Μπαρόκ (Lust #2)

Κεφάλαιο 21

Περνάνε άλλες δυο μέρες και όλα πάνε πολύ καλά.

Η αλήθεια είναι ότι πήρα θάρρος, κάθισα μπροστά στον Νικολάι και τον Αντρέι και τους είπα ότι έπρεπε να περιορίσω τις σκηνές στο κλαμπ, γιατί έπρεπε να μάθω να τους εμπιστεύομαι ξανά.

Ναι, συγχωρούνται γιατί έκαναν λάθος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήθελαν να έχουν κάποιου είδους απάντηση.

Τουλάχιστον στο κλαμπ, υπάρχουν πάντα άλλοι άνθρωποι τριγύρω που παρακολουθούν τις σκηνές.

Δέχτηκαν, φυσικά και το έκαναν. Έδειξαν κατανόηση και κατάλαβαν τέλεια.

Είπα ότι μπορούσαμε να δούμε ο ένας τον άλλον έξω από τον Lust αλλά χωρίς σκηνές, τουλάχιστον για λίγο καιρό.

Εδώ είμαι λοιπόν, λίγα τετράγωνα από το κλαμπ, μετά από μια κουραστική μέρα δουλειάς. Είναι ξανά Παρασκευή και η ίδια η εβδομάδα πέρασε αρκετά ήρεμα. Η υποτακτική του Ντέμιαν, η Λιάνα, και εγώ μιλούσαμε μέσω μηνύματος επειδή της δάνεισα ένα βιβλίο που νομίζω ότι θα μπορούσε να τη βοηθήσει με τις διατριβές της.

Παρά το γεγονός ότι είναι αρκετά ντροπαλή, είναι υπέροχο άτομο και πραγματικά βλέπω ότι είναι κατάλληλη για τον γκρινιάρη ιδιοκτήτη.

Όταν φτάνω στο κλαμπ, χαιρετώ τον Όουεν και μπαίνω.

Αφήνω τα πράγματά μου στο ντουλάπι και μετά χαιρετώ την Αλέξις και τη Βάνια, δύο υποτακτικές που είναι κι αυτές εδώ και λίγο καιρό. Οι τρεις μας μιλήσαμε για λίγα λεπτά και περπατήσαμε προς το μπαρ. Ο Μάρκους είναι εκεί με την Κάρολ και μας χαμογελούν και οι δύο. Θέλω να γελάσω με τον τρόπο που εκείνη περπατάει και είμαι σίγουρος ότι έκανε κάτι για να την εξοργίσει. Οι τιμωρίες με βύσματα είναι φρικτές.

«Γεια, κατοικίδιο», ο Μάρκους μου χαμογελάει και ανταποδίδω τη χειρονομία. Τα μάτια του πέφτουν στο λαιμό μου και συνοφρυώνεται. Ξέρει ότι το δίδυμο και εγώ είμαστε μαζί, αλλά κανένας τους δεν είπε τίποτα για το κολιέ, οπότε έφερα το πράσινο κολιέ μου. «Έγινε κάτι;»

«Όχι», βιάζομαι να πω, «απλώς δεν έχω ένα για αντικατάσταση και δεν είναι κάτι για το οποίο έχουμε μιλήσει», εξηγώ.

Κάνει ένα περίεργο μορφασμό και γνέφει.

«Μην μπαίνεις σε μπελάδες», με δείχνει με το δάχτυλο και μετά αρχίζει να ετοιμάζει ποτά για τον κόσμο.

«Με τον Μπρούνο συμφωνήσαμε σε μια σκηνή», λέει η Αλέξις, «αλλά... δεν ξέρω, φοβάμαι λίγο ότι είναι πιο σαδιστής από όσο μπορώ να αντέξω».