"Ang Kuwento ng Mapanuksong Cockatoo"
Noong unang panahon, may isang makukulit at mapanuksong Cockatoo na naninirahan sa malalaking puno malapit sa isang eskwelahan. Siya ay kilala bilang si Coco, ang Mapanuksong Cockatoo. Palagi niyang pinagtatawanan at inaasar ang ibang mga ibon sa eskwelahan dahil sa kakaibang kulay ng kanyang mga balahibo at matitigas na pakpak.
Tuwing umaga, habang ang ibang mga ibon ay nagpapakumbaba at naglalaro, si Coco ay nagpapakita ng kanyang talino sa pamamagitan ng pang-aasar at pagbibiro sa iba. Tumatawa siya nang malakas at nagpapatawa sa mga inosenteng ibon na walang ibang ginagawa kundi ang magsaya at matuto sa eskwelahan.
Ang mga ibon, lalo na ang mga mas maliit at walang kalaban-laban, ay napapanghihinaan ng loob dahil sa mga pambabastos ni Coco. Nagiging mababa ang kanilang kumpyansa at nahihirapan silang mag-focus sa kanilang mga aralin.
Isang araw, dumating sa eskwelahan ang isang matalinong Kalapati na nagngangalang Paco. Nakita ni Paco ang kalungkutan at pang-aasar na dinadanas ng mga ibon dahil sa pagkakatawan ni Coco. Nagpasya si Paco na kausapin si Coco at bigyan ito ng aral na hindi niya malilimutan.
"Mahal na Coco," simula ni Paco, "alam kong napapaligiran mo kami ng iyong mga biro at pagpapatawa, ngunit sadyang hindi maganda ang naidudulot nito sa aming lahat. Hindi natin dapat gamitin ang ating talino at kakayahan upang saktan o ipahiya ang iba. Sa halip, dapat nating gamitin ang ating mga kakayahan upang magtulungan at magpalakas sa isa't isa."
Nabigla si Coco sa sinabi ni Paco. Sa unang pagkakataon, naisip niyang maaaring tama ang mga salitang ito. Naramdaman niya ang pagsisisi at pang-unawa sa mga nararamdaman ng ibang mga ibon.
Matapos ang kanilang usapan, nagpasya si Coco na baguhin ang kanyang mga gawi. Sinimulan niyang gumawa ng mga biro na nagpapatawa nang hindi nakakasakit ng damdamin ng iba. Pinili niya na maging kaibigan at tagasuporta ng mga ibon sa eskwelahan.
Sa kanyang bagong papel, natagpuan ni Coco ang kasiyahan sa pagbibigay ng tuwa sa iba. Sa halip na maging mapanuksong Cockatoo, naging pinuno siya ng pagkakaisa at pagkakaibigan sa eskwelahan. Nagkaroon ng malasakit at respeto ang mga ibon sa isa't isa, at ang eskwelahan ay naging isang masaya at mapayapang lugar para sa lahat.
Mula noon, naging ehemplo si Coco na ang talino ay dapat gamitin upang magpalakas ng iba, hindi upang mang-api o mang-isa. Ang kanyang pagbabago ay nagdulot ng pagbabago sa lahat ng mga ibon sa eskwelahan, at patuloy na nanatiling bahagi ng kanilang mga puso at isipan ang aral na ito.
Ang kuwento ng Mapanuksong Cockatoo ay naging paalala sa lahat na sa pamamagitan ng pagpapakumbaba, respeto, at pagkakaisa, maaaring baguhin ang ating mga gawi at magbago ang mundo sa paligid natin.
BINABASA MO ANG
"My Fables" (Completed)
Fantasy#1 fable #1 pabula #1 lessonlearned This is my first fable book. This is my own story through my own imagination. I didn't search it online or copy to other short stories fables. I do it on my own as an author of this book. I write or type a shor...
