Chapter 3.2
ဤနေရာနှင့် ကီလိုမီတာနှစ်ထောင်ဝေးကွာသောနေရာမှ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာပြပွဲစင်တာရှိ ရွှေပန်းပွင့်ဆုချီးမြှင့်ပွဲ၏ စင်အနောက်ဘက်တွင်...
ရက်ပေါင်းများစွာ ပိတ်ထားခဲ့သောဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်သည့်အခါ ရင်းနှီးနေသောမျက်နှာတစ်ခုကို မြင်လိုက်ရသည်။ အသားအရည်က ဖြူဖွေးနေပြီး မျက်လုံးကြီးကြီးများဖြစ်၍ သူ သဘောကျသည့်ပုံစံမျိုးဟု မှတ်ယူနိုင်ပေသည်။
ကျိုးကျင့်ဟမ်က နှုတ်ခမ်းကိုကွေးညွတ်လိုက်ပြီး မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ ဆံပင်တိုတို မျက်ဆံအနက်ရောင်နှင့်ပုံရိပ်ကို လက်ချောင်းများဖြင့် တို့ထိနေလိုက်သည်။ Wallpaper အပေါ်တွင်လည်း 'အိမ်ပြန်လာတာကိုစောင့်နေမယ်' ဟူသည့်စာများ ရေးထားပေသည်။
သူ အိမ်မှထွက်သွားသည့်အကြိမ်ပေါင်းက မရေမတွက်နိုင်အောင်ဖြစ်ကာ ရှပ်အင်္ကျီအိတ်ထဲမှ ဖုန်းကို မေ့သွားခြင်း သို့မဟုတ် ဆိုဖာပေါ်တွင် ဖုန်းကို ကျန်ခဲ့ခြင်းတို့ဖြစ်လေ့ရှိ၍ နောက်တစ်နေ့မှသာ ထိုထူးဆန်းသောအရာများကို မြင်ရလေ့ရှိသည်။
Contactထဲမှာ နာမည်ကိုပင် ပြောင်းထားပေသည်။ အရူးလေးက တုံးအသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း နာမည်ကို A to Zစီထားကြောင်းသိ၍ သူ့နာမည်ရှေ့တွင် aတစ်လုံးထည့်ကာ "a ဟွေ့ဟွေ့" ဟု ပေးထားသည်။
သူ့ကို "ဟွေ့ဟွေ့" ဟု ခေါ်သည်က ဟာသလုပ်နေသည်ကိုပင်မသိအောင် တုံးအလွန်းနေခဲ့ပေသည်။
(T/N - ယီဟွေ့ နာမည်က ဟွေ့ရဲ့ အဓိပ္ပါယ်က "နေရောင်ခြည်" ဆိုပေမယ့် ဟွေ့ဟွေ့နာမည်က "ပြာမှုန်၊ မီးခိုးရောင် " ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပါ )
ကျိုးကျင်ဟမ့်က အသုံးဝင်သည့် ဖုန်းနံပါတ်အချို့ကို ဖုန်းအသစ်ထဲထည့်သွင်းပြီးနောက်တွင် တွန့်ဆုတ်မနေတော့ပဲ ဖုန်းအဟောင်းကိုပိတ်ချလိုက်ပြီး လက်ထောက်ကို ပစ်ပေးလိုက်သည်။
" တစ်နေရာကို လွှင့်ပစ်လိုက်..."
လက်ထောက်ရှောင်လင်းက ဖုန်းကို အာလူးပူပူတစ်လုံးကဲ့သို့ ဖမ်းလိုက်သည်။
" ဘယ်ကို လွှင့်ပစ်လိုက်ရမလဲ..."
ကျိုးကျင်ဟမ့်က သူ့ကိုစွေကြည့်လိုက်သည်။
" ပါပါရာဇီတွေတော့ မကောက်သွားစေမယ့်နေရာပေါ့..."
YOU ARE READING
မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များ
Fanfictionမင်္ဂလာ ညချမ်းပါရှင် အသစ်လေးတွေ လာကြေညာတာပါ ရှင့် ???? BL အတိုလေးနှစ်ပုဒ် PICK ထားပါတယ် အပိုင်းသိပ်မများတာလေးတွေပါ ဖတ်ပေးကြပါဦးနော် ... အားလုံးပဲ ကျန်းမာ ဘေးကင်း ဝင်ငွေတိုးကြပါစေ... ပုံအောက်မှာ Description ပါတယ်နော် ...
