Dilhun Kalbimin Davası

2. BÖLÜM - Tanıdık Bir İsim

"Hoş geldin."

Bölüm Şarkısı: Hoş Geldin - Koray
Avcı

Herkese merhaba!

2. Bölümle karşınızdayım, umarım bölümü beğenirsiniz.

Bol bol yorum yapıp oy verin lütfen.

Instagram: squerenciae

Keyifli Okumalar 💋

_________________________________________

Büromda saatlerdir dosyalar arasında boğuluyordum. Mesai saati biteli iki saat olmuştu ama yinede çalışmaya devam ediyordum, çalışmadan duramıyordum. Bugün içtiğim beşinci kahveyi yudumlarken bilgisayarda gözüme çarpan bir habere ilişti gözlerim. Siteye tıklayıp haberi okumaya başladım.

"Uzm. Çavuş Serdar Karameşeli, bugün sabah saat altı sularında Kuzey-Irak da PKK terör örgütüne bağlı iki terörist tarafından şehit edildi. Şehit askerin bedeninden 8 kurşun çıkarıldı.  Şehidimizin naaşı yarın ikindi vaktinden sonra Bursa Şehitliğine gömülecektir. Şehit askerimizin ailesine ve yakınlarına başsağlığı dilemekteyiz."

Okuduğum paragrafla içimin acıdığını hissettim. Bir askerimiz daha şehit düşmüştü ve bir ailenin içi yanmıştı. Bunu yapan o teröristler, en ağır şekilde bunun bedelini ödeyeceklerdi! Türk Askerlerimiz, bunun intikamını kanla alacaklardı.

Aklıma Mehmet Akif Ersoy'un, "Vatan için ölmek ise kaderim, ben böyle kaderin ellerinden öperim." sözü geldi. Dolan gözlerimi sildim. Gerçekten de askerlerimize çok şey borçluyduk. Biz sıcak yatağımızda yatarken onlar dağlarda yatıp vatanı koruyorlardı. Kolay mıydı o dağlarda, neredeyse 15 kilo ağırlıkla çatışmaya girmek? Hiç kolay değildi. İmanları, vatan sevdaları onları ayakta tutuyordu.

Siteden çıkıp bilgisayarı kapattım. Yarın görüşmek istediğimi belirtmek için müvekkilim Nevra Hanım'ı aradım. Aklıma takılan bazı şeyler vardı. İlk çalışta açmadı, biraz bekledim. Belki müsait değildir diye. Yarım saat sonra tekrar aradım, yine açmadı. Bu işte bir terslik vardı. Birkaç dakika sonra tekrar aradım, uzun bir süre çaldı ama bu sefer telefonu açtı. "Alo?" Ses gelmedi.

"İyi akşamlar, Nevra Hanım orada mısınız?" Rüzgar sesi duyuyordum ve de inleme sesleri. Ancak bu inleme sesleri bir kadına ait değildi. Anlayamamıştım. Bu adamda kimdi? Ve neden yaralıydı?

"Alo? İyi misiniz? Nevra Hanım?"

"Ben Nevra Hanım değilim." dedi hırıltılı bir ses. Canı acıyordu belli ki.

"Kimsiniz o hâlde?" diye sordum şüpheli bir şekilde.

"Asıl siz kimsiniz? Telefon numaramın sizde ne işi var?"

Doğru ne işi vardı? Nevra Hanım'ın telefon numarasını yanlış kaydetmiş olmalıydım.

"Müvekkilimin numarasını kaydetmek isterken yanlış kaydetmişim, kusura bakmayın lütfen."

Birkaç inleme sesi daha geldi. Uzun bir süre konuşmadı.

"Alo? Orada mısınız?"

"Buradayım, avukatsınız demek."

"Evet, siz?"

"Ben Türk Askeriyim." Kısık sesle söylediği şeyi zor duymuştum. Yaralı olduğu kesindi.

"Yaralısınız, değil mi?"

"Evet, yaralıyım."

"Yanınızda kimse yok gibi, size yardım edebilirim."