Κεφάλαιο 1

962 63 3
                                    

«Επομένως...»

«Εγώ...»

«Εμείς...»

Ω Θεέ μου, αυτό είναι άβολο.

«Νομίζουμε ότι είναι καλύτερα να τελειώσουμε, Χάρμονι». Η φωνή του Ιβάν είναι σταθερή και δεν υπάρχει ίχνος πόνου.

«Υποθέτω ότι αυτή είναι η στιγμή που γίνεται ξεκάθαρο ότι πάντα ήμουν αυτή που κρατούσε το φανάρι σε αυτή τη σχέση».

Και οι δύο με κοιτάζουν επίμονα. Τα γαλάζια μάτια του Δάντε και τα σκούρα μάτια του Ιβάν δείχνουν ήρεμα, σαν να μη χαλάει η σχέση που έχουμε εδώ και πάνω από ένα χρόνο.

Έναν χρόνο; Ναι, ένα χρόνο, διάολε ναι. Δεν ξέρω καν πότε πέρασε ο χρόνος. Έτρεφα στοργή για αυτούς, σαφώς.

Δεν ξέρω αν τους ερωτεύτηκα, γιατί όλα ξεκίνησαν θολά, αλλά είναι αδύνατον να μην συνηθίσεις δύο ανθρώπους με τους οποίους κοιμάσαι κάθε μέρα.

«Ξέρεις ότι σε αγαπάμε, αλλά...» Ο Ιβάν μιλάει ξανά. Πάντα ήταν αυτός που είχε τον περισσότερο χαρακτήρα.

«Εσύ τι πιστεύεις;» Κοιτάζω τον Δάντε, προσπαθώντας να τον καταλάβω. Μου πήρε πολλούς μήνες να καταλάβω τι περνούσε από το μυαλό του και όμως, αυτή τη στιγμή, νιώθω ότι οι άνθρωποι μπροστά μου είναι ξένοι.

«Νομίζω αρκετά πια», μουρμουρίζει.

«Έκανα κάτι που σας αναστάτωσε;» τους ρωτάω, προσπαθώντας να καταλάβω τι πήγε στραβά μεταξύ μας.

Τα πράγματα πήγαιναν καλά, τουλάχιστον μέχρι πριν από ένα ή δύο μήνες, όταν άρχισα να νιώθω αποξενωμένη. Τέλος πάντων, δεν το πήρα προσωπικά γιατί ήταν ήδη ζευγάρι πριν και καταλαβαίνω ότι υπάρχει περισσότερη εμπιστοσύνη ή... κάτι μεταξύ τους.

Εγώ ήμουν απλά ένα πρόσθετο συμπλήρωμα.

Ήταν πραγματικά έτσι: υποτίθεται ότι ήταν απλώς κάποιες σκηνές στο κλαμπ που πηγαίνουμε οι τρεις μας, αλλά καταλήξαμε σε σχέση.

«Όχι, αλλά...» Ο Δάντε κλείνει το στόμα του και κοιτάζει τον Ιβάν, όπως πάντα, αναζητώντας την έγκριση του κυρίαρχου για τη σχέση. Αναστενάζω.

Όταν το ξεκινήσαμε αυτό, κατάλαβα ότι έτσι θα ήταν τα πράγματα και το αποδέχτηκα. Είχαμε μια bdsm δυναμική στην κρεβατοκάμαρα και ο Ιβάν ήταν ο κυρίαρχος. Τον προκαλούσα... μερικές φορές. Μου άρεσε να τον πειράζω και να τον θυμώνω. Ειδικά επειδή αυτό σήμαινε ότι τα πράγματα γίνονταν πιο έντονα και ο εγκέφαλός μου έμπαινε πραγματικά σε αυτό. Αυτό υποτίθεται ότι μας ευχαριστούσε και τους τρεις μας- εκείνος ήθελε μια δικαιολογία για να με τιμωρήσει και εγώ τον προκαλούσα, γιατί μου άρεσε λίγο περισσότερη αγριάδα στο σεξ. Ωστόσο, φαίνεται ότι τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι εδώ αλλιώς δεν θα με εγκατέλειπαν μ' αυτό τον τρόπο.

Μπαρόκ (Lust #2)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ