kimin bu saçlar? bxb

şekercik

ahmo 5 gorkus 8 (yazida bunu aciklamak cok sıkıcı geliyo burda belirtiyom)

çok kısa bi bölüm bh arada

"Şekerciiiik!" arkasından koştuğum, isminin Görkem olduğunu dün sabah annemden öğrendiğim abiye heyecanla seslenmiştim.

"Şekercik!" tepkisizliği beni üzdüğünden omuzlarımı düşürmemek için bir savaş verirken adımları yavaşladığı için onu zor da olsa yakalamıştım.

"B-bugün de mi oynamayacaksın benimle?" buraya yeni taşınmıştık ve ben utangaçlığımı umursamayacak kadar yalnızdım. Arkadaş istiyordum.

Ela gözlerinin koştuğumdan dolayı kıpkırmızı olmuş yüzümde gezindiğini fark ettiğimde benden onu ikna etmem için biraz açıklama beklediğini düşündüm ve heyecanla konuşmaya başladım.

"Ben çok eğlenceliyim, yemin ederim Şekercik!" uzanıp koluna dokundum. "Benim arabam bile var!" arabamdan bahsedince heyecanım artmıştı, onu çubuklardan, çöpün kenarında bulduğum kırık dökük oyuncak tekerlerden ve huysuz komşumuzun bahçesinde bulduğum küçük kutudan yapmıştım.

Araba lafını duyduğunda gözlerinden anlık bir parıltının geçtiğine şahit olmuştum ama çok kısa sürmüştü o görüntü. Sanki sözüme inanmamıştı.

"Bırak peşimi, Bücür," diye soğuk bir sesle konuştu ve benden bir adım kadar uzaklaştı. "Benim zaten kendi yaşımda bir sürü arkadaşım var."

Sözleri kulağıma ulaştıkça küçük kalbimin kırıldığını hissediyordum. Kulaklarım uğuldarken yüzümün neredeyse yarısını kaplayan dudaklarım titremeye, gözlerim de dolmaya başlamıştı. Mavi gözlerimden yavaş yavaş akan gözyaşlarımı görmesin diye arkamı dönüp hızlı adımlarımı evime yönelttim. Yerde emeklerimle yaptığım arabamı unuttuğumu fark etmeden, eve girdim. Bir de Şekercik'in onu alıp eve götürdüğünü fark etmemiştim tabi.