( အခန်း၁၄ )

899 98 56
                                    

Zawgi
_______

ေၾကမြေနသည့္အိပ္ယာခင္းဟာကေလးငယ္၏လက္သီးဆုပ္ေလးမ်ားၾကားေရာက္ရွိေနေခ်သည္။ အခ်ိန္တစ္ခုေရာက္တာႏွင့္ အဝတ္ကင္းစင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ကိုယ္ေလးကခါးေလးတႂကြႂကြျဖစ္လ်က္ တစ္ေယာက္ေသာသူ၏အျပဳစုေအာက္မွာမွိန္းေမာေနေလသည္။

" အင္း~..... ဟမ္း......"

ခါးေလးကမလို႔ရပ္ဝန္းငယ္ေလးထံခစားေနေသာမ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာဟာျပင္းပ်ေသာဆႏၵတို႔ေၾကာင့္သူ၏မ်က္ဝန္းတို႔မွာစူးရွေနသည္။ ကေလးငယ္၏အသံဆာဆာေလးကိုၾကားပါလွ်င္သူ၏ႏႈတ္ခမ္းသားႏွင့္လွ်ာကိုပို၍လႈပ္ရွားသည့္အတြက္တြင္းငယ္ေလးထံမွစီးဆင္းလာတဲ့ေခ်ာင္းငယ္မွေရၾကည္ေလးေတြလည္းေပက်န္ေနေသးသည္။

" Dad....Daddy~.....အင္မ္းးးး~"

အလႈပ္ရွားျမန္ဆန္လာတာႏွင့္တၿပိဳင္နက္ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကုပ္တက္လာေသာကေလးငယ္ေၾကာင့္ရပ္တန့္ပစ္လိုက္သည္။

" ဟင္......"

" လိုခ်င္လား ကေလးေလး"

ကေလးငယ္ေလးအားအုပ္မိုးရင္းေမး လာသည့္ထိုလူသား၏မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာႏွင့္ပါးျပင္ထက္ အရည္ၾကည္လဲ့လဲ့ကေလးမ်ားကပ္ၿငိေန၏။ဒါကိုဂ႐ုမစိုက္ပါပဲႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံထိလုမတတ္အေနအထားျဖင့္ေမးေလေတာ့အသည္းႏုတဲ့ကေလးငယ္ရဲ႕ရင္ေတြခုန္လြန္းသည္မွာအတိုင္းထက္လြန္ျဖစ္သည္။

ထပ္ၿပီးဆိုရလွ်င္ တြင္းငယ္ေလးမွခံစားရတဲ့ေတာင့္တမႈကဘာေၾကာင့္ျဖစ္လာမွန္းအႏွီလူသားေလးမသိရွာ။သို႔ေပမဲ့ သူတစ္စုံတစ္ရာကိုလိုအပ္ေနတာပဲသိသည္။

" ဟုတ္....သား....သားလိုခ်င္...တယ္..."

" ေကာင္းၿပီ Daddyမင္းအလိုကိုျဖည့္ေပးရမွာေပါ့။ ေကာင္းလြန္းလို႔Daddyကိုမင္းစြဲသြားေစရမယ္ကေလး။ ကိုယ္မွကိုယ္ျဖစ္သြားေစရမယ္....ဟက္!...။"

ေဖာျမရေသာအဓိပ်ပါယျနႇျင့ ခက္ခဲလြန္းေသာပုစ္ဆာႏွယ္သူၿပဳံးသည္။ ၿပီးတဲ့ေနာက္ကေလးငယ္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကိုသိမ္းပိုက္လို႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေခါင္းရင္း၌စုခ်ဳပ္ရင္းျပင္းရွရွအနမ္းတို႔ကိုပုံေဖာ္ျပန္သည္။

လေနှင်ရာ (completed) Donde viven las historias. Descúbrelo ahora