Little Boy ✓ | Hyunlix Daddykink

37

"Çocuk varken yatak şeyi yapılır mı?"

.
.
.

Oturduğu yerde iyice arkasına yaslanıp dilini dudağının kenarında gezdirmişti.

"Neden ki?"

Felix gözlerini Hyunjin'in beline doğru indirip boş bakışlar atıyordu.

"Bilmemki, belki lazım olur."

Hyunjin hafifçe sırıtıp yayıldığı koltukta dikleşip kafasını Felix'in yüzüne yaklaştırmıştı.

"Şu çocuk bitirmiş senin masumluğunu."

"Genlerini senden alacak galiba."

Nazlı şekilde konuşmasına karşılık Hyunjin küçük bir şekilde gülmüştü. Felix'de ellerini Hyunjin'in üzerindeki kapüşonlu gri sweate getirmişti. Gözlerini de oraya dikip kapüşonunun ipiyle oynamaya başlamıştı.

"Soruma hala cevap vermedin?"

"Son 4 haftaya kadar birşey olmaz."

"Hmm.."

Felix çıkardığı mırıltıdan sonra Hyunjin'in eğildiği için açılan sweat'inden içeri sokmuştu ellerini. İlk önce karın kaslarında, daha sonrasında göğüsüne yakın yerlerde gezdirmişti ellerini. Bu sırada Hyunjin bayık gözlerle ona bakıyordu.

Ellerini bu sefer Hyunjin'in göğüs uçlarına çıkartıp iki parmakları arasında çekiştirdiğinde birkaç mırıltı ile elleri geri ittirilmişti. Kucağına düşen elleriyle birlikte saçlarında hissettiği dokunuşlar ve ardından dudaklarında hissettiği dudaklar bir olmuştu.

Kucağındaki ellerini kaldırıp dudaklarına kapan Hyunjin'in kucağına getirmişti ellerini. Eşofmanının üzerinden onun kasıklarında gezdiriyordu ellerini. Ve tabi Hyunjin'in her harekette dahada sertleştiğini biliyordu.

Dudaklarından çenesine kayan dudaklar ile geri çekilip ayağa kalkmıştı.

"Ben uyuyacağım, iyi geceler Hyung."

El sallayıp merdivenlere ilerlerken Hyunjin'in seslenmesi ile o tarafa bakmıştı.

"Bebeğim böyle kalmayacağım herhalde?"

Felix omuz silkip ona bakarak tekrar konuşmuştu.

"Anlamıyorsun Hyunjin, bebeğimin uykuya ihtiyacı var. Uyumam lazım."

Diyip sırıtarak üst kata çıkmaya başlamıştı. Kendi odasına ilerlerken dudaklarını birbirine bastırıyordu.

Odasına girip kendisini yatağa bıraktığında aşağıdan gelen inlemeleri duyabiliyordu. Ve tabi hoşuna gitmediği söylenemezdi.

İşaret parmağının bir kısmını ısırarak odasında gülmeye devam ediyordu.

"Bebeğim sen mümkünse duyma."

Karnına karşı konuştuğunda gülmesini aklına gelenlerle kesmişti.

"Bir dakika, ya Lucia'yı çağırırsa!?"

Düşündükleriyle sinirlice kollarını önünde birleştirmişti.

Biraz böyle düşünüp kendisini uyumaya bırakmıştı..

~~~

Ertesi Gün

"Alo Seungmincim?"

Elinde Hyunjin'den gizlice aldığı telefonla sessizce tuvalette konuşuyordu.

"Efendim tatlım?"