Tek isteğim okumak ve kendi ayaklarımın üzerinde durmaktı. Bu hayali kurmuş olmak hata mıydı yoksa? Herşey tek gecede değişebilir mi? Değişebilir daha güzel olacaksa neden olmasın ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben Seyran ŞANLI , yaşım 19...🌹
Antep'te çok bilindik, gözde büyütülen bir ailede yaşıyorum . Sokakta iki adımda bir selam verilen bir Ağa'nın kızıyım ,herşey mükemmel olmalı değil mi ? Dışarıdan bakıldığında elini sıcak sudan soğuk suya değdirmeyen her istediği olan bir ağa kızına benziyorum, hatta babam da tam böyle olması için insanlara gösteriş amaçlı sürekli bizi sergiliyor. Haftada iki gün çarşıya gidilecek ,her dükkana ayrı ayrı girilecek, hiçbir elbise beğenilmeyecek ama denenecek neden ? Çünkü insanlar bizi görmeli vay demeli Şanlı 'ların kızlarına bak , ablam ve ben babamın gözünde gelir kaynağıyız tek isteği daha fazla para, çok para ... Bizim sessiz çığlıklarımızı kimse duyamaz , biz bile duyamıyoruz ki . Bitmek bilmeyen öfke dolu içim. Ne kadar yaşadım bu dünyada? her günüm neyle nasıl geçti,yoksa geçmedi mi , bitmedi mi?
Biter mi kabus her gün artarak devam eder. Ben bu cehennemin içine doğmuşum , daha dünyaya gelir gelmez sevilmemişim ki erkek olmamak bile benim suçum . Benim içim nasıl soğusun...
Küçüklüğümden bu günlere kadar hep eğitim gördüm özel hocalar,dil eğitimleri, edep adap dersleri . Saymakla bitmez ,ah ne güzel değil mi, tabii ki güzel ama bunlar şiddetle öğrenilmez dayakla zorlanılmaz , sevdirerek iyi niyetle öğretilir. Babam o özel hocaların yüzlerine güler bize iyi davranır ders bitince sorgu sual eder döverdi bizi , ablamla hep el eleydik tüm zorlukları beraber yüklendik . Haddi hesabı olmayan dayaklardan annemde nasiplenirdi hatta en çok onu döverdi babam... Geçmişte kalmadı bu günler, ne yazık ki devam ediyoruz aynı şeyleri yaşamaya. Bunların tek sebebi yüksek meziyetleri olan bol paralı ailelerde beğenilelim diyeydi tek niyeti buydu babamın . Bizim ne istediğimiz hiç önemli değildi . Oysa ki ben okumak istiyordum kendi ayaklarımın üzerinde durmak kimseye muhtaç olmamak kendi isteklerimi kendim gerçekleştirmek , annemi , ablamı bu sonu gelmeyen eziyetten kurtarmak istiyordum ve bunu yapacağım , çünkü benden başka kimsenin bize faydası yok. Bu evde herkes boyun eğmiş ,annem alıştık artık yapacak birşey yok diyor ,ablam desem bir kısmet gelse de evlenip gitsem diyor ,zihnimize böyle işlendi ama ben hiç kabullenmedim hep reddettim farklı olduğunu düşündüm,her yalnız olduğumda resim çiziyorum mesela, Neden?çünkü hayal kurmak ,iyi şeyler düşünmek, bunları gözle görebilmek ,resme dökmek, ruhuma iyi geliyor. Küçükken herkes parkta salıncakta sallanmak ister bende istiyordum sallandım da ,ama saklanarak gizlice ,babam parka gittiğimizi öğrenmeden eve hemen gelirdik ablamla eve girdiğimiz gibi başlardı cehennem,bir yerden görmüş duymuş olurdu baba dediğimiz bu adam ,nasıl babaydı gerçek babalar da böyle midir yoksa sadece bizmi böyle gördük bilmiyorum ama bence baba evladını sever neredenmi biliyorum annemden tabi ki ve de ablamdan .
Olması gereken bu değildi bir çocuğun ne kadar ulaşılmaz istekleri olabilirdi ki en fazla salıncakta sallanmak, arkadaşıyla oynamak ,iki parça oyuncak belki de bir kalemlikle boya . Bu kadar zordu işte benim hayatım her dövüldüğümde gözlerimi kapatır parkta oynardım , çilekli bir pasta yerdim , bir anda elimde pembe bir sürü balon deniz kenarında yürürdüm. O an orada olmazdım dayak yemedim sayardım kendimi soyutlardım ,bir süre sonra artık emin oldum ben gerçekten yememiştim o dayağı gerçekten parktaydım sanki ..
Odama gider gitmez önce kendimle uğraşmaz ,yırtılmış elbisemi umursamaz hemen yaşadığım anı çizerdim o gün güzel geçmiş olurdu . Çoğumuzun küçüklük fotoğrafları vardır ya benim de albümüm vardı işte kendim çizmiştim . Olmayan şeyler yaşanmamış tüm anlar , anı olmuştu bana .
Babam izin vermiyordu bu hayatta hayal kurmama bu yüzden yasaktı resim çizmek, onun şiddetini yok saymamalıydı kimse, onun öğrettiği gibi olmalıydı herşey, benim tek hayalimin zengin koca olması gerekirdi. Kazım Şanlı kuralları yadsınamazdı . Ama ben üniversiteye bile bu bölüm için gideceğim,ben bu oyunu bozacağım . Babamı öğretmenlerimden destek alarak üniversite sınavına zorla ikna ettik , neyseki girdim, sonuçlarımı bekliyorum. Bu evden kendimi ve sevdiklerimi kurtarmanın tek güzel yolu bu ... . . . . . . . . .
Sevgili okuyucularım 🌹severek izlediğimiz dizide , gidişatın artık neye hizmet ettiğini anlamakta zorlanıyorum ve bu yüzden zihnimizde neden orjinal versiyonundan biraz farklı ve daha güzel haliyle hayal kurmayalım diye düşündüm . Biraz olsun içimizi sıcacık yapacak ,asıl olmasını hep istediğimiz o rahatlığı umarım burada hissederiz ...
