kimin bu saçlar? bxb

yavrum

Diğer eli saçlarımın arasına girdiğinde parmaklarımın arasında olan parmaklarını hafifçe sıktım. Ellerini saçlarımda hissetmek şüphesiz en sevdiğim hislerdendi.

"Ne rüyası gördün sen?" diye fısıldadığında yutkundum. Yüzümün her köşesi yanmaya başladı. Göğsüm de aynı şiddette yanarken yüzümü dizlerine bastırdım.

"Sus."

"Ciddi soruyorum, ne rüyası gördün?" saçlarımı okşarken bir anda acıtmayacak bir şekilde tuttuğunda başımı çenemi dizlerine dayayacak şekilde kaldırdım.

"Bana dokunduğunu gördüm." diye çok düşünmeden konuştuğumda dudaklarını birbirine bastırmasını dikkatle izlemiştim. Utanıyordum ama sarhoştum ve söylediklerime bir filtre koyamıyordum o an.

"Belimi sıkıyordun." saçlarımdaki eli sözlerimin üzerine yanağıma inerken gözlerimi yumdum. Daha az önce zihnimi kuşatan şüpheler şu anda o kadar çocuksu geliyordu ki hayret ettim. Ben onun ellerinin altı için yaratılmıştım. Dokunuşunun altında, bir sonraki hamlesini beklemek için vardım.

"Belini mi sıkıyordum?" diye fısıldadığında başımı yavaşça salladım. Yanağımdaki elinin baş parmağıyla çeneme dokunduğunda aklıma deminden beri bahsettiğimiz rüyam geldi. Parmağını ağzıma ittirmişti rüyamda. Aynı böyle çenene dokunmuş, sonra da parmağını ağzıma ittirmişti. İhtiyaçla sızlanmaya başladığımı fark edince dudağımı büzüp gözlerine baktım. Ona ilk "Nuh" dediğimde ve mekanda önünde diz çöktüğümde görüp öfke olarak adlandırdığım ateş oturuyordu gözlerinde. Yutkundum.

"Belimi sıkıyordun Nuh." dediğimde elini elektrik çarpmış gibi çekti yüzümden. Bakışlarını kaçırdı. Bir anda kendine gelmiş gibiydi. Kendine gelmesini hiç istemiyordum, üzüldüm bu yüzden ama bozuntuya vermedim.

"Hadi saçımı kazımaya devam et Şekercik." dedi boğazını temizledikten sonra. Konuyu o açmıştı, ne diye böyle kapatmaya çalışıyordu ki şimdi? Rüyamda ne gördüğümü tahmin etmemiş olamazdı. Yine de dediğini ikiletmemeye karar verdim, zaten herhangi bir yakınlaşmanın zamanı değildi.

"Eğ başını."

"Emredersiniz Şeytancık." dediğinde gözlerimi devirdim ve makineyi çalıştırdım. Bir elimle ensesini okşarken diğeriyle kalan saçlarını kazıyordum. Ona bu kadar kısa saçı hep çok yakıştırmıştım ve bu sefer saçlarını öyle kesen kişi olmak beni gururlandırmıştı. Bacaklarımın arasındaki sızıyı bile tamamen unutmuştum.

"Yavrum hep aynı yeri yapıyorsun, yanları kes artık biraz." hitap şekli karnımın kasılmasına neden olurken onun halinde hiçbir değişim olmaması söylediğinin farkında olmadığını düşündürdü bana. Dediğini yapıp yanları kesmeye başladığımda ensesini okşamayı hala bırakmamıştım.

"Aferin, oldu şimdi." dediğinde yüzüme küçük bir tebessüm yayıldı. Çok keyiflenmiştim beni tebrik etti diye. Ensesini okşayan elimi oradan çekip yerine dudaklarımı getirdim ve oraya hafifçe değdirip geri çekildim. Aynadan ona baktığımda onun da yüzüne bir tebessümün hakim olduğunu görmüştüm.

"Hadi, bitir artık da oturalım şöyle." başıyla deri koltuğu gösterdiğinde başımı salladım. Ben de yorulmuştum, mümkünse göğsüne yaslanıp uyumak istiyordum hatta. Bu yüzden çok uzatmadan kalan yerleri de kazıdım ve en son ensesine şaplağı gömüp geri çekildim.

"Sıhhatler olsun Berber Görkem!" dedikten sonra elimi ağzıma götürüp kıkırdadım.

"Ah- Acıdı ulan!" diye haykırıp ayağa kalktı ve bana doğru atıldı. O an önlüğünü çıkardığım için şükretmiştim. Beraber koltuğa düştüğümüzde benim kestiğim kısacık saçlarına bakarken içine anlamsız bir huzur doldu.

"Çok mu acıdı?" dediğimde az önceki sahte öfkesi de tuzla buz olmuştu.

"Daha çok acıdığı zamanlar oldu." diye mırıldandı. Koltukta yan yana, hatta neredeyse üst üste uzanıyorduk o sırada. Elimi tereddüt etmeden yanağına çıkardım ve ellemediğim sakallarına sürttüm. Göz kapakları titreyerek kapanırken ben de ona uyup gözlerimi yumdum. Artık acımayacak demek istiyordum ama kelimeler ağzımdan çıkmadı.