Tek isteğim okumak ve kendi ayaklarımın üzerinde durmaktı. Bu hayali kurmuş olmak hata mıydı yoksa? Herşey tek gecede değişebilir mi? Değişebilir daha güzel olacaksa neden olmasın ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evimize gelen görücüler, beni tanımak istemiş olacaklar ki ablam içeriden çağırılıyorsun dedi . Yavaşça süzüle, süzüle yürüdüm . Salona girdiğimde tüm gözler üzerimdeydi. Utangaç bir tavırla,hoş geldiniz dedim . Beni gördüğüne çok mutlu olmuşlar gibi hissettim , oturmamı istediler ,boş bulduğum bir koltuğa oturdum . Yaşımı,okulumu,neler yaptığımı,hangi yabancı dilleri bildiğimi sordular . Ben hem İngilizce hem de Fransızca biliyordum ,bunu duyduklarında yüzlerindeki şaşkınlığı gizleyemediler , haklılardı ,hiç kolay değildi ama babamın psikolojik ve ruhsal ayrıca da fiziksel şiddeti sonucu çok kısa bir sürede ablamla eğitimlerimizi tamamlamıştık . Keşke rızamızla öğrenseydik ,asla hayır demezdik öğrenmeye açık bir halimiz vardı çalışkandık zaten . Ama olsun bir türlü biliyorduk ,hatta babama öğretme şekli şiddet olmasa , minnettar olduğum bir durum . Misafirlerimiz özellikle annemi çok sevmişe benziyorlardı. Bir süre sonra kalkmaya yeltendiler , konağın çıkışına doğru muhabbet ede ede ilerlediler . Yarın akşam beni istemeye geleceklermiş . Babam gerçekten bir kendini akıllı sanıyor ,beni dün gece istemeye gelen insanlara ne hesap verecek hiç bir fikrim yok . Tek bildiğim şey hiç bir kimseyle evlenmek istemediğim . Benim evlenmek gibi bir niyetim yok ki . Neden bu kadar saçma bir döngü içindeyim ?tek hatam okumak istemek mi ?
Ablam misafirler konaktan ayrılınca hemen yanıma geldi .
"Seyran , canım kardeşim kalbin o kadar temiz ki Allah sana çok hayırlı bir kısmet verdi , dün gece kabus, bugün ise rüya ."
"Ablam tamam güzel ama ben hiç bir kimseyle evlenmek istemiyorum, benim daha evlenmek için yaşım çok erken ne işim var benim yuva kurmakla , okumak istiyorum , kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum,neden bunu kimse görmüyor " Ağlamaya başlamıştım , Kendi yatağımdan kalkıp ablamın yanına oturdum ,başımı omzuna yaslayıp ağlamaya devam ettim .
Uzun bir süredir ablamın omzunda öylece kalakaldım, annem odamıza gelip" haydi kızlar akşam yemeğini hazır edelim " deyince yanına da ekledi "Seyran kınalı kuzum sen yat dinlen ablanla biz hallederiz"
"Yok annem iyiyim ben yardım ederim size "
"Hayır kızım sen yat dinlen ,biz ablanla hemencecik bitiririz işimizi, sonra hep birlikte yemeğimizi yeriz tamam mı"
Daha fazla mecalim olmadığı için kabul etmiştim . Annemin de dediği gibi yattım dinlendim ,sonra birlikte yemek yedik , iştahım bir gram yoktu ama dedim ya, yaşamak için yemek zorundaydım.
Yarın akşam bu saatlerde babamdan Allah'ın emriyle istenmiş olurdum büyük ihtimalle. Ama zaten dün gece istenmiştim, bu döngü ne kadar böyle sürecek?işte bunun cevabı bende yok , çünkü kendi hayatımda söz sahibi olamıyorum. İçimden bir ses kapıyı çarpıp bu konağı terk etmem ve kaçıp gitmem gerektiğini söylüyor.
Gel gör ki o cesaret bende yok , babam dediğim adamın ,anneme ve ablama ben kaçtığım için eziyet etmeyeceğini bilsem , şimdi çoktan arkama bakmadan gitmiştim . Ne derse yapmaya mecburdum .
