မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များ

Chapter 27.1

Chapter-27.1

ထပ်ခါတလဲလဲ အတည်ပြု၍ စကားလုံးတစ်လုံးချင်းစီ၏ အစွန်းရောက်မှုများကို ဖယ်ထုတ်ကာ အကြိမ်ပေါင်း များစွာ ပြန်လည်စုစည်းကြည့်ပြီးနောက် ကျိုးကျင်ဟမ့်မှာ “ခွင့်လွှတ်သည်”ဟူသော စကားလုံး၏ ရှေ့တွင် “မ” ဆိုသည့် စကားလုံး အမှန်တကယ် ရှိနေကြောင်း ဝန်ခံခဲ့ရသည်။

စက္ကန့်အနည်းငယ်အတွင်း မယုံကြည်နိုင်ခြင်းနှင့် စိတ်ရှုပ်သွားခြင်းတို့ကြောင့် သူက စကားလုံးအချို့ကို ရိုက်လိုက်၊ ဖျက်လိုက် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ အပြန်ပြန် အလှန်လှန် လုပ်ရင်း စာပို့ရန်အတွက် သူ့စကားလုံးများကို စုစည်း၍ မရနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေသည်။ ယင်းအစား ရှောင်ဟွေ့ရှားထံမှ တတိယမြောက် မက်ဆေ့ချ်ကို လက်ခံရရှိခဲ့၏။ ဒါပေမဲ့ လူတိုင်းကတော့ မတူညီဘူးလေ…။ ငါ လှည့်စားတာကို သည်းမခံနိုင်ဘူး…။ သူ့ရဲ့ အဓိကအချက်က အဲ့ဒါမဟုတ်တာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲ…။ (ဒိုရေမွန်ပြုံးနေတဲ့အီမိုဂျီ)

ကျိုးကျင်ဟမ့်မှာ အံ့အားသင့်သွား၏။ လိုက်လျောညီထွေ လှုပ်ရှားနေခဲ့သော သူ့လက်ချောင်းများမှာ စခရင်ပေါ်တွင် အတောင့်သား ဖြစ်နေသည်။

မင်းက သူပဲလေ… ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အဓိကအချက်က မင်းရဲ့ အဓိကအချက်ပဲပေါ့…။

တကယ်… ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူးလား…။

အိပ်ရာပေါ်တွင် လှဲလျောင်းရင်း ယီဟွေ့က သူ့ဖုန်းကို လက်ထဲတွင် ကိုင်ကာ စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ ဒိုရာဟမ်ဟမ်ဆီမှ ပြန်စာ မရောက်လာသေးပေ။ သူက အနည်းငယ် စိုးရိမ်ပူပန်လာ၏။ သူက ယခုလေးတင် နှစ်ယောက်သား ပြောခဲ့သည့် စကားများကို ပြန်ကြည့်ရင်း သူ့လေသံမှာ အလွန်ပင် တင်းမာသွားသလားဟု ပြန်တွေးလိုက်မိသည်။

သို့သော် သူက လူများကို လိမ်ညာလှည့်ဖျားခြင်း မပြုချင်သည့်အပြင် ၎င်းမှာ သူ၏ ကိုယ်ပိုင်ရှုထောင့်သာ ဖြစ်ကြောင်း အလေးပေးဖော်ပြခဲ့သည်။ ၎င်းမှာ ဒိုရာဟမ်ဟမ်အတွက် ပြင်းထန်သော ထိုးနှက်ချက် မဖြစ်သင့်ပေ။