မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များ

Chapter 29.2

Chapter 29.2

ယီဟွေ့ဖြစ်ကြောင်း အတည်ပြုပြီးသွားသည့် အခါ ကျိုးကျင်ဟမ့်က သူ့ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားလိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းနစ်နေသော ယီဟွေ့ခေါင်းပေါ်ကို မေးတင်ထားလိုက်သည်။ သူ စိတ်အေးသွားဟန်ဖြင့် သက်ပြင်းချပြီး ပြောလိုက်သည်။

" အဆင်ပြေသွားပါပြီ မကြောက်နဲ့နော် ကိုယ်ဒီမှာရှိတယ်..."

သို့ရာတွင် သူတို့တောင်ပေါ်မှ မလွတ်မြောက်ကြသေးပေ။

မိုးက တဖြည်းဖြည်း ပိုသည်းလာပြီး အချိန်တစ်ခုခန့်အထိ တိတ်မည့်ပုံမပေါ်ပေ။ ယီဟွေ့က တောင်အောက် ဆင်းလိုသော်လည်း ကျောက်လမ်းက မိုးရေများစိုရွှဲနေ၍ ရွှံ့ထူသည့်လမ်းထက် လမ်းလျှောက်ရ ခက်ခဲနေပြီး လမ်းများက ချောလွန်းကာ အန္တရာယ်များလွန်းနေသည်။ ကျိုးကျင်ဟမ့်က ရှေ့မှ လျှောက်သွားပြီး လက်ကမ်းပေးလိုက်သော်လည်း ယီဟွေ့က သူ့လက်ကို လှမ်းမဆွဲပေ။ သို့ဖြစ်၍ ကျိုးကျင်ဟမ့်က သူ့ဘေးမှသာလျှောက်ပြီး လဲမကျအောင် ထိန်းပေးနေရသည်။

ယီဟွေ့က အန္တရာယ်များလာသည်ဟုထင်၍ လမ်းလျှောက်နေသည်ကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။ တောင်တက်လမ်းတစ်ဝက်မှ ပလက်ဖောင်းတွင် သူက နေရာကျယ်ကျယ်တစ်ခုကိုရွေးပြီး ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ ရွက်ဖျက်တဲကိုထုတ်ပြီး ဆင်လိုက်သည်။

ယခင်က သူ ဤသို့မပြုလုပ်ခဲ့ဖူးပေ။ အမြင်အားဖြင့်သာ တပ်ဆင်ရန် လွယ်ကူသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း အမှန်တွင် အာရုံစိုက်ရသည်။ ကွင်းများက အပေါက်ထဲ ရောက်သွားသော်လည်း မည်သို့လုပ်ရမည်ကို သူ မသိပေ။ အချိနအတန်ကြာပြီးသည်အထိ ရွက်ဖျင်တဲဆင်သည်က အဆင်မပြေဖြစ်နေသည်

ထို့နောက်တွင် ကျိုးကျင်ဟမ့်က သူ့ကို ကူလုပ်ပေးလိုက်သည်။

ကျိုးကျင်ဟမ့်က ပထမဆုံးပွဲဦးထွက်ဇာတ်ကားတွင် စစ်သားတစ်ယောက်အဖြစ် သရုပ်ဆောင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ အပြင်လောကနှင့် တစ်ထပ်တည်းဆင်တူစေရန်အတွင် ရုပ်ရှင်မရိုက်ကူးမီတွင် အသက်ရှင်နေထိုင်ရန် လိုအပ်သည့်စွမ်းရည်များကို သင်ယူခဲ့ရသည်။ ကျိုးကျင်ဟမ့်က သင်လွယ်တတ်လွယ်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ယီဟွေ့က ထိုစဉ်အချိန်က သူနှင့်တူတူ လေ့ကျင့်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ သူ အမြန်တတ်မြောက်သွားသည့်အခါ အတူတူ အချိန်မဖြုန်းရတော့၍ စိတ်ဓာတ်ကျသွားခဲ့သည်။