"My Fables" (Completed)

52ND FABLE: TAGALOG

"Ang Batang Babae at ang Kuto"

Noong unang panahon, may isang batang babae na may kuto sa kanyang ulo. Ang mga kuto ay mga munting insekto na gustong mamalagi at magsipsip ng dugo sa kanyang anit. Sa tuwing umiiyak ang batang babae, mas lalo pang dumadami ang mga kuto. Kaya't naging malungkot at walang sigla ang batang babae.

Isang araw, may isang matalinong kuto na biglang lumitaw mula sa ibabaw ng batang babae. Ito'y hindi tulad ng ibang mga kuto. Sa halip na mamalagi sa kanyang ulo, naglakad ito pababa at humarap sa batang babae.

"Batang babae," sabi ng kuto, "Nakikita kong malungkot ka at walang sigla. Nais kong tulungan ka upang mabawasan ang iyong pasanin."

Nagulat ang batang babae sa kuto na nagsasalita. Ngunit siya'y nagtiwala at sinabi ang kanyang kalungkutan, "Kuto, ito ay mabigat na pasanin. Tuwing nagkakaroon ako ng mga kuto, hindi lamang ako nawawalan ng sigla, ngunit pinagtatawanan pa ako ng ibang mga bata."

Ngumiti ang kuto at sinabi, "Huwag kang mag-alala, batang babae. Ako'y narito upang tulungan kang malampasan ang mga hamon na ito."

Sinimulan ng kuto ang pagturo sa batang babae kung paano alagaan ang kanyang ulo. Tinuruan niya ito kung paano maghugas ng buhok ng mabuti at gumamit ng mga pampatanggal ng kuto. Ipinakita rin niya ang kahalagahan ng malinis na kapaligiran at maayos na kalinisan.

Sa bawat araw na nagdaan, unti-unti nang nawala ang mga kuto sa ulo ng batang babae. Lumakas ang kanyang loob at nabalik ang kanyang sigla. Hindi na siya inaaway ng mga kapwa bata at mas naging masaya ang kanyang buhay.

Nagpapasalamat ang batang babae sa tulong ng kuto. Sinabi ng kuto, "Batang babae, ang iyong determinasyon at pag-aaruga sa iyong sarili ang nagdulot ng tagumpay. Huwag kalimutan na kahit sa mga maliit na bagay, mayroong solusyon at pag-asa."

Mula noon, ang batang babae ay hindi lamang natuto ng mga paraan upang labanan ang mga kuto, ngunit nagbahagi rin siya ng kanyang mga natutunan sa ibang mga bata. Ang kuwentong ito'y naglingkod bilang aral sa lahat na sa kahit na anong hamon, may kakayahan tayong malampasan ito kung may tamang pag-aaruga at pagtitiwala sa ating sarili.

Aral:

Ang aral ng pabulang ito ay ang kahalagahan ng pag-aalaga sa sarili at pagtitiwala sa sarili upang malampasan ang mga hamon ng buhay.

Sa kuwento, ang batang babae ay pinagdusa ng kuto sa kanyang ulo na nagdulot ng kalungkutan at kawalan ng sigla sa kanyang buhay. Ngunit sa tulong ng matalinong kuto, natutuhan niya ang mga pamamaraan upang malutas ang kanyang problema. Ipinakita rin ng kuto na hindi dapat ikahiya ang mga hamon na kinakaharap, at dapat itong harapin at tugunan.

Ang batang babae ay nagpakita ng determinasyon at pagsisikap upang malunasan ang kanyang sitwasyon. Sa pamamagitan ng pag-aaruga sa kanyang sarili at ang mga natutuhan niya mula sa kuto, nagawa niyang mabawasan ang kanyang pasanin at muling makamtan ang sigla sa kanyang buhay.

Ang pabula ay nagbibigay-inspirasyon sa mga mambabasa na hindi dapat sumuko sa harap ng mga hamon at problema. Pinapakita nito ang halaga ng pag-aaruga sa ating sarili, na kung paano natin pinahahalagahan ang ating katawan, isip, at damdamin. Sa pamamagitan ng pagpapalakas ng loob at pagtitiwala sa sarili, malalampasan natin ang mga hadlang at makakamtan ang tagumpay.

Samakatuwid, ang aral ng kuwentong ito ay ang pag-aalaga sa sarili, pagtitiwala sa sarili, at pagharap sa mga hamon ng buhay nang may determinasyon at positibong pananaw.