"Ang Pastol at ang Oso"
Noong unang panahon, may isang pastol na maalaga at mabait sa kanyang mga tupa. Ang mga tupa ay kanyang pinagsasanggalang at pinoprotektahan mula sa anumang panganib. Palagi niyang pinapastol ang mga tupa sa mga malalapit na pastulan, kung saan may sari-saring mga hayop na maaaring maging panganib.
Isang araw, may isang malaking oso na naglakad patungo sa kanyang teritoryo. Nakita ng pastol ang malalaking ngipin at matatag na katawan ng oso. Alam niyang kapag hinayaan niyang malapit ang oso sa kanyang mga tupa, maaaring sila'y mapahamak.
Dahil sa pagmamahal at pag-aalaga ng pastol sa kanyang mga tupa, nagdesisyon siyang harapin ang panganib na dala ng oso. Binunot niya ang kanyang patalim at tumapat sa harap ng oso.
"Oso," sabi ng pastol, "Hindi ko hahayaang saktan mo ang aking mga tupa. Sila ay aking inaalagaan at pinoprotektahan. Ito ang kanilang tahanan at hindi ko papayagang ikaw ay maghasik ng takot at pangamba sa kanila."
Nagulat ang oso sa tapang at determinasyon ng pastol. Ngunit sa halip na magalit at mangahas, nag-isip ito ng maayos at nagpakumbaba.
"Pastol," sagot ng oso, "Ako ay naiintindihan ang iyong pag-aalaga sa mga tupa. Hindi ko nais na saktan sila. Ako rin ay naghahanap lamang ng makakain. Ngunit dahil sa iyong tapang at paglalagay sa sarili mong panganib, aking nauunawaan ang halaga ng pag-aalaga at proteksyon."
Napahabag ang pastol sa sinabi ng oso. Naisip niya na hindi lahat ng mga hayop ay may masasamang intensyon. Sinabi niya sa oso na maghanap na lang ito ng ibang mapagkukunan ng pagkain, at kung kinakailangan, siya mismo ang magbibigay ng ligtas na lugar para sa ibang hayop.
Mula noon, ang pastol at ang oso ay naging magkaibigan. Pinayagan ng pastol ang oso na paminsan-minsan pumunta sa kanyang teritoryo nang hindi nagdudulot ng panganib sa mga tupa. Sa kabila ng kanilang mga pagkakaiba, nagkaroon sila ng pang-unawa at paggalang sa isa't isa.
Aral:
Ang aral ng pabulang ito ay ang halaga ng pag-aalaga, pagkakaroon ng malasakit, at pag-uunawaan sa pagitan ng magkaiba. Sa kuwento, ang pastol ay naghanda at naglakas-loob upang protektahan ang kanyang mga tupa mula sa panganib na dala ng oso. Sa halip na labanan ang oso, nagpakumbaba siya at nagpakita ng malasakit at pang-unawa.
Ang kuwento ay nagpapakita na kahit sa pagitan ng magkaibang mga nilalang, maaaring magkaroon ng pagkakaisa at respeto. Sa pamamagitan ng pag-uunawa at pagsasalo-salo ng mga pagkakaiba, nagkaroon ng pagkakataon ang pastol at ang oso na mabuo ang isang kaibiganan at kapayapaan.
Samakatuwid, ang aral ng kuwentong ito ay ang halaga ng pag-aalaga, pagkakaroon ng malasakit, at pag-uunawaan sa mga kaibahan ng iba't ibang nilalang.
BINABASA MO ANG
"My Fables" (Completed)
Fantasy#1 fable #1 pabula #1 lessonlearned This is my first fable book. This is my own story through my own imagination. I didn't search it online or copy to other short stories fables. I do it on my own as an author of this book. I write or type a shor...
