kimin bu saçlar? bxb

aklın yolu bir

SELAAAMMMM!!!!!!

İYİ OKUMALAR. YORUM BEKLİYORUM.

Nuh: Sana bir sürprizim var.

Nuh: Evde misin?

Şekerciğim: Sürpriz miiiiiiiiiiiiii

Şekerciğim: Ne sürpriziiiii

Nuh: Sürpriz işte Şekercik.

Nuh: Evde misin gelebilir miyim?

Şekerciğim: Evdeyimmm

Nuh: Geliyorum.

görüldü (18:54)

Mesajlaşmamızın üstünden yaklaşık yarım saat sonra boş evde zilin sesi yankılandığında hemen ayaklandım. Eğer kapı bir süre daha çalmasaydı kalkacak beşinci kez pencereye çıkıp sokağı izleyecektim.

"Şekercik..." 

"Nuh." kapıda bir süre ela gözlerini izledikten sonra tişörtünün kolunu tuttum ve onu içeri çekiştirdim. Sürprizimi hemen öğrenmek istiyordum ve bir saniye daha bekleyemezdim.

"Sürprizim neeee?" deyip kapıyı kapattıktan sonra da tişörtünü çekiştirmeye devam ettim. Onun yanında çocuk gibi oluyordum. Önceden bu kadar dışa vuramasam da şimdi yanında özgürdüm. Şimdilik endişelerimi ve şüphelerimi rafa kaldırmaya karar vermiştim.

"Bir hoş geldin bile yok mu?" diye dudağını büzerek sorduğunda ona şaşkınlıkla baktım. Nuh. Dudağını. Büzmüştü. Bakışlarım dudaklarında haddinden uzun süre gezindiğinde ben de dudaklarımı dişlemeye başladım. 

"Bütün hoş geldinlerim senin olsun Nuh'um." derken kalbim kırmızı dudakları yüzünden deli gibi atmaya başlamıştı. Adımlarımı ona yaklaştırıp önünde durdum ve bakışlarımı zorla da olsa elalarına kaldırdım. Büzülü dudakları söylediğim sözle yukarı kıvrılırken büyük eli yanağıma çıkmıştı.

"Ne güzel konuşuyorsun sen öyle Şeytancık..." deyip baş parmağını alt dudağıma sürttü hafifçe. "Bu dudakların arasından ne güzel sözler çıkıyor öyle..." diye devam ettiğinde temasın ve sözlerin verdiği etkiyle titreyen göz kapaklarımı yavaşça indirdim. Delirecektim.

"Delireceğim." dedi. Düşüncemi bilmeden dillendirdiğinde istemsizce gülümsedim.

"Aklın yolu bir." yanağımı dokunuşuna bırakırken gözlerimi açmamaya yemin etmiş gibiydim. Avuç içinin sıcaklığı beni başka dünyalara taşıyordu. Başka biri oluyordum, bir başka akıyordu kanım. 

"Hmmm..." dedikten sonra gözlerim kapalı da olsa hissettim bana doğru eğildiğini. Nefesleri yüzüme daha da yakından çarpmaya başlamıştı. "Sen de mi delireceksin?" 

Başımı hiç tereddüt etmeden salladım ve mavi gözlerimi aniden açtım. Kollarım bu sanki hayatım boyunca her gün yaptığım bir hareketmiş gibi isteğim dışında kalkıp boynuna sarıldı. Bu düşünceyle gülümserken göğüslerimiz değene kadar sıkılaştırdım boynundaki kollarımı. Yüzlerimiz arasında santimler vardı.

"Ahmet..." dedi boğuk bir sesle. Bu boğuk sesi içimi titretiyordu her seferinde. "Sürprizini-"

Ellerimi boynundan saçlarına çıkardığımda duraksadı. İstediğim de buydu zaten. Sürpriz bekleyebilirdi. Bu anı bozmak istemiyordum. Onu neredeyse öpecek yakınlıkta olmak kalbimde ferahlatıcı bir yangın başlatmıştı. 

Burunlarımız birbirine değene kadar yaklaştık birbirimize. İkimizin de göz kapakları düştüğünde ellerim saçlarından bu sefer kot ceketinin yakalarına indi. Öpmek istiyordum. Tatmak istiyordum. O geceki gibi önüne çöküp yalvarabilirdim bile bunun için. Ama biliyordum ki bundan daha basit bir yol vardı. 

"Nuh..." en titrek sesimle, fısıldayarak telaffuz ettim adını. Eli anında belime inip alt bedenlerimizi de birleştirdiğinde sızlandım istemsizce. Sızlanmam odanın duvarlarına çarpıp kulaklarımıza ulaştığında beni kendine daha sert bastırdı.

"Öpeyim mi bir kez?" fısıltısı kulağımı sızlatırken gözlerimi daha sıkı yumdum ve başımı hızlı hızlı salladım. Ne güzel sormuştu öyle.

"Öp bir kez." 

"Kurban olurum sana." dudaklarını dudaklarımda hissetmeden önce duyduğum son şeydi. 

surprizi diger bolum seederiz. SİZCE SÜRPRİZ NE TAHMİNLERİ ALALİM.