3

3.2K 136 38
                                    

"N'aber?" Altay idmanını bitirmiş olsa gerek yanıma oturmuştu. "İyidir, senden?" "İyi."

Söylemek istediği bi' şey var gibiydi.

"Bi' şey mi söylemek istiyorsun?"

Elini ensesine götürerek gülümsedi. "Yarın, futbolcular için bir organizasyon var da. Benimle gelir misin diyecektim." Şaşırmıştım. Ne alaka ki?

"Yani, olur." Rahatlamıştı. Derin bi nefes verdi. "Seni sekiz gibi alırım." Kafamı salladım. Gülüyordu, neye güldüğünü bilmiyordum.

"Altayla mı geldiniz?" İrfan kaşlarını çatarak konuştu. Abilik taslama zamanındaydı. Güldüm.

"Evet abiciğim beni çağırdı, var mı başka sorunuz?" Kıkırdadı. Oldum olası ona abi dememi severdi.

"Yok yok, eğlenmene bak." Tanıdık simalar vardı. Futbol camiasını az çok biliyordum ben de. Altayla beraber oturduğumuz masaya yaklaşan birini gördüm.

Kerem Aktürkoğlu.

Gülümseyerek elini uzattı.

"Yine karşılaştık." Gülümsedim. "Eh, biraz öyle oldu."

"Siz nereden tanışıyorsunuz?" Altay'ın sorduğu soruyla bakışlarım ona döndü. "Ufak bi talihsizlik yaşadım, Kerem de sağ olsun yardımcı oldu." Kafasını salladı.

"Siz, sevgili misiniz?" Kaşlarım havalandı. Kerem'in dediği şeye hızlıca cevap verdim. "Hayır, sadece arkadaşız."

"O zaman bu dansta seni kaçırabilirim?" Kerem'in söylediği şeyle bi' anda sahneye çekilmem bir oldu.

"Hayır, ben çoktan kaçırdım." Altay'ın yaptığı bu hareket şaşırtmıştı beni.

Ellerini çekinerek belime koyduğunda onun bu hareketine güldüm. Rahatsız olmamdan korkuyordu. Ellerimi rahatça onun omuzlarına koyduğumda ona güven vermek istedim. O da biraz rahatlamıştı.

"Neden öyle davrandın?" Bildiğim kadarıyla Kerem ve Altay'ın arası kötü değildi.

Ezeli rakip takımların ebedi kardeşliği.

Verecek bi' cevabı yoktu. Gözlerimi devirdim, son bulan şarkıyla adımlarımı masaya yönelttim. Kerem'in yanına gelip onunla konuştum.

"Üzgünüm, neden öyle yaptığını bilmiyorum." Kerem, onu önemseyip danstan sonra bile olsa yanına gelmeme sevinmişti. Yani, ben öyle anlamıştım.

"Ya kızım, bizi hiç görmüyorsun!" Gözde sıkı sıkıya bana sarıldığında kahkaha attım. Ah be Gözdem, çok seviyorum seni.

"Kahveci sağ olsun, hiç görüştürmüyor." Suçu İrfan'a attığımda Gözde kıkırdadı.

"Yalnız bu gecenin kritiği yarın, haberin olsun. İdman sabah, daha sonra atlayıp bize geliyorsun." Kafamı salladım, neyin kritiğini yapacaktık onu da bilmiyordum ya.

"Farkında mısın? Ben Fenerbahçe'nin kalecisiyim. Yanlış kişiye meydan okuyorsun." Altay beni küçümsüyordu.

Üçer şut.

"Kaybedersen?" Altay'ın dediğine gülümsedim. "Sen seç."

"Öyle bi' imkan yok ama, kaybedersem?" "İstediğim bi' şeyi yaparsın."

"Anlaştık, aynısından ben de." Altay son sözünü söyleyip kaleye geçmişti.

İlk şutumu kurtarmıştı.

İkinci şutumu da kurtarmıştı.

Son şutumu parmağının ucuyla kaçırmıştı.

Tek golüm vardı.

Pişman mıydım? Değilim ya. Maksat eğlence öyle değil mi?

İlk şutunu tuttuğumda bakışları değişmişti.

Gülümseyerek topu ayaklarına geri gönderdim.

İkinci şutunu tutamamıştım. Son golü atmamalıydı.

"Hadi kanarya!" İrfan dikkatimi dağıtmışken yediğim son gol.

Kaybetmiştim.

Altay yüzüne yerleştirdiği sırıtmasıyla bana doğru yürüyordu. Ne isteyecekti ya?

nehirkarahanli: rövanş isterim :))

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

nehirkarahanli: rövanş isterim :))

keremakturkoglu, altaybyndr1 ve 407 kişi beğendi.

altaybyndr1: yalnız, yine yenilirsin (:
nehirkarahanli: bu sana attığım ilk gol değil Bayındır, son da olmayacak :)
merthakanyandas: dakika 90+4 kazanan küçük kanarya.
nehirkarahanli: 😝😝

kahveci10: kafana topu yiyene kadar diyosun?
nehirkarahanli: evet!!!

keremakturkoglu: kaledeki performansını, bana karşı da görmek isterim. :))))
nehirkarahanli: gollerini tuttuğumda, bakalım gülebilecek misin. :)))

10ardaguler: 💙
nehirkarahanli:🐣🐣

Küçük Kanarya Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin