangın merdivenlerine ulaştığımızda beni hafifçe duvara ittirerek duvarla onun arasında kalmamı sağladı.

  "Ne işler çeviriyorsun Kook?" Gözleri gözlerimdeyken bakışlarımı kaçırdım.

  "Hiçbir iş çevirmiyorum bırakır mısın beni." Kurtulmaya çalışırken kaçmamam için bedenlerimizi neredeyse birleştirdi.

  "Yalan deme! Neden Jisoo'yla birliktesin?" Sesini yükseltti.

  "Çünkü onu seviyorum!" Bende sesimin tonunu yükselttim.

  "Yine yalan diyorsun Jungkook gözlerinden okuyabiliyorum." Sesinin tonu yumuşayınca bakışlarımı yeniden gözlerine kilitledim.

  "Yalan falan demiyorum." Sesim endişeli çıkmıştı. Lanet olsun!

  Yavaşca benden ayrılıp uzaklaştığında orda öylece kalmıştım.

  Ne yaptın Jungkook? Her şeyi eline yüzüne bulaştırdın.

***

  -Genel bakış açısı-

  Hoseok arabasına doğru yürürken gelen aramayla telefonunu hemen açmıştı.

  "Hobi gelip beni alır mısın?" Kısık bir o kadar da titrek ses telefondan duyulduğunda Hoseok endişelendi.

  "Chunghee iyi misin?"