✒ FREEZE [Hyunlix]

F1

Ogłoszenia parafialne!

Pierwsze i najważniejsze chciałabym z całego serca podziękować wam za prawie dziesięć tysięcy wyświetleń. Jeszcze trzy miesiące temu nie pomyślałabym, że FREEZE osiągnie tak duży w mojej ocenie sukces w stosunkowo krótkim czasie. Jestem wam tak przeogromnie wdzięczna za wsparcie i cierpliwość okazywane mojej osobie, że naprawdę chciałabym uściskać każdego z was (a to duży komplement bc I hate skinship). Dziękuję każdemu z was z osobna za możliwość rozwoju, którą mi zapewniacie i za chęć czytania tego, czym decyduję się z wami podzielić. Jeszcze raz dziękuję wam z całego serca, kocham was, słońca 💙

Rozmyślam nad jakąś niespodzianką z okazji dziesięciu tysięcy, ale to będzie zależało od ilości mojego wolnego czasu i samopoczucia w najbliższych dwóch tygodniach 👀

Ostatni rozdział Cheap wine pojawi się jutro. Nie jestem w stanie określić godziny w jakiej uda mi się go opublikować, ponieważ oprócz porannych zajęć, jestem jutro umówiona z przyjaciółmi na wykonanie kolejnej części projektu. Spodziewajcie się go raczej w godzinach wieczornych, a nawet nocnych, ponieważ nie jestem w stanie przewidzieć ile zajmie nam robienie tego projektu. Po zakończeniu tej historii, biorę się za pracę nad oneshotem pt. „Daisies", o którym wcześniej informowałam na moim profilu. Szczerze mówiąc nie mogę się doczekać pracy nad tym krótkim tworem i jestem tym podekscytowana. Ta historia zyskała już miłość jakiegoś fragmentu mojej świadomości, a jej żywe wyobrażenia nie mogą się doczekać aż zostaną przelane z mojej głowy na papier.

Po zakończeniu prac nad "Daisies" i publikacji tej pracy, nie przewiduję w najbliższym czasie innych książek. Zamierzam skupić się całkowicie na FREEZE i pociągnąć tę książkę najlepiej i najszybciej jak tylko pozwoli mi na to czas, wena i moje samopoczucie. Jeżeli zdecyduję się na jakąś odskocznię w postaci innego tworu, na pewno będę was o tym informować, jednak tak jak wspomniałam, nie wypatrywałabym nowych prac z mojej strony w najbliższym czasie. Może w późniejszym okresie, jak rozwiąże się kilka spraw, które obecnie nie będę ukrywać trochę mi ciążą.

Swoją drogą, moją aspiracją życiową jest napisać rozdział o długości równej temu wywiadowi z poprzedniej części. Chociaż na początku książki, któryś z rozdziałów "A" też miał ponad szesnaście tysięcy słów.
Dobra, dosyć moich kocopołów, już się nagadałam.
Ily, słońca 💙

Ach, ps.: Filmik, który wrzuciłam w mediach za każdym razem przyprawia mnie o ciary i chęć wbiegnięcia w najbliższą ścianę. Nie mogę wyjść z podziwu jak ogromny talent posiada Hyunjin, jak niesamowicie ciężką pracę włożył w sam układ i rozwijanie swoich tanecznych umiejętności. Ta choreografia to istny majstersztyk i czasami mam takie momenty, że oglądam go kilka razy dziennie. Ten człowiek jest dla mnie nie tylko inspiracją, ale uosobieniem ciężkiej pracy i motywacją, żeby się nie poddawać. Teraz już naprawdę skończyłam I swear!

Słowa: 10015

Chowając broń, Hyunjin rozmasował swoje skronie i próbował zebrać szalejące w głowie myśli. Były tak chaotyczne i głośne, że doprowadzały go do szaleństwa. Pytania kłębiące się w jego umyśle tylko się mnożyły, gdy różnorodne scenariusze w zastraszającym tempie przelatywały mu przed oczami. Miał ochotę krzyczeć lub posiąść umiejętność wyciszania myśli w tego typu sytuacjach, bo zamiast skupić się na działaniu i poszukiwaniu rozwiązania, próbował okiełznać bałagan panujący w jego umyśle. Zawsze potrafił zachować zimną krew w trudnych sytuacjach, tylko ona pozwalała mu z nich wybrnąć. Czemu tym razem było zupełnie inaczej? Czemu do jasnej cholery nie potrafił zebrać nawet najmniejszej logicznej myśli? Jedyne co słyszał w swojej głowie to wyrzuty sumienia i krzyki. Krzyki, które niemal go ogłuszały, chociaż były tylko wytworem jego umysłu. Krzyki, które nie malały na sile mimo upływu kilku minut. Krzyki, które posiadały tylko jeden wydźwięk i było to imię osoby, która kazała mu sobie zaufać. Od kiedy Hyunjin pozwalał wydawać sobie rozkazy? To on był liderem i jak nikt potrafił działać pod presją. On, nie Felix. Z natłoku myśli wyrwał go rozwścieczony głos Hana. Gdyby nie on, Hwang prawdopodobnie spędziłby kolejne sekundy zamknięty w swojej głowie.