Chapter 57.1
ယီဟွေ့ သူ့ကို မနမ်းလိုက်ပေ။
မနမ်းရုံသာမက သူ့ကို စကားပြောခွင့်ပါ မပေးတော့ပေ။ ကိုမာဖြစ်နေရာမှ နိုးလာပြီး နောက်တစ်ကြိမ်သတိမေ့သွားမည်စိုး၍ အခွံခွာထားသည့်ပန်းသီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ရေနွေးအိုးကိုကိုင်ကာ ထွက်ပြေးသွားသည်။
ထရပ်ကားပေါ်မှအနမ်းကို ပြန်သတိရသွားသည့်အခါ ယီဟွေ့ အလွန်ရှက်လွန်းပြီး တွင်းတစ်တွင်းတူးကာ ပုန်းနေချင်စိတ်ပေါက်သွားသည်။ ရေဖြည့်သည့်အခန်းထဲတွင် ခဏကြာအောင်နေလိုက်ပြီးမှ ကျိုးကျင်ဟမ့် လူနာဆောင်ထဲတွင် တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမည်စိုး၍ ပြန်လာခဲ့သည်။
တံခါးနားရောက်သည့်အခါ အထဲမှရယ်သံကြားလိုက်ရ၍ ရှောင်လင်းရောက်နေသည်ဟု ထင်လိုက်မိသည်။ အထဲသို့ဝင်လာချိန်တွင် ယန်ချန့်ရွှမ်က ဆေးရုံခုတင်ရှေ့တွင် ရပ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၍ ယီဟွေ့အနည်းငယ်ခန့် အံ့အားသင့်သွားသည်။ ထို့နောက် ခါးမတ်မတ်ထား၍ ဝင်လာပြီးနောက် ရေနွေးအိုးကို တင်ထားလိုက်ကာ ခုတင်နှင့် အနီးဆုံးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
ယန်ချန့်ရွှမ်က ယခုမှ လေယာဉ်ပေါ်က ဆင်းလာသည့်ပုံပေါ်သည်။ သူ၏ ခရီးဆောင်အိတ်က တံခါးနားတွင်သာ ရှိသေးသည် ယီဟွေ့၏ အေးစက်နေသည့်မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါ သူ ပြုံးလိုက်ပြီး ကျိုးကျင်ဟမ့်ကို စနောက်လိုက်သည်။
" မင်းက ကောင်လေးအသက်ကိုကယ်ဖို့ အသက်စွန့်ခဲ့ပေမယ့် အကယ်ခံရတဲ့သူကတော့ သိပ်ပျော်နေပုံမရဘူး..."
ယီဟွေ့က အသံတစ်ချက်မှမထွက်ပဲ နောက်ထပ်ပန်းသီးတစ်လုံးကိုခွာနေကာ မျက်နှာအမူအရာကလည်း တည်ကြည်လေးနက်နေသည်။
ယန်ချန့်ရွှမ်က အတော်လေး ပျော်နေပုံရသည်။
" မင်း ပြောစရာကို မလိုတာပါ ဒီတစ်ယောက်က အရင်တစ်ယောက်နဲ့ တော်တော်လေးကို တူတာပဲ..."
" ဘာ အရင်တစ်ယောက်လဲ သူ့ကိုမရီးလို့ခေါ်..."
ကျိုးကျင်ဟမ့် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
မျောလွင့်နေသော ပြာမှုန်များ
Fanfictionမင်္ဂလာ ညချမ်းပါရှင် အသစ်လေးတွေ လာကြေညာတာပါ ရှင့် ???? BL အတိုလေးနှစ်ပုဒ် PICK ထားပါတယ် အပိုင်းသိပ်မများတာလေးတွေပါ ဖတ်ပေးကြပါဦးနော် ... အားလုံးပဲ ကျန်းမာ ဘေးကင်း ဝင်ငွေတိုးကြပါစေ... ပုံအောက်မှာ Description ပါတယ်နော် ...
