Annemin kötü olup olmadığını ablama sorduğumda korkuyla, kalbim ağızımda vereceği cevabı bekledim. Zihnimde kötü düşünceler kendini belli etmişti. Ferit yanımda olduğu için babamın, annemi döverek kötü yapıp yapmadığını soramadım. Ya babam dövdüğü için kötü olduysa, ya yanlış bir yerine vurduysa ve durumu kötüyse, duyduğum cevap hâlâ endişemi geçirmemişti.
"Yok ablam çok kötü değil ama yatıyor yani, hastaneye gittik serum verdiler. Evdeyiz şimdi"
"Abla neyi var, nasıl o hale geldi" sorduğum soruyu ablam anlamıştı, üstü kapalı bir şekilde babam mı birşey yaptı demiştim oysa ki. Sessizce konuştu;
"Yok ablacım korkma, babam dövmedi, doktor vitaminleri çok eksik çıktı, istirahat etsin dedi. Takviye verdi, hiç hali yok."
"Telefona versen de konuşsam"
"Ablacım, babam Halis Ağa'yla konuşmuş. Demiş ki Seyran bize gelsin annesi hasta bir iki gün yanında olsun. İzin vermiş Halis Ağa. Gel istersen."
"Tamam abla izin verdiyse tabiki gelirim, görüşürüz"
Telefonu kapattığımda Ferite anlattım. Yolumuzu rezidansa doğru değiştirdik. Eve gittiğimizde, bize kapıyı ablam açtı, hemen sarıldım. Annemin yattığı odaya geçtik. Uyanıktı ve yatıyordu, yanına gittim ve sarıldım. Ferit'te sakince bizim yanımızda ayakta duruyordu.
"Annem, nasılsın?
"İyiyim kuzum merak etme, birşeyim yok şimdi, geçti."
"Doktorun verdiği takviyeleri içtin mi?"
"İçtim kızım, merak etme sen daha iyiyim gerçekten" Ferit'de annemin yanına yaklaştı.
"Geçmiş olsun Esme annem"
"Sağol oğlum, sen iyisin inşallah"
"İyiyim, sağolun"
Aramızda sıradan bir muhabbet oldu. Akşam olmaya başlamıştı. Bir süre sonra Ferit'in telefonu çaldı. Dedesi aramış ve şirkette çiziminin geliştirilmiş hallerine bakması için çağırmıştı. Odadan çıktık ve dış kapıya doğru geçtik.
"Seyran, dedem yalıya geçiyormuş, şirkete gitmemi istedi. Çizimin değiştirilen versiyonlarını kontrol et dedi. Ben geç olmadan gelirim. Birlikte burada kalırız olur mu?"
"Olur, tamam" sarıldık ve yanağından öptüm. Babam evde yoktu, bu yüzden pek çekingen davranmıyordum.
Ferit gittiğinde, annem de kendini biraz toparlamış ve takviyelerin etkisiyle ayağa kalkmıştı.
"Yemek hazırlayalım kızlar"
"Tamam annem, sen halamla otur biz ablamla hazırlarız şimdi"
Biz ablamla yemek hazırlarken, babam eve gelmişti. Yüzü pek fazla gülüyordu. Hemen yanına gittim ve üzerinden ceketini aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALI ÇAPKINI _Alone_
FanfictionTek isteğim okumak ve kendi ayaklarımın üzerinde durmaktı. Bu hayali kurmuş olmak hata mıydı yoksa? Herşey tek gecede değişebilir mi? Değişebilir daha güzel olacaksa neden olmasın ...