𝙏𝙃𝘼𝙏 𝘿𝘼𝙔 [𝙁𝙧𝙚𝙚𝙣𝙗𝙚𝙘𝙠𝙮] /𝘾𝙊𝙈𝙋𝙇𝙀𝙏𝙀𝘿/

Chapter 11

***Peach Suarez***

"Sabihin mo na kase ang totoo para hindi ka na nila pahirapan" takot na saad ng isa sa mga bilanggo nila dito,nadatnan ko na sila dito na may mga ibang bihag pa pala sila.

"Wa--wala akong sa-sabihin,wala a--a akong alam" nang hihina kong tugon.

"Master sayang ang ganda pa naman niya"narinig kong usapan ng mga hayop na lalaki.

"Paaminin niyo muna kung ayaw umamin talaga kayo na ang bahala,idispatcha nyo ng maayos" utos ng kinikilala nilang master

Pagod na pagod na ako at ang sakit na ng katawan ko dahil sa walang tigil na paghampas sa aking ng sintron

"Mon kung hindi nakita kayang protektahan st hindi na kaya ng katawan ko na lumaban sana alagaan mo ang sarili mo,kung hanggang dito nalang kita kayang ipaglaban" luhaan kong bulong sa aking sarili.

"Mahal na mahal kita aking kaibigan,hindi ko man nasasabi at hindi ko man nagagawang magpasalamat sa tuwing tinutulungan mo ako sa lahat ng problema,tandaan mong laging thankful ang puso ko na may kaibigan akong tulad mo"

"Ano aamin ka na ba?" Sabay sabunot ng lalaking nakabonete.

"Kahit patayin niyo ako ngayon wala kayong makukuhang impormasyon sa akin" madiin kong sagot.Isang malakas na untog sa posteng pinanggapusan sa akin dahilan para dumu go ang aking noo.

aaghh...Ang sakit at ang hapdi ng aking nararamdaman

"Sige pakawalan niyo yan,maglalaro tayo ng tagutaguan" sabay na halakhakan ng mga hayop.

Tinanggalan na ako ng gapos at malaya na akong nakakagalaw ngunit nanghihina ako dahil ginawang pamamalo sa aking katawan..

"Bibigyan ka namin ng panahon para maisalba ang sarili mo Suarez"sabay bukas sa malaking pintuan,puro kakahoyan sa likod

"Kung sino maunang makahanap sayo siyempre siya ang magmamay ari sayo" muli silang ngtawanan natatakot ako pero kailangan makaligtas ako dito para maprotektahan ko ang aking kaibigan at masabihan na may nagbabalak ng masama sa buhay niya..

Dali dali akong kumaripas ng takbo,kahit pipilay pilay akobinuhos ko ang lahat ng lakas ko para makalayo ngunit bakit tila hindi ako nakakalayo sa mga hayop dahil ang bilis nilang sumunod.

Naririnig ko ang kanilang tawanan habang tumatakbo ako sa kalagitnaan ng gubat na to..

"Aahh,Lord bigyan mo pa ako ng lakas pls."halo halong luha at pawis na ang tumatagatak sa aking katawan.

Biglang tumahimik ang paligid nalayuan ko na ata sila,pero tinuloy ko ang pagtakbo ng biglang may dumakma sa akin

"Akin ka ngayon"

"Bi-bitawan mo ako hayop ka,tulong..saklololo."habang pilit akong niyayakap ng mahigpit ng lalaki.
Hanggang sa nawalan na talaga ako ng lakas at naramdaman ko nalang na nakakumbabaw na sa akin at pinapupunit ang aking damit.

"Huwag,hayop ka,maawa ka sa akin,"inipon ko ang lahat ng aking lakas at malakas kong tinuhod ang pribadong parte ng lalaki dahilan para matumba sya habang sapo sapo nito ang kanyang hinaharap kaya sinamantala kong tumakbo kahit punit punit na ang aking damit..
Ngunit hindi pa ako nakakalayo isang malakas na hampas sa ulo ang aking naramdaman dahilan para mapadapa ako sapo ang ulo kong duguan..
Akmang hahampasin ulit ako ng biglang may dalawang babaeng nakamaskara ang nakipag laban sa lalaki,Nagsidatingan pa ang ilang mga babaeng nakaitim at sinundan nila ang mga lalaking nagsitakbuhan dahil sa takot.

Habang patuloy namang nakikipag bunuan ang mga ito sa mga lalaking nakahabol sa akin.

Pamilyar ang hulma ng dalawang babaeng naiwan,Hindi ko sila makilala dahil sa nanlalabo kong paningin.,

"Mga kagaya niyo ay hindi na dapat binubuhay,..hiiyaaahh," isang malakas na tandyak na halos sabay nilang tinadyakan ang lalaki dahilan para mapadaus dos ito, at bangin ito dumiretso..

"hhuuhh buti nga sayo" halos sabay nilang tugon

Naramdaman ko ang mabilis nilang pagtakbo sa kinaroroonan ko

"Peach" isang pamilyar na boses ang aking naririnig gusto kong idilat ang aking mata ngunit hindi ko magawa.

"Sino may gawa sayo nito"narinig kong garagal nitong boses kaya muli kong idinilat ang aking mata,malabo ang aking nakikita,ngunit mukha ng isang babae,umiiyak habang haplos niya ang aking mukha.

Ang isang babae hawak niya ang aking kamay "Lumaban ka ha,dadalhin ka namin sa hospital,hinihintay ka ng kaibigan mo,sobrang nag aalala na yon sayo" napaluha ako sa tinuran ng isang babae,tama ang hinala ko si Elljay nga ,kahit nahihirapan na ako kahit mamatay ako sa oras na ito nagagalak ang puso ko na hinihintay ako ni Mon.

"Mi--migue,E--eenzo,Vo--vooo--n" halos hindi ko namaibukas ang aking bibig.Sana narinig niya dahil nakalapit ang tainga niya sa akin na tila niyayakap ako..

"Tttt--hank you f-for sav---iinng me--ee  Rooxxane and Eeelĺljay,..p..pi..ple..ase...te-take ca-care of Mon.pasabi na la-lab ko siya..."Unti unting nanghina ang aking katawan at tanging gusto ng aking mata ay pumikit..

Narinig ko pa ang pagsigaw ni Roxanne..

"aahhhh nooo Peeaccchhhh!!!!!"

TBc..