kimin bu saçlar? bxb

berber görkem'in berberi

5k olduk agliyom

Birkaç saniyelik duraksama ve onun dışında her yerde gezinen bakışın ardından titreyen dudaklarım "Anlamıyorum." diye kıpırdandı. "Ne demek o?" Yanlış mı anlamıştım acaba?

"Anlıyorsun." dedi az önceki kıkırtısının izlerini yüzünde asılı kalan küçük tebessümünde taşıyan Nuh. Yüzüne ince bir endişe yayılsa da tebessümünü yüzünden silmedi. "Anlamadın mı?" Bir süre ona gözlerimi kırpıştırarak boş boş baktıktan sonra ben de gülümsemeye başladım. 

"Senin gülün..." dip dibeydik. Buna rağmen ona mümkün olmasa da daha çok yaklaştım ve elimi kaldırıp göğsüne koydum. "Senin gülün ben miyim?" göğsüne koyduğum elimin işaret parmağını kendime çevirirken küçük gülümsemem kontrolsüz bir kıkırtıya dönüşmüştü. Gülü ben miydim? Tüm mahallelinin dilinden düşürmediği Görkem Nuh'un gülü ben miydim?

Başını hafifçe salladığında yerimde heyecanla zıpladım ve boynuna öyle bir sarıldım ki öylece yeri boyladık. Etkisinin çok azaldığını sandığım alkol az önce aldığım itirafla damarlarımdaki kanı daha bir kaynatmıştı şimdi.

"Yavaş be Şekercik..." diye inlediğinde ellerimi ağzıma kapatıp aynı küçükken güldüğüm gibi güldüm. Üstümdeki bakışlarının sanki mümkünmüş gibi daha da yumuşadığına şahit olduğumda kalbim sızlamıştı. 

"Nuh..." boynundaki kollarımı sıkılaştırdım. Yüzümü göğsüne bastırıp derin bir nefesi ciğerlerime doldurdum, elleri bu gece bilmem kaçıncı kez belime gittiğinde de nefesimi huzurla verdim. Ona böyle keyifle sarılırken içime bir anda bir endişe dalgası yerleşti sonra. Ya şakaysa? Ya benimle dalga geçiyorsa?

"Nuh-" bir anda üstünden kalktım ve ellerimi saçlarıma götürüp telaşla bir oraya bir şuraya yürümeye başladım. O da peşimden ayağa kalkıp yanıma geldiğinde korku dolu bakışlarımı ona çevirdim. "Ş-şaka değil, değil mi?" 

Hafifçe güldü. "Şaka olsun mu isterdin?" diye kıpırdanan dudaklarını izlerken anlık korkum kuş olup uçmuştu. Bendim. Hiç ihtimal vermemiştim ama bendim işte. Bir ihtimal olarak bile görmediğim şey önümde gerçeklik diye uzanıyordu.

"Dükkana-" heyecandan titreyen sesimle konuşurken sürekli sırıtmamak için dudaklarımı dişliyordum. "Dükkana gitmek istiyorum..." 

Dükkana gitmek istiyordum çünkü ilk orada, enseme değen parmaklarıyla titremişti içim. Tamam, hayatım boyunca ona hayranlık duymuştum ama enseme bilinçsizce değen, ve oraya aitmiş gibi hissettiren parmaklar kadar yakmamıştı beni hiçbir şey. Hiçbir şey ona hissettiklerimi bu kadar açık edemezdi bana, rüyalarım da dahil hiçbir şey.

"Gidelim." dedi kısaca. Normalde alışılmış olan şey benim onun sözünü dinlememdi ama o ikiletmedi beni bu sefer. Sarhoşluğum olması gerekenin aksine her saniye artarken hemen koluna yapıştım. Ben ona sıkıca tutunurken beraber dükkana yürümeye başladık.

"Saçını keseyim mi?" diye muzipçe sorduğumda başını iki yana sallayıp güldü.

"La havle..." dediğinde kolunu sıktım. 

"Yaa..." dudağımı büktüm. Çok istemiştim saçıyla oynamayı. "Nuh, n'olur..." mekanda yalvardığım gibi yalvarmaya başladım ama o gülmeye devam etmekten başka bir şey yapmadı. Yol boyunca onu üzgün bakışlarımla izlemiştim. Birkaç dakikalık yürüyüşün ardından dükkana geldiğimizi durup cebinden anahtarını çıkarmasıyla anladım.

Saçını kesemeyeceğim için üzülmüştüm. Üzüntümü gizlemeyi düşünmüyordum, aksine anlasın diye omuzlarımı düşürerek içeri girdim ve deri koltuğa kendimi atıp uzandım. Dudağımı titretiyordum, belki görür de halime acırdı. Madem gülü bendim, saçını kesmeme de izin vermeliydi. Ben bunları düşünürken o etrafı hafifçe aydınlatan led ışıkları yakıp çekmeceleri karıştırmaya başlamıştı. Onu baygın gözlerle izledim.

Bir süre sonra "Şekercik..." deyip koltuğun yanına çöktüğünde ona sarkıttığım dudağımla baktım. Bakışları dudaklarımda gezinirken hafifçe gülümsedi ve elini kaldırıp alnımdaki saçı parmağına doladı. 

"Üzüldün mü?" başımı salladım.

"Al bakalım." diğer elini koltuğa çıkarıp tıraş makinesini ve makası önüme koyduğunda gözlerim parlamıştı. "Bir hafta sokağa çıkmam olur biter." diye saçını kesmekte başarısız olacağımı ima ettiğinde omzunu hafifçe ittirdim.

"O kadar iyi yapacağım ki o saçla dışarı çıkmadığın her gün için yanacak." diye kelimeleri boza boza konuşurken ben bile buna inanmıyordum. Konuşmakta bile zorlanan ben bakalım Berber Görkem'in kafasını ne hale getirecektim.