កម្មសិទ្ធិក្លែងក្លាយ 🦋✨ [ចប់]

ភាគទី17 : ពួកគេនៅជាមួយគ្នាទៀតហើយ?

// ព្រឹកថ្ងៃថ្មី //

ព្រឹកព្រលឹមស្រាងៗគ្រប់គ្នាប្រញាប់ភ្ញាក់ពីគេងដើម្បី ក្រោករៀបចំអីវ៉ានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញប៉ុន្ដែហាក់បីជាធ្វើ
ឪ្យជុងហ្គុក នឹង ថេយ៉ុង ចម្លែកចិត្តខ្លាំងណាស់ក៏ព្រោះតែម្នាក់ៗសម្លឹងមើលមកពួកគេដោយក្រសែភ្នែកបែប
ចម្លែកៗយ៉ាងមិចក៏មិនដឹងគ្រាន់តែអ្នកទាំងពីរមិនហ៊ាន នឹងសួរនាំពួកគេ។

< ជុងហ្គុក តើលោកមានអារម្មណ៍ថាប្លែកដែលទេ? >
ខណៈពេលដែលស្វាមីកំពុងតែអៀវខ្លួនដើរចេញមកពីកន្លែងទឹកជ្រោះត្រឡប់ទៅរកឡានវិញនោះ ថេយ៉ុង ក៏បានហាស្ដីសួរទៅកាន់រូបនាយ។

< ប្លែកយ៉ាងមិច ?? > ជុងហ្គុក

< គ្រប់គ្នាតាមសម្លឹងមើលមកពួកយើងដោយ
ក្រសែភ្នែកចម្លែកៗមិនឈប់សោះតើកាលពីយប់មានរឿងអ្វីកើតឡើងឬ ?? > ថេយ៉ុង

< អូនសួរបងតើបងទៅសួរនរណាបើកាលពីយប់បងមិនដឹងថាមានរឿងអីដូចគ្នា? > ជុងហ្គុក

< ក្រែងកាលពីយប់លោកបានចូលមកក្នុងតង់
ក្រោយខ្ញុំមិនចឹង? ដូច្នេះលោកប្រាកដជាដឹងហើយថាមានរឿងអ្វី > ថេយ៉ុង

< ពេលនោះគ្មានរឿងអ្វីឡើយគ្រប់គ្នាក៏ធម្មតាតើ >
ជុងហ្គុក

< បើអ៊ីចឹងមិចក៏ពួកគេតាមសម្លឹងមើលមកយើងដោយក្រសែភ្នែកចម្លែកចឹង ?? > ថេយ៉ុង

< ប្រហែលកាលពីយប់អូនថ្ងូរឭពេកទេដឹង? > ផាច់!!

< និយាយអីឡប់ៗ > ថេយ៉ុង លូកដៃទៅទះមាត់ស្វាមី
ស្រដីថាឪ្យនាយទាំងដែលទឹកមុខខ្លួនឯងប្រែជាឡើង ក្រហមព្រឿងៗយ៉ាងគួរឪ្យក្នាញ់។

< ឬមិនពិត? យប់មិញបងប្រាប់ថាកុំបញ្ចេញសម្លេងឭពេកតែមិនស្ដាប់ទេមិនដឹងថាមាននរណាស្ដាប់ឭខ្លះផង ?? > ជុងហ្គុុក

< បើលោកប្រឹងសម្រុកយ៉ាងនឹងនរណាទៅទប់ជាប់នោះ? > ថេយ៉ុង

< ព្រោះវាស្រួលអា៎! ថេយ៍ដកដៃចេញដាច់ខ្យល់បង
ឥឡូវហើយក្មេងចម្គួត > ជុងហ្គុក ស្រែកចាចស្ទើរតែ ដកដង្ហើមមិនចង់ចេញកាលបើត្រូវរាងតូចជាភរិយា
លូកដៃមកច្របាច់កខ្លួនមួយទំហឹង។