"Ang Pabula ng Talong at Itlog"
Noong unang panahon, may dalawang mabubuting kaibigan na magkaiba ang anyo: si Talong at si Itlog. Si Talong ay isang mahabang gulay na kulay-lilang may matigas na katawan. Siya ay matalino at maabilidad, at madalas siyang ipagmalaki ang kanyang kahusayan. Sa kabilang banda, si Itlog ay isang maliit na bilog na pula na puno ng mga likido sa loob. Siya ay tahimik at mahiyain, at kadalasan ay nagtatago sa kanyang balat.
Sa simula, sila'y magkaibigan at laging magkasama. Ngunit isang araw, nagsimula si Talong na magtampo kay Itlog. Iniisip niya na mas maganda at mahalaga siya kumpara kay Itlog. Sinasabi niya na siya ang bida at dapat lamang na siya ang pinapansin ng lahat.
Si Itlog ay nalungkot at nasaktan sa mga salitang iyon. Hindi niya maintindihan kung bakit nagbago ang kanyang kaibigan at bakit siya ay iniiwan. Nagdusa siya sa pag-iisa at pagkakawalay ng kanilang samahan.
Isang araw, habang si Talong ay nag-iisa sa isang lalagyan, bigla siyang nabagsakan ng malaking kahon. Nagulat siya at nag-alala dahil hindi niya alam kung paano siya makakalabas. Nakita niya si Itlog na pumunta sa kanya, at ikinatuwa niya ang kanyang pagdating.
"Tulongan mo ako, Itlog!" sabi ni Talong na may pag-aalala sa boses.
Si Itlog ay tumawa ng bahagya at sinabi, "Ngayon mo lang ba nalaman na kailangan mo ang aking tulong? Matagal na kitang kasama pero hindi mo ako nakikita."
Si Talong ay natanto ang pagkakamali niya. Nagsisisi siya at humingi ng tawad kay Itlog. Sinabi niya na walang kabuluhan ang kanyang mga salita at nais niyang muling maging magkaibigan.
Si Itlog, na puno ng pagpapatawad, ay tumayo sa tabi ni Talong. Sabay silang nagtulungan upang buksan ang kahon at makalabas. Pagkalabas nila, naramdaman nila ang kasiyahan na muling magkasama at maayos ang kanilang samahan.
Mula noon, sila ay muling naging magkaibigan at laging nagtulungan. Natutuhan nila ang halaga ng pagpapahalaga sa bawat isa, hindi base sa kanilang anyo o kahalagahan, kundi sa kanilang tunay na pagkakaibigan. Sa bandang huli, natuklasan nila na ang pagkakaroon ng positibong pananaw at pagpapahalaga sa isa't isa ay nagdadala ng kaligayahan at buong kabuuan sa kanilang buhay.
Ang pabulang ito ay nagtuturo
sa atin na huwag tayo magpabulag sa mga panlabas na anyo at higit sa lahat, huwag nating isuko ang tunay na pagkakaibigan dahil lamang sa mga bagay na walang katuturan. Ang tunay na halaga ng isang tao ay nasa loob, at ang pagkakaroon ng bukas na isipan at pagpapahalaga sa iba ay magdadala sa atin ng tunay na kaligayahan sa buhay.
BINABASA MO ANG
"My Fables" (Completed)
Fantasy#1 fable #1 pabula #1 lessonlearned This is my first fable book. This is my own story through my own imagination. I didn't search it online or copy to other short stories fables. I do it on my own as an author of this book. I write or type a shor...
