Chapter 25.2
ကျိုးကျင်ဟမ့်က အလိုက်အထိုက်ပြန်ဖြေနေပြီး သူ့ဒဏ်ရာအကြောင်း မပြောပြလိုက်ပေ။
ဖန်ယွီချင်းက သူ၏အေးစက်မှုကို သတိမပြုမိပေ။
" မင်း တစ်ယောက်တည်း ဘယ်သွားတာလဲ..."
ကျိုးကျင်ဟမ့်က ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
" အင်း တစ်ယောက်တည်း လေညှင်းခံထွက်တာပါ..."
" တစ်ယောက်တည်းက ပျင်းဖို့ကောင်းတာပေါ့... နောက်တစ်ခါ ယန်ချန့်ရွှမ်ကိုဖြစ်ဖြစ် ငါ့ကိုဖြစ်ဖြစ် ခေါ်လေ... ငါ ဒီတစ်ခေါက် ကိစ္စတွေပြတ်ရင် အားသွားပြီ..."
" မလိုပါဘူး ငါတစ်ယောက်တည်း နေချင်လို့ပါ..."
တစ်ဖက်က ခဏတာ တိတ်ဆိတ်သွားပြီးမှ လေသံအေးအေးလေးဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။
" ငါဒီနေ့ မင်းနဲ့တွေ့မယ်ထင်လို့ မုန့်တွေတောင်ဝယ်လာသေးတယ် သိပ်မချိုတဲ့ မုန့်တွေ..."
သူ့စကားမဆုံးမီတွင် ကျိုးကျင်ဟမ့်က ဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
" ငါအခု ချိုတဲ့မုန့်တွေပဲ ကြိုက်တော့တယ်..."
ဤတစ်ကြိမ် တိတ်ဆိတ်သွားသည်က ပိုမိုကြာမြင့်သည်။ တစ်ဖက်လူက သူသွယ်ဝိုက်ပြောနေသည်ကို နားမလည်ဟု ထင်လိုက်၍ ရှင်းပြတော့မည့်အချိန်တွင် ဖန်ယွီချင်းက ပြောလာသည်။
" ကျိုးကျင်ဟမ့်... ငါဆိုလိုချင်တာကို နားမလည်တာလား... နားမလည်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား..."
ဖန်ယွီချင်းက ဤသို့ ဗြောင်ကျကျပြောဆိုခဲပေသည်။ သူက လျှို့ဝှက်စွာဖြင့် တစ်ဖက်လူက သူဆိုလိုချင်သည်ကို သဘောပေါက်အောင် စိတ်ထဲတွင်ရှိသော စကားတစ်ဝက်ကိုသာ ပြောတတ်ခြင်းဖြစ်သည်။
သို့ရာတွင် ကျိုးကျင်ဟမ့်က သူ၏ "တစ်ဖက်လူ" မဖြစ်ချင်တော့ပေ။
" ငါအခု ချိုတဲ့မုန့်တွေပဲ သဘောကျတော့တယ် အထူးသဖြင့် ခရင်မ်ပါတဲ့ ကိတ်မုန့်တွေပေါ့..."
ထိုစကားကို ပြောလိုက်စဉ်တွင် လှပသော အတိတ်နေ့ရက်အချို့ကို ပြန်တမ်းတမိသွားပြီး အေးစက်နေသည့်အသံက အနည်းငယ် နွေးထွေးလာသည်။
YOU ARE READING
မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များ
Fanfictionမင်္ဂလာ ညချမ်းပါရှင် အသစ်လေးတွေ လာကြေညာတာပါ ရှင့် ???? BL အတိုလေးနှစ်ပုဒ် PICK ထားပါတယ် အပိုင်းသိပ်မများတာလေးတွေပါ ဖတ်ပေးကြပါဦးနော် ... အားလုံးပဲ ကျန်းမာ ဘေးကင်း ဝင်ငွေတိုးကြပါစေ... ပုံအောက်မှာ Description ပါတယ်နော် ...
