လေနှင်ရာ (completed)

( အခန်း၄၇)

နေ့တစ်ဖန်ညတစ်လှည့်အလီလီကူးပြောင်းချေပြီ။ ၇ရက်ဆိုသည့်တောအတွင်းထယ်ယောင်းမှာလည်းအလုပ်တွေများလှ၏။

ကလေးငယ်ကိုလည်းအရင်လိုဂရုတစိုက်ရှိမပေးနိုင်တော့သလိုရှိပေးနိုင်ရင်တောင် ချစ်သောသူအတွက်ခပ်ကင်းကင်းသာနေခဲ့သည်။

ကလေးငယ်နဲ့နှစ်ယောက်တည်းအတူရှိချိန်တိုင်းမေ့ပျောက်သွားသည့်အချိန်တွေနှင့်ပတ်သက်သမျှကိုမေးမြန်းသည်။ သို့သော် မျက်နှာငယ်လေးဖြင့်အကြိမ်တိုင်းနှုတ်ဆိတ်ခဲ့သူကြောင့်အခက်တွေ့ရသည်။

ဂျောင်ဂု ကိုလည်းကလေးနဲ့ပတ်သက်တာတွေထပ်မပြောတော့။ မည်သို့ဆို ချစ်ရသူမို့အလကားသက်သက်Over Thinking မဖြစ်စေချင်တဲ့အတွက်ပင်။

ဘာလိုလိုနဲ့ဒီနေ့က သူတို့နှစ်ယောက်၏စေ့စပ်ပွဲ။ ထယ်ယောင်းဘက်မှရင်းနှီးသူတချို့နဲ့ ဝန်ကြီးချုပ်နှင့်မိခင်ဖြစ်သူရဲ့တခြားစီးပွားရေးနယ်ပယ်မှလုပ်ငန်းရှင်များ၊ ဝန်ကြီးချုပ်ရာထူးမှနီးစပ်သမျှအရာရှိတို့အားဖိတ်ကြားထားသည်။

ဂျောင်ဂုကတော့သူငယ်ချင်းဆိုလို့ရှားရှားပါးပါးဂျီမင်းသာရှိသည့်အတွက်စေ့စပ်ပွဲမှာမဖိတ်သေး။ ဖုန်းဖြင့်လှမ်းအကြောင်းကြားထားရုံသာရှိပြီးမင်္ဂလာဆောင်မှလာခဲ့မယ်ပြောသည်။

အကြောင်းရင်းမှာ သူ့အမျိုးသားကတစ်ယောက်တည်းစိတ်မချလို့မသွားခိုင်းဘူးတဲ့လေ။

နေ့ရောင်ပျောက်ချိန်လည်းရောက်ပြီမို့ ခြံထဲမှာမီးရောင်စုံတွေ၊ ဧည့်ခံစားပွဲဝိုင်းတချို့နှင့်အတူဧည့်သည်တချို့ရှိနေ၍ ခေတ်ပေါ်အချစ်သီချင်းတို့ကလည်းမရပ်မနားထွက်ပေါ်နေသေးသည်။

သို့သော်ငြား အဖြူရောင် suit ပေါ်၌ ငွေမှင်ရောင်တဖျတ်ဖျတ်လက်နေသည့်ပိုးသားအမွှေးပွလောင်းကုတ်ရှည်ဝတ်ထားသောသတို့သားသည် ၊တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့လက်ကလေးတစ်ဖက်ကိုကျစ်နေအောင်ဆွဲလို့အမှောင်ရိပ်ကျတဲ့ခြံအနောက်ဘက်ကိုခေါ်သွားသည်။

ထို့နောက် ခြေလှမ်းတွေကိုရပ်လိုက်ရင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။ သိသိသာသာချောင်ကျသွားသည့်မျက်နှာလေးအပေါ်လက်နဲ့ဖွဖွအုပ်ကိုင်ရင်းအပြုံးဖျော့ဖျော့ပေးလိုက်၏။