108TH FABLE: TAGALOG

10 1 0
                                    

"Ang Pabula ng Modernong Mga Isda"

Noong mga unang panahon, may isang malalim na karagatan na tahanan ng iba't ibang uri ng mga isda. Ang mga isda ay kilala sa kanilang kahusayan sa paglangoy at ang kanilang kalikasan na naghahangad ng kagandahan at kalayaan sa karagatan.

Ngunit sa kasalukuyan, may mga pagbabago na naganap sa mundo ng mga isda. Natuklasan nila ang teknolohiyang submarine, isang sasakyang pandagat na kayang maglakbay sa ilalim ng tubig. Dahil sa mga kasaganaan at kaginhawahan na hatid ng submarine, maraming mga isda ang nawalan ng interes sa paglangoy at mas pinipili na sumakay na lamang sa mga ito para magmasyal.

Sa malalim na bahagi ng karagatan, may isang grupo ng mga isda na binubuo ng Clownfish, Angelfish, at Surgeonfish. Noon, sila'y mga malilikhaing mga manlalangoy, naglalakbay mula sa isang bahagi ng karagatan tungo sa iba pa na may kasama pang kagandahang tanawin. Ngunit ang pagdating ng submarine ay nagdulot ng pagbabago sa kanilang mga gawi.

Isang araw, nagtipon ang grupo ng mga isda upang talakayin ang kanilang saloobin. "Mga kaibigan," sabi ng Clownfish, "Napansin n'yo ba kung gaanong kadali nating naaabot ang iba't ibang lugar kapag sumasakay tayo sa mga submarine? Hindi na natin kailangan pang lumangoy ng malayo at mag-eksplorang mag-isa."

Tumango ang Angelfish at sinabi, "Tama ka, Clownfish. Sa paggamit natin ng submarine, nagkakaroon tayo ng mas maraming pagkakataon upang masilayan ang mga kahanga-hangang likas na yaman ng karagatan."

Ngunit may pag-aalinlangan ang Surgeonfish. "Ngunit ano ang nangyari sa ating likas na kakayahan sa paglangoy? Hindi ba ito ang tunay na kasiyahan at kaligayahan na ating naranasan noon?" bulong niya sa kanyang mga kasamahan.

Napaisip ang grupo ng mga isda sa mga salitang sinabi ng Surgeonfish. Sa kanilang pag-iisip, napagtanto nilang hindi dapat nila isantabi ang kanilang likas na paglangoy at ang kaligayahan na kanilang nadarama sa pamamagitan nito.

Muli nilang pinag-usapan ang kanilang nararamdaman at desisyon. Sa huli, nagkasundo ang grupo na hindi nila dapat talikuran ang kanilang likas na kakayahan sa paglangoy. Bagkus, ito'y isang biyaya na dapat ipagmalaki at pagyamanin.

Simula noon, ang grupo ng mga isda ay nagtulungan upang muling maipamalas ang kanilang kahusayan sa paglangoy. Nag-organisa sila ng mga palaro at paligsahan up

ang palakasin ang kanilang mga palikpik at katawan. Sinamantala rin nila ang mga pagkakataon na sumabak sa mga makabuluhang paglalakbay sa karagatan.

Ang mga isda ay muli naging masaya sa kanilang paglangoy. Sa halip na pumili na sumakay sa submarine, sila'y nagbalik sa kanilang likas na pamumuhay na puno ng kalayaan at paglalakbay sa karagatan. Ang grupo ng mga isda ay naging inspirasyon sa ibang mga isda na nawalan ng tiwala sa kanilang mga palikpik.

Mula noon, ang mga isda ay pinagmasdan bilang mga simbolo ng kahusayan at pagsisikap. Ang kanilang pabula ay naglingkod bilang paalala na mahalaga na panatilihin ang likas na kakayahan at kaligayahan na mayroon tayo. Bagama't ang mga modernong teknolohiya ay maaring makatulong, hindi dapat ito gamitin para kalimutan ang mga biyaya na ating taglay.

Sa dulo ng kuwento, ang mga isda ay patuloy na naglangoy ng malaya, nagtuklas ng mga kagandahang tanawin at natagpuan ang tunay na kasiyahan sa kanilang likas na pamumuhay sa karagatan.

"My Fables" (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon