မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များ

Chapter 55

Chapter 55

ယီဟွေ့က ကျိုးကျင်ဟမ့်၏အိတ်ကပ်ထဲမှ ဖုန်းကို စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် လိုက်ရှာနေလိုက်သည်။ သို့ရာတွင် ဖုန်းကို တွေ့ပြီးသော်လည်း အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ လော့မဖြည်နိုင်သေးပေ။

သွေးများက ဖုန်းမျက်နှာပြင်တွင် ပေကျံနေပြီး လျင်မြန်စွာခြောက်သွား၍ လက်ချောင်းများဖြင့် သုတ်မရတော့ပေ။ ယီဟွေ့၏‌စိတ်ထဲ ကမောက်ကမ ဖြစ်နေသည်။ သူ နောက်ဆုံးတွင် အရေးပေါ် ဖုန်းနံပါတ်ကို ခေါ်လိုက်သော်လည်း တစ်ဖက်က ဖုန်းကိုင်လိုက်ချိန်တွင် စိတ်ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လွန်းနေ၍ အခြေအနေကို ရှင်းလင်းစွာ မဖော်ညွှန်းပြတတ်အောင် ဖြစ်နေသည်။

ကျိုးကျင်ဟမ့်က သူ့ လက်ကောက်ဝတ်ကိုကိုင်လိုက်ပြီး ဖုန်းကို သူ့နားနား ကပ်လိုက်သည်။

" လိုင်စင်နံပါတ်ပြား ၇၉၀၃နဲ့ ထရပ်ကားတစ်စီးက ... အမှတ်၉၈ မူရှန့်လမ်းကနေ ထွက်သွားပါတယ်... လမ်းကြားထဲမှာ လူတစ်ယောက် သတိလစ်နေပါတယ် နောက်ထပ် လူတစ်ယောက်နဲ့ ကျွန်တော်က ချင်းသိုက်တောင်ကို ပါသွားတာပါ... ဒီဖုန်းကို ခြေရာခံပြီး နေရာအတည်ပြုလို့ရပါတယ် ဒါပေမဲ့ ဒီနေရာက အပူချိန်က နိမ့်လွန်းတော့ ဖုန်းအလိုလိုပိတ်သွားမှာစိုးရတယ် ကျေးဇူးပြုပြီး တတ်နိုင်သလောက် မြန်မြန်လာပေးကြပါ..."

စကားဆုံးသည်နှင့် ကျိုးကျင်ဟမ့်က သူ့လက်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ယီဟွေ့ကိုယ်ပေါ် လဲကျလာသည်။

ယီဟွေ့က ကားကိုယ်ထည်ကို မှီလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ကို ကျိုးကျင်ဟမ့်၏ခါးတွင် ဖက်ထားလိုက်ကာ အခြားတစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ပခုံးကို ပုတ်နေလိုက်သည်။

" ထပါဦး... အိပ်မပျော်သွားနဲ့နော်... မဟုတ်ဘူး မင်း မအိပ်ရဘူးနော်..."

သူ မြင်လိုက်ရသည့်အရာကို ပင် မေ့ပျောက်ချင်သွားသည်။ အခြေအနေက ပို၍ အန္တရာယ်များလေ၊  ပို၍ နိုးကြားနေရန် လိုအပ်ပေသည်။ တစ်ကြိမ်အိပ်ပျော်သွားသည်နှင့် နောက်တစ်ကြိမ် နိုးလာနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပေ။

ယီဟွေ့ တံတွေးမျိုချလိုက်ပြီး ဖုန်းကို ဘေးနားချထားကာ တစ်ဖက်သို့ပြုတ်ကျသွားသည့် ကျိုးကျင်ဟမ့်၏လက်ကို ခါလိုက်သည်။ သူ့လက်ချောင်းများကို ကျိုးကျင်ဟမ့်၏ လက်ချောင်းများအကြားထည့်ကာ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး အနွေးဓာတ်က သူ့ထံ ကူးစက်သွားအောင် ကြိုးစားနေသည်။ ကျိုးကျင်ဟမ့်၏နှုတ်ခမ်းပါးများက သူ့ညှပ်ရိုးများအပေါ် ရောက်နေပြီး အပူငွေ့များ ရှုထုတ်နေသည်။