မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များ

Chapter 50.1

Chapter 50.1

အဆုံးတွင် ကျိုးကျင်ဟမ့်က လက်ထောက်လျက် အိပ်ရာထက်မှ ထလိုက်သည်။

ယီဟွေ့ နောက်ဆုံးတော့ လွတ်လပ်သွားကာ ချက်ချင်း ထထိုင်လိုက်သည်။ သူ့တွင် ဖိနပ်ချွတ်ဖို့အချိန်ပင်မရှိဘဲ ယခုလေးတင်ဖြစ်ခဲ့သော ရုန့်ရင်းဆန်ခတ်မှု၌ အိပ်ရာခင်းထက်သို့ အကြိမ်ကြိမ် နင်းခြေခဲ့မိသည်။ ထိုအခိုက်အတန့်၌ အနှီအရာများအား ဂရုမစိုက်နိုင်ခဲ့ပေ။ သူက သူ့အဝတ်အစားများကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင် ဆွဲချကာ ထရပ်ပြီး ထွက်သွားရန်အပြု၌ မူးဝေနေသော ကျိုးကျင်ဟမ့်နှင့် မတော်တဆ တိုက်မိသွားသည်။ သူ့အဝတ်အစား၏ နောက်ကျောဘက်မှာ လုံးလုံးနီရဲနေပေပြီ။ သူကရပ်တန့်သွားပြီးနောက် အဆုံးတွင် အပြင်သို့ ခြေမလှမ်းနိုင်ခဲ့ပေ။

အန်တီက အတော်ကြာကတည်းက အလုပ်ဆင်းသွားပြီဖြစ်ကာ ကျိုးကျင်ဟမ့်သည်လည်း ဆေးရုံသွားဖို့စိတ်ကူးရှိပုံမရချေ။ သူက အဝတ်ပိုင်းနှစ်ခုကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။

သူပြန်ထွက်လာချိန်၌ သူ့မျက်နှာအရောင်မှာ ယခင်ကထက် ပို၍ဖြူဖျော့နေသည်။ ယီဟွေ့ ဆေးသေတ္တာအား ကိုင်ထားသည်ကို မြင်လိုက်လျှင် သူကခေတ္တမျှ အံ့အားသင့်သွားပြီး ပါးစပ်ဟကာ ပြောလိုက်သည်။

"ဘာလို့ ပြန်လာတာလဲ မင်းကို ကိုယ်ဖိအားထပ်ပေးမှာကို မကြောက်ဘူးလား"

ယီဟွေ့က ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ဆေးသေတ္တာကိုချကာ ဆေးဘူးနှင့် ပတ်တီးခေါက်ကို ထုတ်ယူလိုက်၏။ သူက ကျိုးကျင်ဟမ့်အနားသွားလိုက်ပြီး သူ့နောက်ကျောရှိဒဏ်ရာအား အရက်နှင့် ဂွမ်းလုံးသုံးကာ သန့်ပေးလိုက်သည်။

ထက်ရှသည့်ဖန်ကြောင့် ကျန်ခဲ့သော ပြတ်ရာများက ထပ်မံ၍ သွေးထွက်မနေတော့သည့်တိုင် ကြည့်ရသည်မှာ ဒဏ်ရာနက်ပုံပင်။ ဂွမ်းလုံးဖြင့် ထိလိုက်ချိန်တိုင်း ကျိုးကျင်ဟမ့် မည်မျှပင် သန်မာနေပါစေကြွက်သားများက နာကျင်မှုကြောင့် တောင့်တင်းသွားကာ ဓားသဏ္ဌာန် ပုခုံးတို့က အတွင်းသို့ ကျုံ့ဝင်သွား၏။