ඒ එක්කම එළියෙන් ඇහුණෙ ගෙදර වැඩ කරන ආජු අම්මා බෙරිහන් දෙන සද්දෙ ලොකු හුස්මක් නිදහස් කරපු හනා ඕන දෙයක් වෙන්න කියලා එලීනා දිහත් බලලා රූම් එකේ දොර වහගෙනම පහළට ගියා........
තරප්පු පෙල දිගේ හිමින් හිමින් පහළට බැහැගගෙන ආපු හනාගෙ නෙත් යොමු වුණේ කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන සෝෆා එකේ වාඩි වෙලා ඉන්න නැම්ජූන් දිහාට වුණත් කෙල්ල ඊළගට බැලුවෙ ඊට එහා පැත්තෙන් හිටන් බලන් ඉන්න හෝසොක් දිහා හනාගෙ අහිංසක බැල්ම තේරුම් ගත්ත හෝසොක් ඇහි පිය ගහලා කෙල්ලගෙ බය නැති කරන්න උත්සහ කරා...
" ඔ.....ඔ..ඔප්පා....."
නම්ජූන් ලගට කිට්ටු වෙන ගමන් හනා කතා කරත් කොල්ලගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් ලැබුණෙ නෑ...
" ඔ...ඔප්පා ඔ...ඔයා කෑ...කෑම කාලාද..."
" තමුන් හොදටම දන්නවා මං මෙහෙ ආවෙ කෑම කන්න නෙමෙයි කියලා කිම් හනා..."
අතේ තිබුණ ෆෝන් එක සාක්කුවේ දාගන්න ගමන් නම්ජූන් එකපාරට නැගිටිද්දි ගැස්සුන පාර හනා එක අඩියක් පිටිපස්සට තිබ්බා...
" හනා මන් තමුසෙට කිහිපවතාවක්ම කියලා තියනවා නම්සන් යන්න එපා කියලා මම එකම දේ ආපහු කියන මනුස්සයෙක් නෙමෙයි මං කියන දේ අහන්නෙ නැති මිනිස්සුන්ට මොකද වෙන්නෙ කියලා ඔයා දන්නවනෙ..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
නම්ජූන් සාක්කුවට අත් දෙක ඔබාගෙන ටිකෙන් ටික ලගට එද්දි හනා ඔළුවත් බිමට නවාගෙන පිටිපස්සෙන් පිටිපස්සට ගිහින් අන්තිමට බිත්තියටයි නම්ජූන්ටයි මැදි වුණා.....
" හෝසොක් මං කියන දේ අහන්නෙ නැති උන්ට වෙන දේ මගේ නංගිට තේරුම් කරලා දෙන්න වෙයි නේද.. "
" අහ්...මේ...මේ නම්ජුනා අදට විතරක් හනාට ස...සමාව දෙමු..."
"කටවහපන් මගේ ලග සමාව කියලා දෙයක් නෑ මිනිහො හනා තමුන් බේරිලා ඉන්නෙ මගේ එකම නංගි වුණ නිසා ඒක මතක තියාගන්නවා මට පවුලක් කියලා ඉන්නෙ තමුසෙ විතරයි ඒකයි මම තමුන්ව පරිස්සම් කරන්නෙ ඒත් තමුසෙ මෙතන මගේ ඉවසීමේ සීමාව පරීක්ෂා කරනවද කිම් හනා..."
YOU ARE READING
*💙💫𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃 𝙼𝙴*💫💙 (COMPLETED)
Fanfictionකාලය කෙතරම් ගත වුවද , කෙනෙකු තුළ ඇති නිම නොවන බැදීම සැබෑ ආදරය නම් විය.....💫💙 ආදරය කියන්නෙම පරිත්‍යාගයක් , කැපකිරීමක් , දරාගැනීමක්... දෛවය ඔවුන් දෙදෙනාගෙ ඉරණම කෙසේ විසදාවිද...
