កម្មសិទ្ធិក្លែងក្លាយ 🦋✨ [ចប់]

ភាគទី4 : ជាប្ដីដែលខ្ញុំមិនបានមានចិត្តស្រលាញ់នឹងហ្ហេស?

// Next Day ~~~~~

ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែល ជុងហ្គុក បាននិយាយប្រាប់
ការពិតដល់ខ្លួននូវរឿងក្រដាសអាតាសុីវិលនោះមកវាធ្វើអោយរាងតូចកាន់តែស្អប់នាយនៅក្នុងចិត្តរបស់គេមានតែភាពស្អប់ខ្ពើមនាយគ្មានថ្ងៃស្រាកស្រាន្ត!។

< តើនេះម៉ោងប៉ុន្មានហើយម្ដេចទើបមិនទាន់ឃើញ
គេចេញមកទៀតចឹង ?? > ជុងហ្គុក បានមកទទួល
រាងតូចចេញពីរៀនកំពុងអង្គុយរងចាំគេក្នុងឡាននៅឯខាងមុខសាលាក៏បានហាស្ដីឡើងដោយការងឿង
ឆ្ងល់។

ព្រោះតែឃើញសិស្សដទៃចេញមកបណ្ដើរៗទៅ
ហើយប៉ុន្តែមិនទាន់បានឃើញសំណព្វចិត្តរបស់ខ្លួន
ចេញនៅឡើបទើបលើកដៃឡើងមើលម៉ោងនាឡិកាថ្លៃកប់ពពកដែលខ្លួនកំពុងពាក់ចង់ដឹងថាពេលនេះម៉ោងប៉ុន្មានទៅហើយ ??។

< ប្រហែលជាអ្នកប្រុសថេយ៍កំពុងរវល់ធ្វើអ្វីដឹងទេ? ដូច្នោះហើយសូមចៅហ្វាយចិត្តត្រជាក់ហើយរងចាំ
បន្តិចទៀតសិនទៅណា៎! > ជេហា ព្យាយាមនិយាយ សម្រួលមិនចង់អោយចៅហ្វាយខ្លួនសម្រុកចូលទៅខាងក្នុងសាលាទាំងកម្រោលព្រោះតែខ្លាចក្រែងថាវាត្រូវមានរឿងវែងឆ្ងាយម្យ៉ាងវិញកាលដែលធ្វើអញ្ចឹងវាមិនបានស្អីមកវិញដែលក្រៅពីធ្វើអោយ ថេយ៉ុង ស្អប់នាយខ្លាំងលើសដើមទ្វេដង។

< ហេុឺយ > ជុងហ្គុក ដកដង្ហើមធំតាមរបៀបមនុស្សកំពុងធុញទ្រាន់ក៏ប៉ុន្តែមិនមែនធុញទ្រាន់ដោយសារត្រូវមកអង្គុយរងចាំ ថេយ៉ុង ឡើយគឺធុញដែលមិន បានឃើញគេខ្លួននឹកចង់អោបគេឡើងអន្ទះសាទៅហើយ!។

< ចៅហ្វាយនោះអ្នកប្រុសថេយ៍ចេញមកហើយ > ជេហា

< ឯណា? > ជុងហ្គុក លឺដូច្នោះប្រញាប់ងាក
បែរទៅមើលយ៉ាងលឿនប៉ុន្តែឈាមនៅក្នុងខ្លួនត្រូវរត់ច្រាលឡើងមកក្ដៅក្រហាយឆេះឆួលភ្លាមៗខណៈពេលដែលបានឃើញសំណព្វចិត្តរបស់ខ្លួនដើរចេញមកជាមួយនឹងមនុស្សមួយក្រុមថែមទាំងបានកៀក ដៃប្រុសម្នាក់យ៉ាងស្និទ្ធស្នាលគ្នាទៀតផង។

< ឯងប្រាកដហើយឬថាមិនទៅជាមួយនឹង
ពួកយើង? > ហូស៊ុក បានស្រដីសួរទៅកាន់ ថេយ៉ុង ព្រោះកំពុងគិតថាពេលចេញពីរៀនហ្នឹងទៅដើរលេងញាំអ៊ីជាមួយគ្នាសិនរួចហើយចាំបំបែកគ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញតែរាងតូចបានប្រកែកមិនបានទៅជាមួយនឹងពួកគេ។